Medyczna praca misyjna

249/389

Prawo wiary i uczynków

Łaska Boża zawsze dokonuje zmian. Każdy człowiek uczęszcza do szkoły, w której ma się nauczyć porzucania szkodliwych praktyk i w której ma zdobywać wiedzę dotyczącą dbałości o siebie samego. Ci, którzy ignorują te sprawy i nie troszczą się o to, aby oddychać świeżym powietrzem i pić czystą wodę, nie będą wolni od chorób. Ich organizmy są zanieczyszczone szkodliwymi substancjami. MPM 216.1

Tacy ludzie są nieostrożni, lekkomyślni, bezczelni i sami ściągają na siebie nieszczęścia. Można powiedzieć, że poznanie jest rozsypane wzdłuż ścieżki, którą kroczą, jednak odmawiają oni odbierania promieni światła, jednocześnie twierdząc, że polegają na Bogu. Czy jednak Bóg uczyni za nich to, co pozostawił w ich gestii? Czy będzie zaopatrywał ich w to, co stracili przez zaniedbanie? Czy będzie przymykał oczy na ich dobrowolną nieświadomość i czynił dla nich rzeczy wielkie — odnawiając ich duszę, ciało i ducha — podczas gdy oni ignorują najprostsze środki, które zapewniłyby im zdrowie? Jeśli każdego dnia pobłażają swojemu apetytowi, jedząc to, co powoduje choroby, czy mogą spodziewać się, że Pan dokona dla nich cudu i ich uzdrowi? Nasz Pan nie działa w taki sposób. Postępując tak, ludzie ci rysują obraz Pana na swoje podobieństwo. Wiara i uczynki idą w parze. [...] MPM 216.2

Niech każdy bada swoje serce, aby dowiedzieć się, czy nie pielęgnuje czegoś, co przynosi mu szkodę i czy nie uskarża się na brak Ducha Bożego, zamiast otworzyć drzwi swego serca, aby mógł do niego wejść Jezus — Słońce Sprawiedliwości. Niechaj poszuka swoich bożków i odrzuci je. Niech odetnie się od każdego niezdrowego nawyku w piciu lub jedzeniu. Niech codziennie prowadzi życie w zgodzie z prawami natury. Dzięki temu, że będzie zarówno czynił, jak i wierzył, wokół jego duszy wytworzy się atmosfera, która będzie wonią życia ku życiu. — Manuscript 86, 1897. MPM 216.3