Wybrane poselstwa III

Dwa fragmenty kazań z Minneapolis

[Ellen White przemawiała dwadzieścia razy w Minneapolis, nie wchodziła jednak w wystąpienia na temat sprawiedliwości przez wiarę. Pracowała raczej nad tym, aby doprowadzić mężczyzn i kobiety do otwarcia swoich umysłów na opartą na Biblii prawdę.]

Chcemy teraz przedstawić, jak możecie robić postępy w boskim życiu. Słyszymy wiele wymówek: Nie mogę żyć zgodnie z tym czy tamtym. WP3 160.3

Co rozumiecie przez “to czy tamto”? Czy chcecie powiedzieć, że ofiara złożona za upadłą rasę na Kalwarii była niedoskonała, że nie została nam udzielona wystarczająca łaska i moc, abyśmy mogli pracować z dala od naszych własnych naturalnych wad i skłonności, że dany nam Zbawiciel nie był zupełny? WP3 160.4

Czy też zamierzacie rzucać zarzut Bogu? Cóż, mówicie: To był grzech Adama. Mówicie: Nie jestem tego winny i nie jestem odpowiedzialny za jego winę i upadek. Oto te wszystkie naturalne skłonności są we mnie i nie ponoszę winy, jeśli postępuję zgodnie z tymi naturalnymi skłonnościami. Kogo więc należy winić? Boga? WP3 160.5

Dlaczego Bóg pozwolił szatanowi mieć tę moc nad ludzką naturą? To są oskarżenia przeciwko Bogu niebios i On da wam sposobność, jeśli tego chcecie, by ostatecznie przynieść wasze oskarżenia przeciwko niemu. Wtedy On przyniesie swoje oskarżenia przeciwko wam, gdy zostaniecie przyprowadzeni przed jego stolicę sądową. — Manuscript 8, 1888, sabat, 20 październik 1888. [Jej przytoczone przemówienia ukazały się jako 60-stronnicowy dodatek w książce “Through Crisis To Victory” 242-302. — Kompilatorzy.] WP3 160.6

Gdyby Bóg mógł zmienić swoje prawo, aby wyjść naprzeciw człowiekowi w jego upadłym stanie, Chrystus nie potrzebowałby przychodzić na ten świat. Ponieważ prawo było stałe, niezmienne, Bóg posłał swojego jednorodzonego Syna, aby umarł za upadłą rasę. Czy jednak Zbawiciel wziął na siebie samego winę ludzkich istot i przypisał im swoją sprawiedliwość po to, aby mogli nadal naruszać przykazania Jahwe? Nie, nie! Chrystus przyszedł, ponieważ nie było możliwości, aby człowiek zachowywał prawo dzięki swej własnej sile. Przyszedł, aby przynieść mu siłę, by był posłuszny przykazaniom prawa. I grzesznik, żałujący swojego przestępstwa, może przyjść do Boga i powiedzieć: “O Ojcze, błagam o przebaczenie przez zasługi ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Zbawiciela”. Bóg przyjmie wszystkich, którzy przychodzą do niego w imieniu Jezusa. — Manuscript 17, 1888, niedziela, 21 październik 1888. WP3 161.1