Wybrane poselstwa III

Rada odnosząca się do kwestii prawa niedzielnego

W naszej konferencji powstały pytania, które wymagają starannej uwagi, czy zachowujący sabat w południowych stanach, gdzie narażeni są na odczucie przygniatającej mocy ich praw państwowych, jeśli pracują w niedzielę, powinni odpoczywać w niedzielę, aby uniknąć prześladowania, które musi przyjść, jeśli wykonują jakąkolwiek pracę. [Sesja Generalnej Konferencji w 1889 r. odbyła się w Battle Creek w dniach od 18 października do 5 listopada. W sabat rano, 2 listopada, Ellen White mówiła na temat Objawienia 13, “Wyłożenie w wyraźnych zasadach stanowiska ludu Bożego na ten czas odnośnie do praw niedzielnych W sabat po południu czytała z “Testimonies” i z “Kazania z Generalnej Konferencji z 1883 r.”, odnosząc się do tego samego tematu. Żadne z wystąpień nie zostało zanotowane. — Kompilatorzy.] Wydaje się, że niektórym z naszych braci zależy na tym, aby Generalna Konferencja uchwaliła postanowienie doradzające naszym zachowującym sabat braciom narażonym na uwięzienie i grzywny, aby powstrzymywali się od pracy w ten dzień. Takie postanowienia nie powinny być stawiane przed tą konferencją, wymagając ich działania. WP3 351.1

Są takie pytania, co do których daleko lepiej jest nadawać im tak mało rozgłosu jak to możliwe, w obu przypadkach — za czy przeciw... WP3 351.2

Bóg da światło i poznanie, gdy potrzeba — Gdy kwestia niedzieli zostanie uchwalona, by stała się prawem, nie będzie tak wielkiego niebezpieczeństwa podjęcia kroków, które nie są tego rodzaju, by otrzymały poparcie Nieba... z tego powodu, że Pan daje światło i poznanie dokładnie wtedy, gdy jest ono najbardziej potrzebne... WP3 351.3

Chociaż wszyscy zachowujący sabat są zaniepokojeni i zmartwieni, starając się przeniknąć tajemnice przyszłości i dowiedzieć się wszystkiego, co mogą co do właściwego stanowiska, jakie powinni zająć, dbajcie o to, aby właściwie im doradzono w sprawie zachowywania niedzieli... Zawsze będzie istniało niebezpieczeństwo wpadania w skrajności... WP3 351.4

Jeśli podjęta zostanie decyzja, że nasz lud nie będzie pracował w niedzielę i że nasi bracia w południowych stanach [W czasie, gdy ten “Manuskrypt” został napisany, adwentyści dnia siódmego w niektórych południowych stanach byli prześladowani z powodu naruszania państwowych praw niedzielnych. Niektórzy z tych adwentystów, odmawiając płacenia nałożonych grzywien, byli umieszczani w grupach aresztantów związanych wspólnym łańcuchem.] będą sprawiali wrażenie, że zgadzają się z prawem niedzielnym z uwagi na ucisk, to jak długo potrwa, zanim na całym świecie [nasz lud] będzie w podobnych okolicznościach jak ci na Południu? Decyzja ma być decyzją uniwersalną. Jeśli wyjdzie to na światło dzienne, jak stanie się to stopniowo, i będą miały miejsce ustępstwa i służalcze kłanianie się bożkowi przez tych, którzy twierdzą, że są zachowującymi sabat, to nastąpi rezygnacja z zasad, dopóki wszystko nie zostanie dla nich stracone. WP3 352.1

Jeśli doradzimy im, by nie szanowali bałwochwalczego sabatu wyniesionego, by zajął miejsce sabatu Pana naszego Boga, wówczas poinstruujcie ich w tej sprawie w cichy sposób i zachęćcie do tego, by nie przeciwstawiali się władzom prawnym w słowach czy działaniach, o ile nie są wezwani, by to uczynić dla honoru Boga, by bronić jego zdeptanego prawa. Niech nie będzie żadnego niepotrzebnego aktu wzbudzania ducha walki lub namiętności przeciwników... WP3 352.2

