Wybrane poselstwa II

Ufaj Bogu — polegaj na nim

Droga siostro [S. N.] Haskell:

... Teraz, gdy nie możesz być już dłużej aktywna i nękają cię słabości, wszystko, czego Bóg od ciebie wymaga to ufać mu. Powierz mu zachowanie twojej duszy jako wiernemu Stwórcy. Jego miłosierdzie jest pewne, jego przymierze jest wieczne. Szczęśliwy człowiek, którego nadzieja jest w Panu, Bogu jego, który dochowuje wierności na wieki. Niech twój umysł uchwyci się obietnic i trzyma się ich. Jeśli nie możesz przypomnieć sobie z łatwością obfitego zapewnienia zawartego w drogocennych obietnicach, słuchaj ich z ust innego. Jakaż pełnia, jakaż miłość i zapewnienie znajdują się w tych słowach obwieszczających z ust samego Boga jego miłość, jego współczucie i zainteresowanie jego dziećmi: WP2 216.1

“Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie; zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, gładzący nieprawość i przestępstwo i grzech”. 2 Mojżeszowa 34,6-7 (BG). WP2 216.2

Pan jest pełen współczucia dla jego cierpiących. Jakież grzechy są dla niego zbyt wielkie, by je przebaczył? On jest miłosierny i jako taki jest nieskończenie bardziej gotowy i z większą przyjemnością przebaczy, niż potępi. On jest łaskawy, nie doszukuje się w nas zła, wie jakim tworem jesteśmy, pamięta żeśmy tylko prochem. W swoim bezgranicznym współczuciu i miłosierdziu leczy wszystkie nasze odstępstwa, kochając nas z własnej woli, gdy jesteśmy jeszcze grzesznikami, nie wycofując swojego światła, ale świecąc na nas ze względu na Chrystusa. WP2 216.3

Moja siostro, czy będziesz zawsze ufać Jezusowi, który jest twoją sprawiedliwością? Miłość Boża rozlana jest w twoim sercu przez Ducha Świętego, który jest ci łaskawie dany. Jesteś jedno z Chrystusem. On udzieli ci łaski, abyś była cierpliwa, udzieli ci łaski, abyś była ufna, udzieli ci łaski, abyś przezwyciężyła wzburzenie, On ogrzeje twoje serce swoim własnym słodkim Duchem, ożywi twoją duszę w jej słabości. Jeszcze tylko kilka dni dłużej być pielgrzymami i obcymi w tym świecie, szukającymi lepszego kraju, to jest niebiańskiego. Nasz dom jest w niebie. Wzmocnij więc swoją duszę w ufności wobec Boga. Zrzuć na niego wszystkie swoje ciężary. WP2 216.4

Och, jakże wielokrotnie twoje serce poruszone było pięknem oblicza Zbawiciela, oczarowane wdziękiem jego charakteru i zmiękczone myślą o jego cierpieniu. Teraz chce On, abyś oparła na nim cały swój ciężar. Podam ci pewien rozdział, aby pocieszyć cię we wszystkich chwilach. “I powiesz w owym dniu: Dziękuję ci, Panie, gdyż gniewałeś się wprawdzie na mnie, lecz twój gniew ustał i pocieszyłeś mnie. Oto, Bóg zbawieniem moim! Zaufam i nie będę się lękał: gdyż Pan jest mocą moją i pieśnią moją, i zbawieniem moim. I będziecie czerpać z radością ze zdrojów zbawienia”. Izajasza 12,1-3. — Letter 14b, 1891. WP2 217.1