Weźmiecie moc

90/367

Pokora — 29 marzec

“Modliłem się więc do Pana, mojego Boga, wyznawałem i mówiłem: Ach, Panie, Boże wielki i straszny, który dochowujesz przymierza i łaski tym, którzy cię miłują i przestrzegają twoich przykazań. Zgrzeszyliśmy, zawiniliśmy i postępowaliśmy bezbożnie, zbuntowaliśmy się i odstąpiliśmy od twoich przykazań i praw”. Daniela 9,4-5. WM 97.1

Fałszywe uświęcenie niesie ze sobą ducha chełpliwości i samousprawiedliwienia, obcego religii Biblii. Cichość i pokora są owocem Ducha Świętego. Prorok Daniel jest przykładem prawdziwego uświęcenia. Jego długie życie było pełne szlachetnej służby dla Mistrza. Był on “mężem miłym” (Daniela 10,11) niebu, tak iż spotkało go wyróżnienie rzadko przyznawane śmiertelnikom. Jednak jego czystość charakteru i niezachwiana ufność były równie wielkie jak jego pokora i skrucha. WM 97.2

Zamiast uważać się za czystego i świętego, ów czcigodny prorok utożsamiał się z prawdziwie grzesznym Izraelem, gdy modlił się do Boga za swój lud: “Nie dla naszej sprawiedliwości zanosimy nasze błaganie przed twoje oblicze, lecz dla obfitego twojego miłosierdzia”. Daniela 9,18. “Zgrzeszyliśmy, bezbożnie postąpiliśmy”. Wiersz 15. “Z powodu naszych grzechów i naszych win Jeruzalem i twój lud znosi zniewagi”. Wiersz 16. WM 97.3

Prorok oświadczył: “Modliłem się i wyznawałem mój grzech i grzech mojego ludu izraelskiego”. Wiersz 20. A gdy później, w odpowiedzi na jego modlitwę, ukazał mu się Syn Boży, by udzielić mu pouczenia, prorok napisał: “Twarz moja zmieniła się do niepoznania i nie miałem żadnej siły”. Daniela 10,8. WM 97.4

Ci, którzy naprawdę starają się dążyć do doskonałości chrześcijańskiego charakteru, nigdy nawet nie pomyślą o sobie, iż są bezgrzeszni. Im więcej będą rozmyślać o charakterze Chrystusa i upodabniać się do Niego, im wyraźniej będą widzieć Jego nienaganną doskonałość, tym głębiej będą odczuwać własne słabości i wady. Ci, którzy twierdzą, że są bez grzechu, dają dowód tego, że dalecy są od świętości. Ponieważ brakuje im prawdziwego poznania Chrystusa, nie potrafią właściwie ocenić samych siebie pod kątem podobieństwa do Niego. Im większy dystans dzieli ich od Zbawiciela, tym bardziej sprawiedliwi wydają się sobie. — The Spirit of Prophecy IV, 301-302. WM 97.5