Nie powinno być żadnej słusznej okazji dla naszych wrogów, by oskarżyć nas o bycie samowolnymi i przeciwstawianie się prawom przez jakiekolwiek nasze własne zuchwalstwo. [Patrz Testimonies for the Church IX, 232-238, “Praca w niedzielę”.] Nie powinniśmy uważać, że zaleca się nam drażnić naszych sąsiadów, którzy czczą niedzielę przez dokładanie starań, by celowo przynosić przed nich pracę w ten dzień, aby wykazać niezależność... WP3 352.3

Nie powinno być żadnej hałaśliwej demonstracji. Rozważmy, jak przeraźliwe i strasznie smutne jest zwiedzenie, które wzięło świat w niewolę i wszelkimi środkami, jakie są w naszej mocy, starajmy się oświecić tych, którzy są naszymi najbardziej zawziętymi wrogami. Jeśli ma miejsce przyjęcie zasad wewnętrznego działania Ducha Świętego, które on [chrześcijanin] musi mieć, by przysposobić go do nieba, to nie będzie on wykonywał niczego pochopnie lub zarozumiale, by wywołać gniew i bluźnierstwo przeciwko Bogu... WP3 352.4

Podejście do kwestii sabatu jest decydujące — Są pewne trudne świadectwa, które mają być mężnie niesione przez zachowujących sabat i pewne gorzkie prześladowanie, które ma być ostatecznie zniesione... Niech nie będą tu uchwalane żadne postanowienia, które udzielą poparcia dla połowicznej służby lub tchórzliwego ukrywania naszego światła pod korcem lub pod łóżkiem, ponieważ z pewnością zostaniemy doświadczeni i poddani próbie... Bądźcie pewni, że sabat jest kwestią próby i to, jak traktujecie tę kwestię, umieszcza was albo po stronie Boga, albo po stronie szatana. Znamię zwierzęcia ma zostać przedstawione w jakiejś formie każdej instytucji i każdej pojedynczej osobie... WP3 352.5

Każdy krok od samego początku podjęty przez szatana był rozpoczęciem jego dzieła, które ma być kontynuowane do końca, aby wywyższyć to co fałszywe, aby zająć miejsce prawdziwego sabatu Jahwe. Jest on teraz bardziej zawzięty i zdeterminowany, by to uczynić, niż był kiedykolwiek wcześniej. Zstąpił z wielką mocą, aby zwieść tych, którzy mieszkają na ziemi swoimi szatańskimi oszustwami... WP3 353.1

Gdy stawiamy czoło krytycznej sytuacji, prawo Boże staje się cenniejsze, świętsze, im bardziej jest ono unieważniane i odrzucane, proporcjonalnie do tego powinien wzrastać nasz szacunek i cześć dla prawa... WP3 353.2

Wykazując cierpliwość Bożą, daje On narodom pewien okres próby, istnieje jednak punkt, który, jeśli przekroczą, wówczas nastąpi Boże nawiedzenie w jego oburzeniu. On ukarze. Świat posuwał się z jednego stopnia wzgardy dla Bożego prawa w kolejny i stosowna na ten czas może być modlitwa: “Czas już, by Pan rozpoczął działanie, gdyż naruszono zakon twój”. Psalmów 119,126... WP3 353.3

Jednostki mają wziąć odpowiedzialność — Niech nikt nie wznosi żadnych butnych przechwałek, czy to przez zasadę, czy przykład, by wykazać, że lekceważy prawa kraju. Nie podejmujcie żadnych uchwał odnośnie do tego, co ludzie w innych stanach mogą robić albo nie mogą robić. Niech nie będzie czynione nic, co zmniejszyłoby osobistą odpowiedzialność. Muszą oni stać lub padać dla swojego Boga. Niech nikt nie uważa, że jego obowiązkiem jest wygłaszać przemówienia w obecności naszego własnego ludu, czy też naszych wrogów, które wzbudzą ich wojownicze usposobienie i wezmą oni wasze słowa, i zinterpretują w taki sposób, że zostaniecie oskarżeni o buntowanie się przeciwko rządowi, ponieważ to zamknie drzwi dostępu do ludzi... WP3 353.4

