W atmosferze niebios

Życie czy śmierć? — 20 grudzień

“Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Rzymian 6,23. AN 361.1

“Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej”. Rzymian 3,23. Chrystus oddał jednak życie, by uratować grzesznika od wiecznej śmierci. Umarł, abyśmy mogli żyć. (...) Dzięki Jego śmierci zbawienie zostało zaoferowane wszystkim ludziom. (...) AN 361.2

Liczne dowody, dane przez Boga, iż pragnie On zbawienia wszystkich, będą potępieniem dla tych, którzy odrzucają dar niebios. W wielkim dniu ostatecznym, kiedy wszyscy zostaną nagrodzeni albo ukarani stosownie do swego posłuszeństwa albo nieposłuszeństwa, znaczenie krzyża Golgoty stanie się całkowicie jasne dla tych, którzy stać będą przed Sędzią całej ziemi, by otrzymać wieczny wyrok. Zrozumieją oni miłość Bożą do upadłych ludzi. Zrozumieją, jak bardzo znieważyli Boga uparcie trwając w przestępstwie, stając po stronie szatana i okazując wzgardę prawu Jahwe. (...) AN 361.3

Dzisiaj aniołowie są posyłani, by usługiwać tym, którzy mają odziedziczyć zbawienie i ratować ich z mocy szatana. (...) Każdy człowiek został obdarzony wolnością wyboru. Do niego należy decyzja, czy stanie pod czarnym sztandarem buntownika, czy pod skrwawionym sztandarem Księcia Immanuela. Z głębokim zainteresowaniem niebo obserwuje bój między dobrem a złem. Tylko posłuszni przekroczą bramy miasta Bożego. Na tych, którzy dokonując wyboru trwają w przestępstwie, w końcu zostanie ogłoszony wyrok śmierci. Ziemia zostanie oczyszczona z grzechu, z wszelkich przejawów buntu przeciwko Bogu. (...) AN 361.4

Prawo Boże jest definicją Bożego charakteru, więc jedynie ci, którzy zachowują to prawo, zostaną zaakceptowani przez Boga. Wszelkie odchylenia od prawa Bożego są buntem przeciwko Bogu. W interesie człowieka leży przestrzeganie prawa Bożego, gdyż zgodność z zasadami tego prawa jest niezbędna do kształtowania sprawiedliwego charakteru. Zasady życia podane przez Pana uczynią ludzi czystymi, szczęśliwymi i świętymi. Jedynie ci, którzy zachowują te zasady, usłyszą z ust Chrystusa słowa: “Przyjacielu, usiądź wyżej”. Łukasza 14,10. — The Review and Herald, 15 marzec 1906. AN 361.5