Wybrane poselstwa III

4/221

Rozdział 1 — Czym jest kościół?

Wpływ Chrystusa ma być odczuwany w naszym świecie dzięki Jego wierzącym dzieciom. Ten, kto został nawrócony, ma wywierać tego samego rodzaju wpływ, który dzięki Bożej pomocy został uczyniony skutecznym w jego nawróceniu. Całe nasze dzieło w tym świecie ma być wykonane w zgodzie, miłości i jedności. Mamy zawsze zachowywać przed sobą przykład Chrystusa, krocząc Jego śladami. WP3 15.1

Jedność jest siłą, i Pan pragnie, aby ta prawda była zawsze objawiana we wszystkich członkach ciała Chrystusa. Wszyscy mają być zjednoczeni w miłości, w łagodności, w pokorze umysłu. Zorganizowani w społeczność wierzących w celu połączenia i rozprzestrzeniania ich wpływu, mają pracować, tak jak pracował Chrystus. Mają zawsze okazywać uprzejmość i szacunek jeden wobec drugiego. Każdy talent ma swoje miejsce i ma być utrzymywany pod kontrolą Ducha Świętego. WP3 15.2

Chrześcijańska społeczność zorganizowana dla jej członków — Kościół jest chrześcijańską społecznością zorganizowaną dla tworzących go członków, aby każdy członek mógł cieszyć się wsparciem wszelkich łask i talentów innych członków i działaniem Boga na nie według ich poszczególnych darów i zdolności. Kościół jest zjednoczony świętymi więzami wspólnoty po to, aby każdy członek mógł odnieść korzyść z wpływu innych. WP3 15.3

Wszyscy mają zobowiązać się wobec przymierza miłości i zgody. Chrześcijańskie zasady i łaski całej społeczności wierzących mają nabrać siły i potęgi w harmonijnym działaniu. Każdy wierzący ma odnieść korzyść i być udoskonalony przez oczyszczający i przekształcający wpływ różnych zdolności innych członków, aby rzeczy, których pozbawiony jest jeden, w innym mogły być okazane obficiej. Wszyscy członkowie mają zbliżyć się do siebie, aby kościół mógł stać się widowiskiem dla świata, aniołów i ludzi. WP3 15.4

Przymierze porozumienia w członkostwie kościoła stanowi, aby każdy członek kroczył śladami Chrystusa, aby wszyscy wzięli na siebie jego jarzmo i uczyli się od tego, który jest cichy i pokornego serca. Czyniąc tak, drogi Zbawiciel mówi: “Znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mateusza 11,29-30. WP3 16.1

Ci, którzy noszą jarzmo Chrystusa, zbliżą się do siebie. Będą rozwijali w sobie współczucie i wyrozumiałość, i w świętym współzawodnictwie będą starali się okazać innym czułe współczucie i miłość, której sami odczuwają tak wielką potrzebę. Ten, który jest słaby i niedoświadczony, chociaż jest słaby, może być wzmocniony przez bardziej ożywionych nadzieją i przez tych, którzy mają gruntowne doświadczenie. Chociaż najmniejszy ze wszystkich, jest on kamieniem, który musi lśnić w budowli. Jest istotnym członkiem zorganizowanego ciała, połączonym z Chrystusem, żywą głową, i przez Chrystusa ściśle związanym z wszelkimi zaletami charakteru Chrystusa, tak że Zbawiciel nie wstydzi się nazywać go bratem. WP3 16.2

Użyteczność pomnożona przez więzi kościoła — Dlaczego wierzący zorganizowani są w kościół? Ponieważ w ten sposób Chrystus chciałby pomnożyć ich użyteczność w świecie i wzmocnić ich osobisty wpływ dla dobra. W kościele ma być utrzymywana dyscyplina, która strzeże praw wszystkich i wzmacnia poczucie wzajemnej zależności. Bóg nigdy nie zaplanował, aby umysł i osąd jednego człowieka był mocą kontrolującą. Nigdy nie zaplanował, aby jeden człowiek rządził, planował i obmyślał bez uważnego i pełnego modlitwy namysłu całego ciała, aby wszyscy mogli poruszać się w zdrowy, gruntowny, harmonijny sposób. WP3 16.3

Wierzący mają świecić jako światła w świecie. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Kościół, oddzielony i odrębny od świata, w ocenie nieba jest najwspanialszym obiektem na całej ziemi. Członkowie zobowiązani są pod słowem honoru być oddzielonymi od świata, poświęcając swoją służbę dla jednego Pana, Jezusa Chrystusa. Mają objawiać, że wybrali Chrystusa jako swojego przywódcę... Kościół ma być tym, czym Bóg zaplanował, aby był, reprezentantem Bożej rodziny w innym świecie. — Letter 26, 1900. WP3 16.4