Maranatha

224/365

Fałszywe uświęcenie — 12 sierpień

“Kto mówi: Znam go a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest a prawdy w nim nie masz. Lecz ktoby zachował słowa jego, prawdziwie się w tym miłość Boża wykonała. Przez to znamy iż w niej jesteśmy.” 1 Jana 2,4.5. Mar 232.1

Uświęcenie obecnie zdobywające uznanie w świecie religijnym niesie ze sobą ducha samouwielbienia i lekceważenia prawa Bożego co odznacza je jako obce religie Biblii. Jego obrońcy nauczają że uświęcenie jest dziełem jednego momentu, przez który jedynie poprzez wiarę osiągają doskonałą świętość. Powiadają oni: “Tylko miejcie wiarę a błogosławieństwo należy do was.” Nie wymaga się żadnego innego wysiłku ze strony odbiorcy. Jednocześnie zaprzeczają autorytetowi prawa Bożego twierdząc że są oni zwolnieni z obowiązku zachowania przykazań. Lecz czy jest możliwe aby ludzie byli święci, w zgodzie z wolą i charakterem Boga bez dochodzenia do harmonii z zasadami, które są wyrazem Jego natury i woli? Mar 232.2

Pragnienie łatwej religii, która nie wymaga żadnej walki, żadnego samozaparcia, wyrzeczenia się szaleństw świata, uczyniło pojęcie wiary tylko w sferze pojęcia wiary i wyłącznie wiary, którą uczynili popularną lecz co powiada słowo Boże? Mówi apostoł Jakub: “Cóż pomoże, bracia moi, jeśliby kto rzekł iż ma wiarę a uczynków by nie miał? izali go ona wiara może zbawić? także i wiara, nie mali uczynków, martwa jest sama w sobie.” Mar 232.3

Świadectwo słowa Bożego jest przeciwne tej chwytliwej nauce o wierze bez uczynków. To nie wiara domaga się łaski nieba bez dostosowania się do warunków na jakich ma zostać udzielone miłosierdzie, to przypuszczenie, bowiem prawdziwa wiara ma swoje oparcie w obietnicach i zapewnieniach Pisma. Mar 232.4

Niech nikt nie oszukuje się przekonaniem że może stać się święty gwałcąc jednocześnie świadomie wymagania Boże. Popełnianie znanego grzechu ucisza dający świadectwo głos Ducha i oddziela duszę od Boga. “Kto mówi znam go a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest a prawdy w nim nie masz. Lecz ktoby zachował słowa jego, prawdziwie się w tym miłość Boża wykonała.” Jana 2,4.5. Mar 232.5