Wiara i uczynki

Sofistyka szatana

Myśl, że śmierć Chrystusa wprowadziła łaskę, aby ta zajęła miejsce prawa, jest sofistyką szatana. Śmierć Chrystusa nie zmieniła, nie unieważniła ani nie pomniejszyła w najmniejszym stopniu prawa Dziesięciu Przykazań. Ta drogocenna łaska zaoferowana ludziom przez krew Zbawiciela utwierdza prawo Boże. Od upadku człowieka Boży moralny rząd i Jego łaska są nierozłączne. Idą one ręka w rękę poprzez wszystkie koleje dziejów świata. “Łaska i wierność się spotkały, a sprawiedliwość i pokój pocałowały”. Psalmów 85,11. WU 31.2

Jezus, nasz Zastępca, zgodził się ponieść za człowieka konsekwencję przestąpionego prawa. Odział Swą boskość człowieczeństwem i w ten sposób stał się Synem Człowieczym, Zbawicielem i Odkupicielem. Sam fakt śmierci umiłowanego Syna Bożego dla odkupienia człowieka ukazuje niezmienność boskiego prawa. Jakże łatwo, z punktu widzenia przestępcy, Bóg mógłby obalić Swoje prawo, w ten sposób zapewniając drogę, dzięki której ludzie mogliby być zbawieni, a Chrystus pozostałby w niebie! Doktryna, która naucza wolności przez łaskę do łamania prawa, jest fatalnym zwiedzeniem. Każdy przestępca prawa Bożego jest grzesznikiem i nikt nie może być uświęcony, podczas gdy żyje w poznanym grzechu. WU 31.3

Umiłowany Syn Boży zniósł poniżenie i mękę nie po to, aby nabyć dla człowieka swobodę przestępowania prawa Ojca, a zarazem zasiadania z Chrystusem na Jego tronie. Zbawiciel poniósł śmierć, aby przez Jego zasługi oraz doświadczenie pokuty i wiary najbardziej winny grzesznik mógł otrzymać przebaczenie i uzyskać siłę do życia życiem posłuszeństwa. Grzesznik nie jest zbawiony w swoich grzechach, ale od swoich grzechów. WU 32.1