Biblijny komentarz

Psalmów 63,5-6

(Psalmów 104,34) — Rozmyślanie prowadzi do umiłowania i przyjaźni

Odpocznijcie całkowicie w rękach Jezusa. Rozmyślajcie nad Jego wielką miłością. Zastanawiajcie się nad Jego samozaparciem, nieskończonym poświęceniem dokonanym dla naszego dobra, po to, byście mogli Weń uwierzyć, serca napełnić radością, cichym pokojem i nieopisaną miłością. Gdy rozmawiamy o Jezusie, gdy zwracamy się do Niego w modlitwie, nasze zaufanie — że jest On naszym osobistym, miłującym nas Zbawicielem — będzie się wzmacniać, a Jego charakter będzie dla nas coraz piękniejszy... Gdy w pełni uwierzymy, że dzięki adopcji należymy do Niego, możemy się cieszyć i delektować bogactwem Jego miłości i wówczas też odczujemy przedsmak nieba. Oczekujcie na Pana w wierze. Przez modlitwę, Pan pociąga do Siebie i daje nam odczuć Swoją wspaniałą miłość. Przybliżajmy się do Pana i utrzymujmy z Nim słodką łączność. Wówczas uzyskamy wyraźny obraz Jego czułości i współczucia, a nasze serca zostaną skruszone i stopione rozmyślaniem o miłości, jaką nam okazuje. Czujemy, że Chrystus mieszka w nas, a my mieszkamy w Nim i odczuwamy, że mieszkamy z Jezusem. Obietnice wpływają do duszy. Nasz pokój jest jak rzeka, a chwała, jak fala za falą kołysze nasze serca i wręcz realnie spożywamy wieczerzę z Jezusem a On z nami. Zaczynamy uświadamiać sobie sens miłości Bożej i odpoczywamy w Jego miłości. Żaden język nie potrafi tego opisać i jest to poza naszym zrozumieniem. Jesteśmy jedno z Chrystusem, życie nasze jest ukryte z Jezusem w Bogu. Mamy zapewnienie, że gdy Ten, który jest naszym życiem objawi się, wówczas i my objawimy się z Nim w chwale. W mocnym zaufaniu możemy nazwać Boga naszym Ojcem. — Letter 52, 1894. BK 142.8