Medyczna praca misyjna

Lekarz nie jest wyjątkiem

Często wzywa się lekarza do wykonywania w sobotę posługi na rzecz chorych, tak że nie ma on czasu na odpoczynek i osobiste nabożeństwo. Zbawiciel dał nam przykład, że przynoszenie w tym dniu ulgi cierpiącym jest rzeczą właściwą, jednak lekarze i pielęgniarki nie powinni wykonywać wtedy żadnej zbędnej pracy. Zwykłe zabiegi i operacje, które mogą poczekać, powinny być odłożone do następnego dnia. Pacjenci powinni wiedzieć, że lekarze muszą mieć jeden dzień odpoczynku. Nasz Pan mówi: “Zaiste, przestrzegać będziecie sabatów moich, gdyż to jest znakiem między mną a wami po wszystkie pokolenia wasze”. 2 Mojżeszowa 31,13. MPM 205.4

Niech żadnemu człowiekowi nie wydaje się, tylko dlatego, że jest lekarzem, że może zignorować słowo Pana w tym względzie. Ma planować swoją pracę w taki sposób, aby mógł być posłuszny Bożym wymaganiom. Nie powinien odbywać podróży w sobotę, chyba że istnieje rzeczywista potrzeba ulżenia cierpiącemu. Jeśli tak jest, to podróżowanie w sobotę nie jest bezczeszczeniem soboty przez lekarza. Zwykle przypadki powinny jednak poczekać. MPM 205.5

Bóg stworzył świat w sześciu dniach, a siódmego dnia odpoczął. Pobłogosławił i poświęcił siódmy dzień i uczynił go swoim świętym pomnikiem. “Synowie izraelscy będą przestrzegać sabatu, zachowując sabat w pokoleniach swoich jako przymierze wieczne”. 2 Mojżeszowa 31,16. Ci, którzy tak czynią, przestrzegając wszystkich Bożych przykazań, mogą powołać się na obietnice zawarte w Izajasza 58,11-14. Polecenia przekazane w tym rozdziale są wyczerpujące i zdecydowane. Ci, którzy wstrzymują się od pracy w sobotę, mogą zwracać się do Boga, prosząc o Jego pocieszenie. Czyż nie mielibyśmy uwierzyć Bogu? Czyż nie mielibyśmy nazywać świętym dzień, który On nazywa świętym? Człowiek nie powinien wstydzić się uznać za święte to, co Bóg nazywa świętym. Nie powinien wstydzić się wykonywania tego, co jest zgodne z Bożym przykazaniem. Posłuszeństwo da mu poznanie tego, co stanowi prawdziwe uświęcenie. MPM 206.1

Nie okradajmy Boga z dziesięcin i darów i nie bezcześćmy Jego świętego czasu. W świętym dniu Boga człowiek nie ma robić tego, na co ma tylko ochotę. Ma sześć dni, w których powinien zajmować się sprawami świeckimi, lecz Bóg uważa dzień siódmy za swój dzień. Bóg mówi: “Nie będziesz [w nim] wykonywał żadnej pracy”. 2 Mojżeszowa 20,10. Sługa Boży będzie nazywał świętym to, co jego Pan nazywa świętym. W ten sposób zaświadczy, że za swego przywódcę wybrał Pana. Sobota została ustanowiona w Edenie, gdy gwiazdy poranne chórem radośnie się odezwały i okrzyk wydali wszyscy synowie Boży. Joba 38,7. Bóg uczynił nas odpowiedzialnymi za sabat. Zachowajmy go w czystości i świętości. — Manuscript 162, 1897. MPM 206.2