Chociaż nie możemy pokłonić się samowolnej władzy, by wywyższyć niedzielę, kłaniając się jej, chociaż nie naruszymy sabatu, do czego uczynienia despotyczna władza będzie starała się nas zmusić, będziemy mądrzy w Chrystusie... Nie możemy wypowiadać żadnych słów, które wyrządzą szkodę nam samym, ponieważ byłoby to wystarczająco złe; gdy jednak wypowiadacie słowa i gdy czynicie aroganckie rzeczy, które narażą na niebezpieczeństwo sprawę Bożą, wykonujecie okrutne dzieło, ponieważ dajecie szatanowi przewagę. Nie mamy być nierozważni i porywczy, lecz zawsze uczyć się od Jezusa, jak działać w jego duchu, przedstawiając prawdę taką, jaką jest ona w Jezusie... WP3 353.5

Niebezpieczeństwo pochopnych, nierozważnych posunięć — Jeden nierozważny, burzliwie usposobiony, uparty człowiek uczyni wiele szkody w wielkiej, przedstawionej przed nami kwestii. Tak, pozostawi on takie wrażenie, że cała moc adwentystów dnia siódmego nie mogłaby przeciwdziałać jego czynom arogancji, ponieważ szatan, arcyzwodziciel, wielki buntownik, wprowadza umysły w błąd co do prawdziwego zagadnienia tej wielkiej kwestii i jej wiecznego związku... WP3 354.1

Są tacy, którzy przez pochopne, nierozważne posunięcia zdradzą sprawę Bożą w moc wroga. Będą istnieli ludzie, którzy będą dążyli do tego, by zostać pomszczeni, którzy staną się odstępcami i zdradzą Chrystusa w osobie jego świętych. Wszyscy potrzebują uczyć się rozwagi. Z drugiej strony istnieje niebezpieczeństwo bycia zachowawczym, oddawania się wrogowi w ustępstwach... WP3 354.2

Wszystko cokolwiek możemy robić, co wynosi to co fałszywe, by zajęło miejsce rzeczywistego i prawdziwego sabatu, jest wiarołomstwem wobec Boga i musimy poruszać się bardzo ostrożnie, aby nie wywyższać decyzji człowieka grzechu. Nie mamy znajdować się w neutralnej pozycji w tej sprawie o tak wielkim znaczeniu... WP3 354.3

Prześladowanie w bitwie przed ostatnią końcową walką — Dwie armie będą stały oddzielnie i odrębnie, a różnica ta będzie tak wyraźna, że wielu tych, którzy zostaną przekonani o prawdzie, przejdzie na stronę zachowującego przykazania ludu Bożego. Gdy to wielkie dzieło ma mieć miejsce w bitwie, przed ostatnią końcową walką, wielu zostanie wtrąconych do więzień, wielu ucieknie z miast i miasteczek, ratując swoje życie, a wielu będzie męczennikami za sprawę Chrystusa, stając w obronie prawdy... Nie będziecie kuszeni ponad to, co możecie znieść. Jezus zniósł to wszystko i daleko więcej... WP3 354.4

Dzieło wilków w owczym odzieniu — Nawet wśród nas będą najemnicy i wilki w owczym odzieniu, którzy namówią [niektórych] z trzody Bożej, aby składali ofiary innym bogom przed Panem... Młodzi, którzy nie są utwierdzeni, zakorzenieni i ugruntowani w prawdzie, zostaną zepsuci i odciągnięci przez ślepych przewodników ślepych; a bezbożni, szydercy, którzy zdumiewają się i giną, którzy gardzą najwyższą władzą Starodawnego i umieszczają na tronie fałszywego boga, istotę przez nich samych zdefiniowaną, istotę zupełnie taką jak oni sami — ci przedstawiciele będą w rękach szatana, by niszczyć wiarę nieostrożnych. WP3 354.5