Wybrane poselstwa II

Rozdział 38 — Kwestia wojska

Wojna w czasach starego testamentu

Pan nakazał Mojżeszowi utrapić Midianitów i pobić ich, ponieważ trapili oni Izraelitów swoimi podstępami, przez które omamili ich tak, że przestąpili przykazania Boże. WP2 312.1

Pan rozkazał Mojżeszowi pomścić dzieci Izraela na Midianitach, a potem miał zostać przyłączony do swojego ludu. Mojżesz rozkazał wojownikom, aby przygotowali się do walki przeciwko Midianitom. I walczyli przeciwko nim jak Pan rozkazał i uśmiercili wszystkich mężczyzn, ale kobiety i dzieci wzięli do niewoli. Bileam został zgładzony wraz z Midianitami. “Mojżesz i Eleazar, kapłan, oraz wszyscy książęta zboru wyszli naprzeciw nich poza obóz. Ale Mojżesz rozgniewał się na ustanowionych nad wojskiem, na dowódców tysięcy i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej, i rzekł do nich Mojżesz: Jakże to! Zostawiliście przy życiu wszystkie kobiety? Wszak to one za radą Bileama pobudziły synów izraelskich do odstępstwa od Pana na rzecz Peora i stąd wynikła klęska dla zboru Pana”. 4 Mojżeszowa 31,13-16. WP2 312.2

Mojżesz rozkazał wojownikom, aby uśmiercili kobiety i chłopców. Bileam sprzedał dzieci Izraela za zapłatę i zginął wraz z ludem, którego przychylność uzyskał kosztem dwudziestu czterech tysięcy Izraelitów. WP2 312.3

Wielu uważa Pana za okrutnego, gdyż wymagał od swojego ludu, aby walczył z innymi narodami. Mówią, że jest to sprzeczne z jego łaskawym charakterem. Jednak ten, który stworzył świat i ukształtował człowieka, aby mieszkał na ziemi, ma nieograniczoną władzę nad wszystkimi dziełami swoich rąk, i jego prawem jest czynić tak, jak mu się podoba i co mu się podoba z dziełem swoich rąk. Człowiek nie ma prawa powiedzieć swojemu Stwórcy: Czemu postępujesz w ten sposób? W jego charakterze nie ma niesprawiedliwości. On jest Władcą świata, a wielka część jego poddanych zbuntowała się przeciwko jego władzy i zdeptała jego prawo. Obdarzył ich hojnymi błogosławieństwami i otoczył ich wszystkim czego potrzeba, a oni mimo to kłaniali się wizerunkom z drewna i kamienia, srebra i złota, jakie uczyniły ich własne ręce. Uczyli swoje dzieci, że to są bogowie dający im życie i zdrowie, czyniący ich ziemię urodzajną i dający im bogactwa i cześć. Gardzili Bogiem Izraela. Gardzili jego ludem, ponieważ jego uczynki były sprawiedliwe. “Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma Boga! Są znieprawieni, popełniają ohydne czyny”. Joba 14,1. Bóg znosił ich dopóki nie wypełnili miary swojej nieprawości, a potem sprowadził na nich szybką zagładę. Użył swojego ludu jako narzędzi swego gniewu, by ukarać bezbożne narody, które go trapiły i zwodziły go do bałwochwalstwa. WP2 312.4

Pokazano mi obraz rodziny. Część dzieci wydawała się pragnąć nauczyć i być posłusznymi wymaganiom ojca, podczas gdy inne deptały jego autorytet i wydawały się chlubić w okazywaniu pogardy rządowi jego rodziny. Dzieliły one korzyści domu swego ojca i nieustannie otrzymywały z jego szczodrości. Są całkowicie zależne od niego co do wszystkiego, co otrzymują, a mimo to są niewdzięczne, zachowują się dumnie, jak gdyby wszystkie łaski otrzymane od swego pobłażliwego rodzica, były dostarczone przez nich samych. Ojciec zauważa wszystkie lekceważące działania swych nieposłusznych, niewdzięcznych dzieci, jednak znosi je. WP2 313.1

W końcu, te buntownicze dzieci idą jeszcze dalej i dążą do wywarcia wpływu, i poprowadzenia do buntu tych członków rodziny swego ojca, którzy dotąd byli wierni. Wtedy cała godność i autorytet ojca są wezwane do działania, i wypędza ze swego domu buntownicze dzieci, które nie tylko same nadużyły jego miłości i błogosławieństw, ale próbowały odwrócić niewielu pozostałych, którzy poddawali się mądrym i rozsądnym prawom domu swego ojca. WP2 313.2

Ze względu na niewielu, którzy byli lojalni, których szczęście wystawione zostało na zwodniczy wpływ buntowniczych członków jego rodziny, oddzielił on ze swej rodziny swe niegodne dzieci, podczas gdy w tym samym czasie trudził się, aby przyprowadzić do siebie bliżej pozostałych wiernych i lojalnych. Wszyscy uhonorowaliby mądre i sprawiedliwe postępowanie takiego rodzica w najsurowszym ukaraniu jego niegodnych, buntowniczych dzieci. WP2 313.3

W ten sposób postąpił Bóg ze swoimi dziećmi. Ale człowiek, w swej ślepocie, nie zauważy obrzydliwości niepobożnych i przejdzie dalej, nie zauważając nieustannej niewdzięczności i buntu i wyzywających niebo grzechów tych, którzy depczą Boże prawo i ignorują jego autorytet. Ci nie poprzestają na tym, ale chlubią się odwracaniem jego ludu i wpływaniem na nich przez swe sztuczki ku przestępstwu i okazują jawną pogardę dla mądrych wymagań Jahwe. WP2 313.4

Niektórzy są w stanie dostrzec jedynie zniszczenie wrogów Boga, które wydaje im się niemiłosierne i surowe. Nie spoglądają na drugą stronę. Ale niech oddane będą wieczne dzięki, że impulsywny, zmienny człowiek, z całą swoją zuchwałą łaskawością, nie jest tym, który rozporządza i kontroluje wydarzenia. “Serce bezbożnych jest okrutne”. Przypowieści 12,10. — Spiritual Gifts IVa, 49-52. WP2 314.1