Weźmiecie moc

61/367

Krok za krokiem do zwycięstwa — 29 luty

“Ja tedy tak biegnę, nie jakby na oślep, tak walczę na pięści, nie jakbym w próżnię uderzał; ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam, bym przypadkiem, będąc zwiastunem dla innych, sam nie był odrzucony”. 1 Koryntian 9,26-27. WM 68.1

Bóg prowadzi swój lud krok za krokiem. Chrześcijańskie życie jest nie tylko marszem, ale i walką, z której nikt nie może się wycofać. Zachodzi potrzeba stałego wysiłku i wytrwałości. Jedynie dzięki ustawicznym staraniom możemy zwalczyć pokusy szatana. Do chrześcijańskiej uczciwości trzeba dążyć z niespożytą energią i zachowywać ją z niezłomnym postanowieniem. (...) WM 68.2

Musimy opanować naukę chrześcijaństwa — naukę znacznie głębszą, szerszą i wyższą niż jakakolwiek ludzka nauka, tak jak niebiosa są wyższe niż ziemia. Umysł należy poddać dyscyplinie, kształcić i szkolić, bowiem mamy pełnić służbę dla Boga w sposób nie odpowiadający naszym wrodzonym skłonnościom. Wrodzone i nabyte skłonności do zła muszą zostać przezwyciężone. Często trzeba odrzucić to, czego nauczyliśmy się w całym dotychczasowym życiu, aby stać się uczniem w szkole Chrystusa. Nasze serca muszą się nauczyć trwania w Bogu. Musimy wyrobić w sobie takie nawyki myślenia, które pozwolą nam odeprzeć pokusy. Musimy nauczyć się patrzeć wzwyż. Zasady Słowa Bożego — tak wysokie jak niebo i sięgające wieczności — mamy rozumieć i stosować w codziennym życiu. Każdy czyn, każde słowo, każda myśl, mają być zgodne z tymi zasadami. WM 68.3

Cenne zalety Ducha Świętego nie rozwijają się w jednej chwili. Odwaga, męstwo, skromność, wiara, niezachwiana ufność w Bożą moc zbawienia są zdobywane w ciągu wieloletnich doświadczeń. Przez życie pełne uświęconych starań i mocne trzymanie się tego, co prawe, dzieci Boże pieczętują swoje przeznaczenie. WM 68.4

Nie mamy czasu do stracenia. Nie wiemy, kiedy skończy się czas próby. Wieczność rozciąga się przed nami. Kurtyna ostatnich wydarzeń wkrótce się podniesie. Chrystus przyjdzie. Aniołowie Boży starają się odciągnąć naszą uwagę od nas samych i od ziemskich spraw. Niech ich starania nie pójdą na marne. — Testimonies for the Church VIII, 313.314. WM 68.5