Wiara i uczynki

Jeśli kiedykolwiek był czas, to teraz

Jeśli kiedykolwiek był taki czas, gdy potrzebowaliśmy wiary i duchowego oświecenia, to trwa on teraz. Ci, którzy czuwają w modlitwie i studiują Pisma codziennie ze szczerym pragnieniem poznania i czynienia woli Bożej, nie zostaną wprowadzeni w błąd przez jakiekolwiek zwiedzenia szatana. Jedynie oni rozpoznają metody, które obiorą przebiegli ludzie, aby omamić i usidlić. Tak dużą ilością czasu i uwagi obdarza się świat, ubranie oraz jedzenie i picie, że nie zostaje czasu na modlitwę i studiowanie Biblii. WU 46.2

Chcemy prawdy na każdy temat i musimy szukać jej jak ukrytych skarbów. Z każdej strony podstawiane są nam półmiski z baśniami i ludzie wybierają uwierzenie raczej błędowi niż prawdzie, ponieważ przyjęcie prawdy pociąga za sobą krzyż. Trzeba zaprzeć się własnego “ja”, własne “ja” musi zostać ukrzyżowane. Dlatego szatan przedstawia ludziom łatwiejszą drogę unieważniając prawo Boże. Gdy Bóg pozwala człowiekowi wybrać swoją własną drogę, to jest to najciemniejsza godzina jego życia. Ponieważ pozostawienie upartego, nieposłusznego dziecka, aby wybrało swą własną drogę, aby podążało za skłonnością własnego umysłu i gromadziło wokół siebie ciemne chmury Bożego sądu, jest decyzją straszną. WU 46.3

Lecz szatan ma swoich agentów, którzy są zbyt dumni, by pokutować i którzy nieustannie działają, aby uniemożliwić Boże działanie i zbeszcześcić sprawę Bożą. Cóż to będzie za dzień smutku i rozpaczy, gdy spotkają się oni ze swym dziełem, z całym jego ciężarem skutków! Dusze, które mogły być zbawione dla Jezusa Chrystusa, zostaną stracone wskutek ich nauki i wpływów. WU 47.1

Chrystus umarł za nich, aby mogli zachować życie. Otworzył przed nimi drogę, dzięki której, poprzez Jego zasługi, mogli przestrzegać prawa Bożego. Chrystus mówi: “Znam uczynki twoje; oto sprawiłem, że przed tobą otwarte drzwi, których nikt nie może zamknąć”. Objawienie 3,8. Jakże ciężko ludzie pracują, aby zamknąć te drzwi, lecz nie są w stanie tego uczynić. Świadectwo Jana brzmi: “I otworzyła się świątynia Boża, która jest w niebie, i ukazała się Skrzynia Przymierza jego w świątyni jego”. Objawienie 11,19. Pod ubłagalnią, w arce, były dwie tablice kamienne zawierające prawo Jahwe. Boży wierni widzieli światło, które promieniowało na nich od prawa i które ma być dane światu. A obecnie intensywna działalność szatana zmierza do zamknięcia tych drzwi światłości, lecz Jezus mówi, że nikt nie może ich zaniknąć. Ludzie odwrócą się od światła, potępią je i nim pogardzą, lecz ono nadal świeci jasnymi, wyraźnymi promieniami, aby pocieszać i błogosławić wszystkich, którzy je ujrzą. WU 47.2

Dzieci Boże doświadczą ostrego konfliktu z wrogiem dusz, a stawać się on będzie coraz trudniejszy do zniesienia w miarę zbliżania się do końca wielkiego boju. Lecz Pan pomoże tym, którzy stoją w obronie Jego prawdy. Wielu z tych, którzy ujrzą światło, nie przyjmie go, obawiając się zaufać Panu. Jezus mówi: “Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się o życie swoje, co będziecie jedli albo co będziecie pili, ani o ciało swoje, czym się przyodziewać będziecie. Czyż życie nie jest czymś więcej niż pokarm, a ciało niż odzienie? Spójrzcie na ptaki niebieskie, że nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a Ojciec wasz niebieski żywi je; czyż wy nie jesteście daleko zacniejsi niż one? A któż z was, troszcząc się, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć? A co do odzienia, czemu się troszczycie? Przypatrzcie się liliom polnym, jak rosną; nie pracują ani przędą. A powiadam wam: Nawet Salomon w całej chwale swojej nie był tak przyodziany, jak jedna z nich”. Mateusza 6,25-29. Wielki Mistrz Artysta wyposażył przyrodę w piękno dając wyraz Swej miłości do nas. Dał kwiatom delikatną barwę, a jeśli uczynił tak wiele dla zwykłego kwiatu, “który dziś jest, a jutro będzie w piec wrzucony, czyż nie o wiele więcej uczyni dla was, o małowierni?”. Mateusza 6,30. “Szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane”. Mateusza 6,33. WU 47.3

