Biblijny komentarz

Daniela 7,25

(2 Mojżeszowa 31,13; Ezechiela 20,12) — Odwrócony drogowskaz

Pan wyraźnie oznaczył drogę do miasta Bożego; ale ów wielki odstępca, zmienił drogowskaz, ustawiając fałszywy — podrobiony sabat. Mówi on: “Będę działał na przekór zamiarom Bożym. Upoważnię mojego przedstawiciela, człowieka grzechu do usunięcia pamiątki Bożego, siódmego dnia — Sabatu. Tym sposobem pokażę światu, że dzień uświęcony i pobłogosławiony przez Boga, został zmieniony i że nie będzie istniał w umysłach ludzi. Wymażę pamiątkę o nim. W jego miejsce ustanowię dzień, który nie ma uwierzytelnienia nieba i który nie może być znakiem między Bogiem, a Jego ludem. Doprowadzę ludzi do tego, że przyjmą mój dzień i nadadzą mu tę świętość, którą Bóg nadał siódmemu dniowi. Przez mojego namiestnika uwielbię sam siebie. Pierwszy dzień tygodnia będzie wywyższony, a protestancki świat przyjmie ten fałszywy sabat za prawdziwy. Przez nie zachowywanie Sabatu ustanowionego przez Boga, znieważę Jego Zakon. Słowa ‘gdyż to jest znakiem pomiędzy mną a wami po wszystkie pokolenia wasze’, zastosuję do mego sabatu. W ten sposób świat stanie się mój. Będę władcą ziemi, księciem świata. Będę kontrolował umysły znajdujące się pod moją władzą, a Sabat Boży będzie wzgardzony. Znak? Sprawię, że zachowywanie siódmego dnia będzie znakiem braku posłuszeństwa wobec władcy tego świata. Ludzkie prawa będą tak bardzo rygorystyczne, że mężczyźni i niewiasty nie ośmielą się święcić siódmy dzień — Sabat. Strach przed brakiem pożywienia i odzienia doprowadzi ich do połączenia się ze światem w przestępowaniu Zakonu Bożego; wtedy ziemia znajdzie się pod całkowitą moją władzą.” BK 209.2

Człowiek grzechu ustanowił fałszywy sabat, a powszechnie uznany chrześcijański świat zaadoptował to papieskie dziecko, odmawiając posłuszeństwa Bogu. W ten sposób szatan kieruje ludzi w przeciwnym kierunku miasta ucieczki; a tłumy, jakie za nim podążają, okazują, że Adam i Ewa nie są jedynymi, którzy przyjęli słowa podstępnego wroga. BK 209.3

Wróg wszelkiego dobra odwrócił drogowskaz tak, że wskazuje on ścieżkę nieposłuszeństwa, jako ścieżkę szczęścia. Znieważył Jahwe przez odmowę posłuszeństwa słowom “Tak mówi Pan”. Postanowił zmienić czasy i prawa. — The Review and Herald, 17 kwietnia 1900. BK 209.4