Triumfujący Chrystus

Boże przebaczenie jest Bożym usprawiedliwieniem — 23 maj

“Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, którego grzech został zakryty! Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, a w duchu jego nie ma obłudy!” Psalmów 32,1.2. TC 150.1

Wielu popełnia błąd polegający na dokładnym rozróżnieniu między usprawiedliwieniem a uświęceniem. W definicje tych dwóch terminów często wplata się swoje własne idee i spekulacje. Dlaczego staracie się być bardziej dokładni niż natchnienie w tych ważnych kwestiach związanych ze sprawiedliwością przez wiarę? Dlaczego staracie się dokładnie zdefiniować każdy szczegół, jakby zbawienie zależało od posiadania w tej sprawie zupełnie takiego samego poglądu jak twój? Nie wszyscy mają taki sam punkt widzenia. Grozi wam to, że zagłębiając się w szczegóły stracicie szersze spojrzenie. TC 150.2

Jako pokorni grzesznicy, skruszeni przed Bogiem, uznający pojednanie dokonane dla nich przez Chrystusa i przyjmujący je jako jedyną nadzieję życia doczesnego i wiecznego, możemy być pewni, że nasze grzechy zostały przebaczone. Na tym polega usprawiedliwienie z wiary. Każdy wierzący człowiek ma całkowicie podporządkować swoją wolę woli Bożej i trwać w skrusze, wierząc w pojednawcze zasługi Odkupiciela i wzrastając z mocy w moc, z chwały w chwałę. Przebaczenie i usprawiedliwienie to jedna i ta sama rzecz. (...) TC 150.3

Usprawiedliwienie jest przeciwieństwem potępienia. Nieograniczone Boże miłosierdzie obejmuje tych, którzy na nie zupełnie nie zasługują. Bóg przebacza przestępstwa i winy w imieniu Jezusa, który stał się ubłaganiem za nasze grzechy. Przez wiarę w Chrystusa winny przestępca jest przywrócony do łaski Bożej i otrzymuje mocną nadzieję życia wiecznego. (...) TC 150.4

Dawid otrzymał przebaczenie, gdyż ukorzył serce przed Bogiem w skrusze i wierzył w spełnienie Bożej obietnicy przebaczenia. Wyznał swój grzech, okazał skruchę i nawrócił się. Gdy odzyskał pewność przebaczenia, zawołał: “Błogosławiony ten, któremu odpuszczono występek, którego grzech został zakryty! Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczytuje winy, a w duchu jego nie ma obłudy!” Błogosławieństwo przychodzi dzięki przebaczeniu, zaś przebaczenie przez wiarę, iż wyznane ze szczerym żalem grzechy, są zdejmowane z grzesznika i składane na Tego, który poniósł grzechy świata. Tak więc w Chrystusie jest całe błogosławieństwo. On jest wielkim Pośrednikiem, przez którego otrzymujemy miłosierdzie i łaskę Bożą. On jest Sprawcą i Dokończycielem naszej wiary. — Manuscript 21, 1891; Manuscript Releases IX, 300.301. TC 150.5