Bóg tak umiłował świat, że oddał Swego jednorodzonego Syna na śmierć, aby mógł On odkupić człowieka z mocy szatana, i czyż nie będzie troszczył się o człowieka ukształtowanego na Jego obraz? Wielu dostrzega podstawy naszej wiary, lecz nie ośmiela się zaryzykować konsekwencji posłuszeństwa wobec niej. Obawiają się, że jeśli to zrobią, nie będą w stanie utrzymać swoich rodzin, i w ten sposób z powrotem osiadają w niewierze i trwają w przestępstwie prawa. Brakuje im wiary w Boga, nie ośmielają się zaufać Jego obietnicom. Tacy zostali zganieni przez nauki Chrystusa, w których naucza On, że Bóg zauważa nawet upadek wróbli, ani jeden z nich nie spada na ziemię niezauważony przez Niego. Nasz niebiański Ojciec nie pozostawi Swych dzieci, które pokładają w Nim swe zaufanie i ryzykują na Jego obietnicach, chociaż perspektywy są ciemne i odpychające. On rozumie wszystkie okoliczności naszego życia. Widzi i wie, w jakim jesteśmy położeniu. On zapoznał się z wszystkimi naszymi smutkami i zmartwieniami. Zna każdego z nas po imieniu i jest dotknięty wyrażaniem naszych słabości, ponieważ był kuszony we wszystkim podobnie jak my i wie jak przyjść z pomocą tym, którzy są kuszeni. Jezus jest naszym pomocnikiem i On będzie troszczył się o tych wszystkich, którzy Mu ufają. WU 48.1

Bóg powierzył nam indywidualnie talenty, które mają rozwijać się przez używanie. Został nam podarowany rozum, aby nim wielbić Boga. We wszystkim mamy okazać naszą lojalność wobec Niego. Nasze siły nie zostały nam dane jedynie po to, aby były używane dla nas samych. Mają one być wykorzystywane dla realizacji pewnych celów, by miłować Boga w sposób najwyższy i naszego bliźniego jak siebie samego. Zasady chrześcijańskie muszą być wplecione w nasze życie i nasze doświadczenie. Życie, którym teraz żyjemy, musi dokonywać się przez wiarę w Syna Bożego. Musimy żyć tak, aby zadowolić Jezusa, poprzez takie życie nasza wiara i zaufanie do Niego będzie wzrastać w siłę dzień po dniu. Zrozumiemy, co On dla nas uczynił i co pragnie dla nas uczynić oraz posiądziemy zarówno radość jak i najszczersze pragnienie uczynienia czegoś, aby okazać naszą miłość do Jezusa. Postępowanie w taki sposób stanie się nawykiem. Nie będziemy zastanawiać się, czy być Mu posłusznymi, lecz będziemy podążali za światłem i wykonywali dzieło Chrystusa. Nie będziemy dbali o wygodę ani zastanawiali się, czy jeśli będziemy posłuszni, to poprawią się nasze doczesne interesy. Ci, którzy miłują Jezusa, będą miłowali posłuszeństwo wszystkim Jego przykazaniom. Będą dokładnie badali Biblię, aby poznać naukę. Nie zadowoli ich nic oprócz prawdy, ponieważ są oni reprezentantami Chrystusa na ziemi. WU 49.1

Chrystus oświadczył: “Ja jestem droga i prawda, i żywot”. Jana 14,6. Jego naśladowcy muszą być tak podobni do Niego, jak to możliwe. Nie możemy mówić tak, jak On mówił, a mimo to mamy Go naśladować, ponieważ jest On naszym wzorem. Nie mamy rozpalać żadnych fałszywych świateł, przedstawiać żadnych herezji zamiast prawdy. Musimy wiedzieć, że każde stanowisko, jakie zajmiemy, może być potwierdzone słowem Bożym. Żyjemy w czasach, gdy wszędzie przytacza się ludziom przykazania ludzkie jako przykazania Boże. Jakże poważną, straszną rzeczą jest nauczanie fałszywych teorii i odwodzenie umysłów od prawdy, która uświęca duszę. WU 49.2

Pragniemy prawdy w każdej kwestii. Pragniemy, aby była ona nieskażona błędem i nie zanieczyszczona hasłami, zwyczajami i opiniami świata. Pragniemy prawdy z całą jej niewygodą. Przyjęcie prawdy zawsze pociąga za sobą krzyż. Lecz Jezus oddał w ofierze za nas Swoje życie i czyż nie mamy oddać mu naszych najlepszych uczuć, naszych najświętszych aspiracji, naszej najpełniejszej służby? Musimy nosić jarzmo Chrystusa, musimy nieść brzemię Chrystusa, lecz Majestat niebios oświadcza, że Jego jarzmo jest miłe, a Jego brzemię lekkie. Czy będziemy stronić od wymagającej samozaparcia części religii? Czy będziemy stronić od samopoświęcenia i będziemy wahali się porzucić świat z wszystkimi jego atrakcjami? Czy my, dla których Chrystus uczynił tak wiele, będziemy słuchaczami, a nie wykonawcami Jego słów? Czy my, przez naszą apatyczność, nieaktywne życie, zaprzemy się naszej wiary i sprawimy, że Jezus będzie wstydził się nazwać nas Swymi braćmi? Dziesięć przykazań pochodzi od najwyższej władzy, a czy jesteśmy im posłuszni? Są one wolą Bożą oznajmioną człowiekowi. To Szatan rozpoczął walkę przeciwko nim i to on inspiruje ludzi, aby podtrzymywali tę wojnę. WU 50.1

Do świętego miasta, raju Bożego nie wejdzie nikt oprócz zwycięzców — tych, którzy odłączyli się od świata i stali w obronie wiary raz świętym podanej, i staczali dobry bój wiary, patrząc nieustannie na “Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy stolicy Bożej”. Hebrajczyków 12,2. Pracujmy więc niesamolubnie, jak Chrystus, aby przyprowadzić dusze do poznania prawdy. W pracy tej wymagane jest nasze całe serce, ciało, dusza i siła, a jeśli trudzimy się z wiernością, bez względu na poklask lub potępienie świata, usłyszymy od Majestatu niebios słowa “dobrze” i otrzymamy koronę, palmową gałązkę zwycięstwa i biały bisior, który jest sprawiedliwością świętych. WU 50.2