Biblijny komentarz

Przypowieści 4,18

Chrześcijańskie życie oświetla drogę innym

Dusza napełniona miłością Jezusa emanuje na świat słowami, zwyczajami, wyglądem, odwagą i spokojem. Ujawnia ducha Chrystusa. Oddycha miłością, która będzie się objawiać. Budzi pragnienie lepszego życia; wzmacnia nieśmiałe dusze; posila i pociesza tych, którzy walczą z pokusami. Słowa, wyrażenia, zachowanie będą uwydatniać się niczym jasne promienie słoneczne, wskazując na wyraźną ścieżkę ku niebu, gdzie jest źródło wszelkiej światłości. Każdy z nas ma możliwość pomagania innym. Stale wywieramy wrażenie na otaczającą nas młodzież. Już wyraz naszego oblicza jest odbiciem wewnątrz istniejącego życia. Jezus pragnie, byśmy byli podobni do Niego, napełnieni czułym współczuciem, wykazując się służbą miłości w małych obowiązkach życia. — Manuscript 24, 1887. BK 153.4

Światło daje słaby blask

Światłość dana, by świecić coraz jaśniej i jaśniej aż do dnia doskonałego, daje słaby blask. Kościół nie wysyła jasnych promieni światła wśród moralnej ciemności, jaka okrywa świat żałobnym całunem. U wielu, w ogóle nie pali się, ani nie świeci. Tacy są moralnymi górami lodowymi. — Letter 1f, 1890. BK 153.5