Posłannictwo chrześcijan

Odpowiedzialność i obowiązki ludu Bożego

Sztandar Prawdy i wolności religijnej, wzniesiony przez założycieli Kościoła chrześcijańskiego i przez Bożych świadków wszystkich minionych stuleci, został w tym ostatnim konflikcie oddany w nasze ręce. Odpowiedzialność za ten wielki dar spoczywa na tych, którym Bóg dał błogosławieństwo zrozumienia swego Słowa. Mamy przyjąć je jako najwyższy autorytet. Świecki rząd mamy uznać jako powołany według postanowienia Bożego i uczyć, że posłuszeństwo wobec niego w granicach jego prawidłowego działania, jest świętym obowiązkiem. Ale gdy jego żądania są sprzeczne z żądaniami Boga, wówczas musimy raczej słuchać Boga niż ludzi. Słowo Boże musi być uznane za wyższe ponad wszystkie ludzkie ustanowienia. “Tak mówi Pan” nie może być usunięte na rzecz “Tak mówi państwo”. Korona Chrystusa musi być wyniesiona ponad diademy ludzkich władców. — The Acts of the Apostles 68.69; Działalność apostołów 40; 43 (wyd. III). PCh 144.4

Nie wykonaliśmy pracy, którą nam Bóg powierzył. Nie jesteśmy przygotowani na wydarzenia, które staną się naszym udziałem po wprowadzeniu ustaw niedzielnych. Widząc nadchodzące niebezpieczeństwo, mamy obowiązek powstać do działania. Niechaj nikt nie oczekuje nadejścia złego, siedząc cicho i pocieszając się myślą, że to musi nastąpić, gdyż tak przepowiedziało proroctwo, a Pan i tak ochroni swój lud. Jeżli siedzimy spokojnie nic nie czyniąc dla zapewnienia wolności sumienia, to nie spełniamy woli Bożej. Żarliwe, poważne modlitwy powinny być wznoszona do nieba, by to nieszczęście zostało odwleczone, aż zakończymy pracę, która tak długo była zaniedbywana. Módlmy się gorliwiej i niech praca nasza pozostaje w harmonii z tymi modlitwami. — Testimonies for the Church V, 713.714 [Świadectwa dla zboru V, 713]. PCh 145.1

Naszym obowiązkiem jest czynienie wszystkiego, co w naszej mocy, by odsunąć to groźne niebezpieczeństwo. Musimy poprzez nasze właściwe zachowanie wobec ludzi usiłować rozbroić wszelką podejrzliwość. Powinniśmy im przedstawić, o co właściwie chodzi, by w ten sposób wnieść jak najbardziej skuteczny protest przeciwko zabiegom, mającym na celu ograniczenie wolności sumienia. — Testimonies for the Church V, 452 [Świadectwa dla zboru V, 452]. PCh 145.2

Otrzymując od Boga światło ukazujące nadchodzące niebezpieczeństwo, nie możemy z czystym sercem stanąć przed Nim, jeśli nie uczynimy wszystkiego, co leży w naszej mocy, by to światło przekazać innym ludziom. Czy możemy być sami zadowoleni, pozostawiając ich nie przygotowanych na te brzemienne w skutki wydarzenia? — Testimonies for the Church V, 712 [Świadectwa dla zboru V, 712]. PCh 145.3

Kiedy ruch Narodowej Reformy rozpocznie zabiegi o ograniczenie wolności religijnej, nasi przywódcy powinni być w tej sytuacji czujni i podjąć kroki w celu przeciwdziałania tym wysiłkom. Nie jest zgodne z planem Bożym, aby światło teraźniejszej Prawdy, tak niezbędnej w obecnym czasie, zostało zabrane Jego ludowi. PCh 145.4

Nie wszyscy nasi kaznodzieje, którzy głoszą poselstwo trzeciego anioła, wiedzą, co składa się na to poselstwo. Ruch Narodowej Reformy został potraktowany przez niektórych za tak mało ważny, że nie uznano za rzecz słuszną, by w ogóle zwracać na niego uwagę, a nawet stwierdzono, że zajmowanie się tą sprawą jest poświęceniem czasu sprawie nie mającej związku z poselstwem trzeciego anioła. Niechaj Pan przebaczy naszym braciom takie interpretowanie poselstwa na nasz czas. — Testimonies for the Church V, 715 [Świadectwa dla zboru V, 714]. PCh 145.5

Przez wiele lat oczekiwaliśmy na wydanie prawa niedzielnego w naszym kraju (Stany Zjednoczone), a teraz, kiedy ruch ten rozpoczyna działalność, pytamy, czy lud nasz spełni swój obowiązek w tej sprawie. Czy nie możemy mieć udziału w tym, żeby sztandar był wysoko niesiony, i wzywać do walki tych, którzy żywią szacunek dla swych religijnych praw i przywilejów? Szybko zbliża się czas, kiedy ci, którzy wybrali posłuszeństwo raczej Bogu niż człowiekowi, będą musieli odczuć rękę ucisku. Czy wtedy, gdy święte przykazania są deptane nogami, możemy znieważać Boga przez nasze milczenie? Kiedy świat protestancki idzie na ustępstwa w stosunku do Rzymu, powstańmy i zrozumiejmy sytuację w świetle jej następstw. Niech stróżowie teraz podniosą swój głos i ogłoszą poselstwo, które jest Prawdą na obecny czas. Pokażmy ludziom, w którym miejscu historii proroczej się znajdujemy, i dążmy do obudzenia ducha prawdziwego protestantyzmu, przebudźmy świat, by poznał wartość przywileju wolności religijnej, tak długo praktykowanej. — Testimonies for the Church V, 716 [Świadectwa dla zboru V, 716]. PCh 145.6

Ludzie w naszym kraju muszą powstać, aby powstrzymać rozwój tego najniebezpieczniejszego wroga religijnej i cywilnej wolności. — The Spirit of Prophecy 382. PCh 146.1

Czy w okresie tego kryzysu powinniśmy usiąść z założonymi rękami i nic nie czynić? (...) Boże, pomóż nam powstać z tego osłupienia, które przez tyle lat władało nami. — The Review and Herald, 18 grudzień 1888. PCh 146.2