W atmosferze niebios

“Wszystkim i we wszystkich” dla chrześcijanina — 28 luty

“Chrystus jest wszystkim i we wszystkich”. Kolosan 3,11. AN 65.1

Chrystus, drogi Zbawiciel, ma być dla chrześcijanina wszystkim we wszystkich. Każda święta myśl, każde czyste pragnienie, każdy pobożny zamiar, pochodzą od Tego, który jest światłem, prawdą i drogą. Chrystus chce mieszkać w swoich reprezentantach przez Ducha prawdy. (...) Paweł powiedział: “Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie”. Galacjan 2,20. (...) AN 65.2

Kierując się potężnym impulsem swej miłości Chrystus zajął nasze miejsce we wszechświecie i poprosił, by Władca wszechrzeczy potraktował Go jako przedstawiciela ludzkości. Utożsamił się z nami, wydał samego siebie na śmierć, wziął na siebie winę ludzkości i karę za grzech, a w imieniu wszystkich ludzi złożył zupełną ofiarę Bogu. Na mocy tego pojednania ma On prawo udzielić człowiekowi doskonałej sprawiedliwości i dać pełne zbawienie. Ktokolwiek wierzy w Niego jako swojego Zbawiciela, nie zginie, ale będzie miał życie wieczne. — Manuscript 13, 1892. AN 65.3

Jezus utożsamia swoje zainteresowania ze swoim wybranym i wypróbowanym ludem. Osobiście interesuje się wszystkim, co ich dotyczy. (...) Przedstawiając swoją więź ze swoim ludem na różne sposoby, oświadcza wreszcie, iż w wielkim dniu będzie sądził wszystko, co zostało uczynione tak, jakby to było czynione dla Niego samego. AN 65.4

Jego miłość do ludzi jest nieporównywalna z jakimkolwiek innym uczuciem. On nie pozostaje biernym obserwatorem, obojętnym na cierpienia swego ludu, ale utożsamia się z ich sprawami i ich smutkami. Jeśli Jego lud jest krzywdzony, prześladowany, lekceważony, wówczas ich cierpienia są zapisywane w niebiańskich księgach jakby były zadane Jemu samemu. — Manuscript 13, 1892. AN 65.5

Przywileje i błogosławieństwa dziecka Bożego tak zostały opisane przez apostoła: “Im to chciał Bóg dać poznać, jak wielkie jest między poganami bogactwo chwały tej tajemnicy, którą jest Chrystus w was, nadzieja chwały”. Kolosan 1,27. Kiedy uświadamiamy sobie, że naszą nadzieją chwały jest Chrystus, i że w Nim mamy pełnię, wówczas radujemy się niewysłowioną radością i bogactwem chwały. — Manuscript 13, 1892. AN 65.6