Posłannictwo chrześcijan

215/260

Takt

Ci, którzy całkowicie poddali się Bogu, pracę swoją połączą z rozsądkiem, modlitwą, gorliwością oraz uświęconym taktem. — The Signs of the Times, 29 maj 1893. PCh 193.1

Jeżeli człowiek posiada takt, jest pracowity i pełen entuzjazmu, to osiągnie sukces w sprawach doczesnych, a jeśli te same wartości wykaże w pracy dla Boga, rezultaty będą podwojone, gdyż Boża moc połączy się z wysiłkiem ludzkim. — Testimonies for the Church V, 276 [Świadectwa dla zboru V, 275]. PCh 193.2

W pracy zdobywania dusz potrzebne są wielka mądrość i takt. Zbawiciel nigdy nie tłumił Prawdy, ale zawsze mówił o niej z miłością. W stosunkach z innymi zawsze zachowywał najwyższy takt, zawsze był miły i głęboko myślący (rozważny). Nigdy nie był ordynarny, nigdy niepotrzebnie nie wypowiadał słów surowych, nigdy bez potrzeby nie zadawał bólu wrażliwej duszy. Nigdy nie osądzał ludzkich słabości. Nieustraszenie demaskował hipokryzję, niewiarę i nieprawość, lecz łzy były w Jego głosie, gdy wypowiadał ostre, karcące słowa. Nigdy nie ukazywał Prawdy jako czegoś okrutnego, lecz zawsze objawiał w stosunku do ludzi swoje współczucie. W Jego oczach każda dusza była drogocenna. Urodził się na tej ziemi z Boską godnością, a jednak zniżył się do każdego członka rodziny Bożej, okazując każdemu zainteresowanie i najczulszą troskę. W każdym człowieku widział tego, kogo przyszedł zbawić. — Gospel Workers 117 [Słudzy ewangelii 81]. PCh 193.3

Niektóre łatwo pobudliwe, chociaż skądinąd szczere osoby po przeprowadzeniu stanowczej rozmowy będą tych, którzy nie podzielają ich poglądów, traktować w sposób bardzo opryskliwy i spowodują, że Prawda, którą chcą przekazać, stanie się dla tamtych odpychająca. “Dzieci tego świata są roztropniejsze w swoich sprawach od dzieci światłości”. Ludzie interesu i politycy uczą się kurtuazji. Czynią wszystko, aby być tak dalece atrakcyjnymi, jak tylko jest to możliwe. Uczą się okazywania takiej zręczności, wywierania takiego wrażenia swoim zachowaniem, aby mieć jak największy wpływ na umysły tych, z którymi się spotykają. Używają swojej wiedzy i zdolności tak zręcznie, jak tylko jest to możliwe, a wszystko po to, by osiągnąć zamierzony cel. — Testimonies for the Church IV, 68 [Świadectwa dla zboru IV, 68]. PCh 193.4

Poselstwo musi być głoszone, ale głosząc je musimy uważać, by nie atakować, nie być nachalnym i nie potępiać tych, którzy nie posiedli jeszcze światła, jakie my mamy. Nie powinniśmy w sposób wyszukany ostro atakować katolików. Wśród nich bowiem jest wielu bardzo szczerych, sumiennych chrześcijan, którzy postępują zgodnie z posiadanym światłem, i Bóg będzie nadal pracował w ich sprawie. — Testimonies for the Church IX, 243 [Świadectwa dla zboru IX, 243]. PCh 193.5