Słowo do małej trzody

12/13

Świątynia Boża

I otworzyła się świątynia Boża, która jest w niebie, i ukazała się Skrzynia Przymierza jego w świątyni jego. Objawienie 11,19. SMT 50.1

Świątynia Boża, w której jest skrzynia Jego przymierza, znajduje się w niebie. Kiedy ap. Paweł miał widzenie, był zachwycony do trzeciego nieba albo do raju, a my wierzymy, że to było Nowe Jeruzalem. Słowo niebo, jest także używane do określenia innych miejsc, niż tylko Nowe Jeruzalem, jak np. w 1 Mojżeszowej 1,8.17; Objawienie 14,6. Dlatego, że w podanych pozycjach Biblii nie ma świątyni Bożej, muszę wierzyć, że niebo, w którym znajduje się świątynia Boża, jest Nowym Jeruzalemem. Stara Jerozolima wraz z znajdującą się w niej świątynią, była symbolem Nowego Jeruzalem i znajdującej się w nim świątyni Bożej. Skrzynia, która zawierała kamienne tablice, na których Pan Bóg własnoręcznie napisał dziesięć przykazań, była postawiona w najświętszym. Gdy więc Jan w widzeniu zobaczył w Nowym Jeruzalem otwartą świątynię, wtedy zobaczył skrzynię w tym samym miejscu, w którym była we wzorze. SMT 50.2

Z tego wynika bardzo wyraźnie, że stare Jeruzalem, jego świątynia i jej wyposażenie mają wyraźne odpowiedniki w raju. Dlatego, że raj po upadku w grzech został zabrany z ziemi, można z tego wnioskować, że dzisiaj na ziemi nie ma żadnego miejsca, które by odpowiadało opisowi danego nam przez Mojżesza. 1 Mojżeszowa 3,23-24. To też prorok mówi: “Zobaczcie, przyjdzie czas, i stanie się, że znaki, które przepowiedziałem nadejdą, a Panna się pojawi; a kiedy się pojawi, będzie widziana i wtedy to co istnieje, będzie odebrane z ziemi.” 2 Esdras 7,26. Fundamenty, mury i bramy Nowego Jeruzalem na pewno zostały w raju odbudowane, tak, jak stare Jeruzalem zostało odbudwane; przecież nowe było i tak starsze od starego. Już Abraham przez wiarę oglądał to miasto, które “miało mocne fundamenty”; jednak nie oczekiwał, że go znajdzie przed zmartwychwstaniem sprawiedliwych. Świątynia starej Jerozolimy została zbudowana celowo, dla służby w starym przymierzu. Świątynia nowego przymierza, której sługą jest Chrystus i której budowniczym jest Bóg a nie człowiek, na pewno służy nowemu przymierzu. Dlatego, kiedy Chrystus skończy swoją służbę w świątyni Nowego Jeruzalem i wybawi swój lud, nie będzie ona spełniała takiej roli, jaką spełniała świątynia starej Jerozolimy, zanim zakon ceremonialny został przez Jezusa przybity do krzyża. Dlatego też ap. Jan otrzymawszy widzenie o Nowym Jeruzalem, które zstąpiło na ziemię po upływie 1000 lat (Objawienie 20,7-9; 21,10) powiedział: “Lecz świątyni w nim nie widziałem; albowiem Pan, Bóg, Wszechmogący jest jego świątynią, oraz Baranek.” Objawienie 21,22. Nie mówi nam, co się z nią stało; lecz daje nam do zrozumienia, że w tym czasie nie widział tam świątyni, mimo że tam ją widział poprzednio. Przecież Święte Miasto jest nazwane “przybytkiem Bożym”, “namiotem nieprzenośnym” (Objawienie 21,3; Izajasza 33,20) lecz tak nazwane będzie dopiero w sytuacji, kiedy się znajdzie na nowej ziemi. Także to miasto będzie nazwane świątynią Bożą (Objawienie 7,15), lecz ta nazwa odnosi się do tego czasu, kiedy święci są już zmartwychwzbudzeni i zabrani do świętego miasta, gdzie będą służyli Panu “dzień i noc”. Dopiero wtedy miasto święte będzie “przybytkiem” lub świątynią Bożą. SMT 51.1