Maranatha

Wołaj całym gardłem na alarm — 19 sierpień

“We wszystkich drogach twoich znaj go a on prostować będzie ścieżki twoje.” Przypowieści 3,6. Mar 239.1

Na wszystkich naszych drogach powinniśmy uznawać Boga, a On będzie prostował nasze ścieżki. Powinniśmy z pokornym sercem odwoływać się do Jego słowa, prosić Go o radę i poddać swoją wolę Jego woli. Niczego nie możemy uczynić bez Boga. Mar 239.2

Istnieje najwyższy powód abyśmy sławili prawdziwy sabat i stali w jego obronie bowiem jest to znak, który odróżnia lud Boży od świata. Przykazanie, które świat unieważnia jest własnie tym, z powodu którego lud Boży będzie oddawał większą cześć. To właśnie wtedy gdy niewierzący rzucają pogardę na słowo Boże, woła się wiernych Kalebów. To właśnie wtedy będą stali niewzruszeni na posterunku obowiązku, bez parad i bez zachwiania z powodu nagan. Niewierzący szpiedzy byli gotowi do zniszczenia Kaleba. Widział kamienie w rękach tych, którzy przynieśli fałszywe doniesienia ale to go nie zatrzymało, miał poselstwo i był zdecydowany je zanieść. Takiego samego ducha będą przejawiali dzisiaj ci, którzy są wierni Bogu. Mar 239.3

Psalmista mówi: “Albowiem wzruszono zakon twój. Dlatego umiłowałem rozkazanie twoje nad złoto najwyborniejsze.” Psalmów 119,126.127. Gdy ludzie lgną do boku Jezusa, gdy Chrystus mieszka w ich sercach przez wiarę, ich miłość dla przykazań Bożych staje się silniejsza, proporcjonalna do pogardy jaką świat obrzuca Jego święte nakazy. To właśnie w tym czasie musi się ukazać ludziom prawdziwy sabat, zarówno piórem jak i głosem. Gdy czwarte przykazanie i ci, którzy je przestrzegają, są pogardzani, wierni czują że nastał czas aby nie ukrywać swojej wiary lecz podnieść wysoko zakon Jehowy przez rozwinięcie sztandaru, na którym wypisane jest poselstwo trzeciego anioła, przykazania Boże i wiara Jezusa. Mar 239.4

Ci, którzy posiadają prawdę jaka jest w Jezusie, niech nie sankcjonują dzieła tajemniczego zła nawet przez milczenie. Niech nigdy nie przestają grzmieć na alarm. Prawdy nie można ukrywać, nie wolno jej zaprzeczać lecz w pełni i wyraźnie głosić. Mar 239.5