Biblijny komentarz

841/1831

Mateusza 28,2-4

(Mateusza 24,30; 27,52-53; Izajasza 24,20; Jana 5,28-29; 1 Tesaloniczan 4,16; Objawienie 6,14-17) — Żywy obraz chwały

W tej scenie zmartwychwstania Syna Bożego podany jest nam żywy obraz chwały, która objawi się przy powszechnym zmartwychwstaniu sprawiedliwych podczas powtórnego przyjścia Chrystusa na obłokach niebieskich. Wówczas martwi, spoczywający w swoich grobach usłyszą Jego głos i wyjdą z nich jako żywi: wówczas potrząśnięta będzie nie tylko ziemia, ale i niebo. Niektóre groby otworzyły się przy zmartwychwstaniu Jezusa, lecz przy Jego powtórnym przyjściu, wszyscy drogocenni zmarli, począwszy od sprawiedliwego Abla do zmarłego ostatniego świętego zostaną wzbudzeni do chwalebnego, nieśmiertelnego życia. BK 266.3

Gdy żołnierze czuwający przy grobie, na widok jednego anioła ubranego w niebiańskie światło i moc, padli jak martwi z przerażenia na ziemię, to jak mogą nieprzyjaciele Jezusa ostać się przed Synem Bożym, przychodzącym w ogromnej chwale i mocy w towarzystwie dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy aniołów i tysiące tysięcy aniołów przychodzących z niebiańskich dworów? Wówczas ziemia będzie się zataczać jak pijana i kołysać jak budka. Wtedy też żywioły rozpalone stopnieją, a niebo zniknie, jak niknie zwój, który się zwija. — The Signs of the Times, 22 kwietnia 1913, przedrukowany z The Spirit of Prophecy 3:193, 194. BK 266.4