Biblijny komentarz

1065/1831

Jana 15,22

(Jana 5,40; Łukasza 12,48) — Nie ma usprawiedliwienia dla rozmyślnej ślepoty

[Cyt. Jana 15,22.] ... Ci, którzy mają sposobność słuchania Prawdy a jednak nie starają się, aby jej słuchać lub pojąć, bo wydaje się im, że jeśli jej nie usłyszą, nie będą za nią odpowiedzialni, będą przed Bogiem tak samo winni, jak gdyby ją słyszeli i odrzucili. Nie ma uniewinnienia dla tych, którzy wybrali błąd, zamiast starać się zrozumieć, co jest Prawdą. Przez Swoje cierpienia i śmierć, Jezus zadośćuczynił za wszystkie grzechy popełnione w nieświadomości, jednak nie ma usprawiedliwienia dla rozmyślnej ślepoty... BK 307.6

Nie będziemy pociągani do odpowiedzialności za światło, które nie dosięgło naszych zmysłów poznawczych, lecz za to, czemu się sprzeciwialiśmy i co odrzuciliśmy. Człowiek może nie pojąć Prawdy, która nie została mu przedstawiona i dlatego też nie może być potępiony za światło, którego nigdy nie otrzymał. Lecz jeśli miał sposobność słuchania poselstwa i zaznajomienia się z Prawdą, a jednak wzbraniał się skorzystać z owej sposobności, zostanie zaliczony do tych, o których Jezus powiedział: “Ale mimo to do mnie przyjść nie chcecie, aby mieć żywot.” Ci, którzy z premedytacją idą tam gdzie nie muszą słuchać Prawdy, zostaną zaliczeni do tych, którzy słyszeli Prawdę ale uporczywie sprzeciwiali się jej przekonywującym argumentom. — The Review and Herald, 25 kwietnia 1893. BK 307.7

Oświecające światło potępi

Nikt nie będzie potępiony za zlekceważenie światła i poznania, którego nigdy nie otrzymał i do którego nie mógł dotrzeć. Jednak wielu odrzuca i nie chcą być posłuszni Prawdzie, która jest im przedstawiana przez ambasadorów Jezusa, a to dlatego, że wolą dopasować się do światowych kryteriów; dlatego też Prawda, która dosięgła ich umysłów oraz światło, które im zaświeciło, potępią ich na sądzie. — The Review and Herald, 25 listopada 1884. BK 308.1

Sądzeni stosownie do światła

Ludzie nie będą sądzeni z powodu światła, którego nigdy nie otrzymali. Lecz ci, którzy święcili niedzielę, a którym zwrócono uwagę na ten błąd, ale oni nie chcieli otworzyć swoich oczu, aby zobaczyć, co mówi wspaniały Zakon, zostaną osądzeni stosownie do światła, które do nich dotarło. — The Review and Herald, 13 września 1898. BK 308.2