Weźmiecie moc

Glina w rękach garncarza — 5 luty

“Gdy naczynie, które robił ręcznie z gliny, nie udało się — wtedy zaczął z niej robić inne naczynie, jak garncarzowi wydawało się, że powinno być zrobione. I doszło mnie słowo Pana tej treści: Czy nie mogę postąpić z wami, domu Izraela, jak garncarz? — mówi Pan. Oto jak glina w ręku garncarza, tak wy jesteście w moim ręku, domu Izraela!” Jeremiasza 18,4-6. WM 44.1

Odkładam pióro i wznoszę moją duszę w modlitwie, aby Pan natchnął swój odstępczy lud, który jest jak suche kości, i ożywił go. Koniec jest bliski i nadchodzi niepostrzeżenie, bezszelestnie, jak złodziej przychodzący nocą, by zastać śpiących gospodarzy domu nieprzygotowanych. Oby Pan sprawił, że Duch Święty napełni serca ludzi pogrążonych w odrętwieniu, aby stali się czujni i trzeźwi. WM 44.2

Któż, choćby teraz, gdy już zmarnował większą część swego życia, odda swą wolę jak glinę w ręce Garncarza i będzie współpracował z Bogiem, aby zostać ukształtowanym przez Niego jako naczynie przeznaczone do zaszczytnego użytku? Jaka musi być glina w rękach Garncarza? Jak wrażliwi musimy być na wpływ Boży, stojąc w jasnych promieniach sprawiedliwości? Nie wolno nam tolerować żadnych przyziemnych, egoistycznych pobudek, gdyż dając im miejsce, nie możemy zostać ukształtowani na Boże podobieństwo. Jedynie Duch prawdy może uświęcić człowieka. WM 44.3

Kiedy pojmiemy wielkość tego dzieła, wówczas nie tylko nasze czyny, ale także myśli zostaną poddane w posłuszeństwo Chrystusowi. Być może trudno nam to pojąć, ale tak właśnie się stanie. Tak więc, czy mądre jest z naszej strony poleganie na własnych uczynkach? Musimy pozwolić Bogu działać dla nas. Czy to, co dobre w naszych charakterach i postępowaniu, zawdzięczamy własnym siłom? Nie. To wszystko jest zasługą Boga i objawia Jego moc nad nami, podobną do władzy, jaką garncarz ma nad gliną. WM 44.4

Oby ci, których Pan ubłogosławił skarbami prawdy, obudzili się i powiedzieli wgłębi serca: “Panie! co chcesz, abym ja uczynił?” Dzieje Apostolskie 9,6 (BG). Światło jest tak jasne i obfite, iż może oświecić każdego człowieka, uzdalniając go jednocześnie do oświecania innych. — General Conference Daily Bulletin, 4 luty 1893. WM 44.5