Triumfujący Chrystus
Zaciekły bunt jest nieuleczalny — 18 kwiecień
“A gdy lud widział, że Mojżesz opóźniał zejście z góry, zgromadził się wokół Aarona i rzekli do niego: Nuże, uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, nie wiemy bowiem, co się stało z owym Mojżeszem”. 2 Mojżeszowa 32,1. TC 115.1
Wszyscy mają wolność wyboru po czyjej chcą stanąć stronie — po stronie zbuntowanych czy po stronie Boga i Jego prawdy, razem z tymi, którzy gorliwie, wiernie i niesamolubnie pracują w wielkim dziele oraz znoszą próby, zniewagi i odważnie walczą w bitwach Pana. TC 115.2
Zaciekły bunt jest nieuleczalny. Bunt zaczął się w niebie od anioła, który godnością ustępował jedynie Jezusowi Chrystusowi. Ten wyniosły anioł miał sympatyków, którzy przyłączyli się do niego. Szatan, wielki buntownik, został usunięty z nieba, a jego zwolennicy podzielili ten sam los. Odtąd jego działalność polega na podburzaniu do buntu wszystkich, nad którymi mu się uda przejąć kontrolę. TC 115.3
Anioł powiedział: “Do buntu dojdzie w czasie, gdy głoszenie poselstwa trójanielskiego będzie dobiegać końca. Nie dziw się, ani nie popadaj w zniechęcenie. Ten, który pokonał przywódcę buntu, stoi na czele tego wielkiego dzieła. Choć szatan wywyższa się i triumfuje, to jednak nie będzie to trwało w nieskończoność, gdyż wielki Zwycięzca kontroluje go, więc nie może on przekroczyć wyznaczonych mu granic. Przez pewien czas pozostawiono mu władzę, aby okazało się, kto jest szczery i aby wypróbować wiernych, oraz by zdemaskować fałszywych i oddzielić ich od tych, którzy są czystego serca. Buntownicy we właściwym czasie zostaną usunięci spośród lojalnych i wiernych, gdyż sieć prawdy zagarnia zarówno dobrych, jak i złych”. TC 115.4
Następnie pokazano mi wędrówkę Izraelitów. Bunt był wśród nich częstym zjawiskiem. Mojżesz opuścił ich tylko na czterdzieści dni, ale był to czas dostatecznie długi, by dopuścili się największego odstępstwa, zapomnieli o Bogu, który okazał im tak wielką łaskę i którego głos tak niedawno słyszeli z góry Synaj. W ogromnym majestacie ogłosił dziesięć przykazań, a Jego głos wywołał przerażenie Izraelitów, którzy drżąc błagali Mojżesza, aby wielki Jahwe nie przemawiał już więcej do nich, ale by przekazywał swoją wolę przez niego. Teraz zaś zrobili sobie cielca i odwrócili się od Boga zwracając się ku najniższemu bałwochwalstwu, oddając cześć wytworowi swoich rąk. — Manuscript 1, 1865. TC 115.5