Biblijny komentarz

Mateusza 7,21-23

(Mateusza 24,24; 2 Koryntian 11,14-15; 2 Tesaloniczan 2,9-10; Objawienie 13,13-14) — Samo oświadczenie nie wystarcza

Ci, którzy domagają się nowoczesnego uświęcenia wystąpią z tupetem i dumnie będą mówić: “Panie, Panie, czy nas nie znasz? Czyż nie prorokowaliśmy w imieniu Twoim i w imieniu Twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu Twoim nie czyniliśmy wiele cudów?” Opisani tu ludzie, roszczący pretensje do opisanych rzeczy i jawnie wplatający Jezusa we wszelkie swoje działania, trafnie przedstawiają tych, którzy domagają się nowoczesnego uświęcenia, jednak są na stopie wojennej z Zakonem Bożym. Jezus nazywa ich czynicielami nieprawości, ponieważ są kłamcami, ubierającymi się w szaty sprawiedliwości, by ukryć wypaczenia swego charakteru i wewnętrzną nikczemność nie poświęconego serca. W ostatecznych dniach szatan wystąpi z całym arsenałem obłudy i niesprawiedliwości ku zgubie tych, którzy idą na zatracenie. Będzie czynił diabelsko majestatyczne cuda i będzie dowodził przed prorokami i ludem, że osobiście jest Chrystusem. Tej mocy udzieli również i tym, którzy mu pomagają w jego zwodzeniu. Dlatego też ci, którzy twierdzą, że posiadają “wielką moc Bożą”, mogą być jedynie rozpoznani przez ów wielki wykrywacz błędów — Zakon Jahwe. Pan ostrzega nas, o ile będzie to możliwe, będą chcieli zwieść i wybranych. Ich okrycie baranka wydawać się będzie tak rzeczywiste i naturalne, że owe wilki nie będą mogły być rozróżnione inaczej, jak tylko przez to, że pójdziemy do owego Wielkiego, Bożego Moralnego Standardu i dopiero tam stwierdzimy, że oni są przestępcami Zakonu Jahwe. — The Review and Herald, 25 sierpnia 1885. BK 239.5