Weźmiecie moc

Rozpraszając ciemności — 23 maj

“Powstań, zajaśnij, gdyż zjawiła się twoja światłość, a chwała Pańska rozbłysła nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i mrok narody, lecz nad tobą zabłyśnie Pan, a jego chwała ukaże się nad tobą”. Izajasza 60,1-2. WM 152.1

Kościół został powołany jako narzędzie, za pośrednictwem którego boskie światło ma rozświecać moralne ciemności świata, a niosące pokój promienie Słońca Sprawiedliwości mają docierać do serc ludzi. Osobista praca z pojedynczymi osobami i rodzinami jest częścią dzieła, jakie ma być wykonane w Bożej winnicy. Cichość, cierpliwość, wyrozumiałość i miłość Chrystusa mają być objawiane w domu i poza nim. Kościół musi powstać i zajaśnieć. Promienny Duchem i mocą prawdy lud Boży musi udać się do świata pogrążonego w ciemnościach, aby ukazać światło chwały Bożej. Bóg powierzył ludziom szlachetne siły umysłu, by używali ich dla Jego chwały, a w dziele misyjnym siły te mają być wykorzystane w najwyższym stopniu. Mądre rozwijanie darów Bożych ma cechować tych, którzy służą Bogu. Dzień po dniu mają oni wzrastać w poznaniu Chrystusa. WM 152.2

Ten, który przyjął postać człowieka, żył wśród ludzi i przemawiał jak nikt przedtem, wciąż jest Wielkim Nauczycielem ludzkości. Idąc w Jego ślady, szukając zgubionych, macie zapewnione towarzystwo aniołów, a dzięki oświeceniu przez Ducha Bożego posiądziecie większą wiedzę, aby jeszcze lepiej wykonywać dzieło, w którym macie swój udział. (...) WM 152.3

Ci, którzy powinni być światłością świata, rzucają zaledwie nikłe promyki światła. Co jest światłem? Jest nim pobożność, dobroć, prawda, miłosierdzie, miłość, jest nim objawianie prawdy w charakterze i życiu. Siła ewangelii jest zależna od osobistej pobożności tych, którzy ją wyznają. Przez ofiarowanie swego Syna Bóg zapewnił każdemu całkowite przygotowanie do wykonywania wszelkiego dobrego dzieła. Każdy może się stać jasnym światłem, głoszącym chwałę Tego, który powołał nas z ciemności do swojej cudownej światłości. — The Review and Herald, 24 marzec 1891. WM 152.4