Wiara i uczynki

Zasługa stworzenia

Można wdać się w dyskusje prowadzone przez ludzi dążących do tego, by przewodzić oraz przez śmiertelników, którzy z uporem bronią swych zasług, lecz oni po prostu nie wiedzą, że cały czas źle przedstawiają prawdę, która jest w Jezusie. Zabłądzili we mgle niejasności. Potrzebują miłości Bożej, która jest przedstawiona jako złoto w ogniu wypróbowane; potrzebują białej szaty czystego charakteru Chrystusa; i potrzebują niebiańskiej maści, aby mogli dostrzec ze zdumieniem całkowitą bezwartościowość zasługi stworzenia dla uzyskania zapłaty życia wiecznego. U stóp naszego Zbawiciela może zostać złożona gorliwość w pracy i głębokie uczucie, wysokie i imponujące osiągnięcie intelektu, rozmach zrozumienia i najpokorniejsze samoponiżenie; lecz nie będzie tam ani jotę więcej ponad łaskę i talent dane najpierw przez Boga. Nie może być dane mniej, niż nakazuje obowiązek, i nie może być dane ani jotę więcej, niż oni wcześniej otrzymali; a wszystko musi zostać złożone na ogniu sprawiedliwości Chrystusa po to, aby zostało oczyszczone ze swego ziemskiego zapachu, zanim wzniesie się w obłoku wonnego kadzidła do wielkiego Jahwe i zostanie przyjęte jako słodki aromat. WU 24.1

Pytam: jak mogę przedstawić tę sprawę w jej właściwej formie? Pan Jezus przekazał wszelką moc, całą łaskę, całą skruchę, całe upodobanie, całe przebaczenie grzechów przedstawiając człowiekowi Swoją sprawiedliwość, której ma się on uchwycić przez żywą wiarę — będącą także darem Bożym. Gdybyś mógł zebrać razem wszystko to, co w człowieku jest dobre, święte, szlachetne i urocze, i wtedy przedstawił ten przedmiot aniołom Bożym jako coś, co odgrywa rolę w zbawieniu ludzkiej duszy lub w zasłudze, propozycja zostałaby odrzucona jako zdrada. Stojąc w obecności swego Stwórcy i patrząc na niczym nieprzewyższoną chwałę, jaka okrywa Jego osobę, patrzą oni na Baranka Bożego przeznaczonego od założenia świata do życia pełnego upokorzenia, aby został odrzucony przez grzesznych ludzi, wzgardzony, ukrzyżowany. Któż może oszacować nieskończoną ofiarę! WU 24.2

Chrystus stał się dla nas ubogim, abyśmy przez Jego ubóstwo zostali ubogaceni. Wszystkie czyny, jakie człowiek może przedłożyć Bogu, będą znaczyły znacznie mniej niż nic. Moje prośby są uczynione możliwymi do przyjęcia jedynie dlatego, że są oparte na sprawiedliwości Chrystusa. Idea, że można uczynić cokolwiek, aby zasłużyć na łaskę przebaczenia, jest od początku do końca błędna. “Panie, żadnej zapłaty nie przynoszę w ręku mym, po prostu uporczywie trwam przy krzyżu Twym.” WU 25.1