Wybrane poselstwa I

Rozdział 21 — Dziwaczne lub oparte na domysłach nauki

Żadnego kompromisu

Muszę nieść zdecydowane poselstwo do naszych braci. Niech nie będzie żadnego kompromisu ze złem. Siniało stawiajcie czoło powstającym, niebezpiecznym wpływom. Nie bójcie się skutków wywołanych przez opieranie się siłom wroga. WP1 162.1

W obecnych dniach naucza się wielu zwiedzeń, podając je za prawdę. Niektórzy z naszych braci nauczali poglądów, jakich nie możemy popierać. Wprowadzane są dziwaczne pojęcia, naciągane i osobliwe interpretacje Pisma Świętego. Niektóre z tych nauk mogą teraz wydawać się jedynie krztą i odrobiną, jednak urosną i staną się sidłami dla niedoświadczonych. WP1 162.2

Mamy do wykonania zdecydowane dzieło. Niech wróg nie skłoni nas do zejścia z drogi głoszenia wyraźnej prawdy na obecny czas i zwrócenia uwagi na dziwaczne poglądy. WP1 162.3

Jeśli indywidualnie nie będziemy koncentrować uwagi na rozpoznawanie działania Ducha Świętego, to z pewnością potkniemy się i wpadniemy w szatańskie pułapki niewiary. Wzywam naszych braci, aby czuwali jako wierni pasterze i opiekunowie nad niedoświadczonymi, którzy wystawieni są na podstępy zwodniczych wpływów. Nieustannie uważajcie na skały i ruchome piaski, grożące zniszczeniem wiary w poselstwa, dane nam przez Boga na obecny czas. Opiekujcie się duszami jako ci, którzy muszą zdać rachunek... WP1 162.4

Musimy codziennie badać Pismo Święte, abyśmy mogli poznać drogę Pańską i abyśmy nie zostali zwiedzeni przez religijne błędy. Świat jest pełen fałszywych teorii i zwodniczych, spirytystycznych poglądów, zmierzających do zniszczenia jasnej, duchowej wnikliwości i do odprowadzenia od prawdy i świętości. Szczególnie w obecnym czasie musimy zważać na ostrzeżenie: “Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowy”. Efezjan 5,6. WP1 162.5

Musimy być ostrożni, żebyśmy nie interpretowali błędnie Pisma Świętego. Wyraźne nauki Słowa Bożego nie powinny być do tego stopnia uduchawiane, by prowadziły do zniknięcia rzeczywistości z pola widzenia. Nie naginajcie znaczenia zdań zapisanych w Biblii, starając się wydobyć coś dziwnego, żeby zaspokoić wyobraźnię. Bierzcie Pismo Święte tak, jak ono brzmi. Unikajcie jałowych spekulacji, dotyczących życia w królestwie niebios. — Manuscript 30, 1904. WP1 163.1

Kwestia życia i śmierci

Przychodzą do mnie listy z pytaniami dotyczącymi nauczania pewnych osób, które mówią, że nic co posiada życie nie powinno być zabijane, nawet owady, choćby były najbardziej dokuczliwe czy przykre. Czy to możliwe, że ktoś mógłby twierdzić, że Bóg dał mu takie poselstwo, aby przekazał je ludowi? Pan nigdy nie dał żadnej ludzkiej istocie takiego poselstwa. Bóg nikomu nie powiedział, że grzechem jest zabijanie owadów, które burzą nasz spokój i odpoczynek. W całym swoim nauczaniu Chrystus nie przekazał tego rodzaju poselstwa, a jego uczniowie mają uczyć jedynie tego, co On im nakazał. WP1 163.2

Są osoby, które zawsze starają się zaangażować w dyskusje. Jest to istotą ich religii. Są przepełnieni pragnieniem przedstawienia czegoś nowego i dziwnego. Roztrząsają sprawy najmniejszej wagi, wykazując się w tym swoimi ostrymi, przydatnymi w sporach talentami. WP1 163.3

Czcze bajki wprowadzane są w ważne prawdy, a przez niektórych są one nawet wysuwane jako probiercze. W ten sposób wywoływany jest spór, a umysły odwracane są od obecnej prawdy. Szatan wie, że jeśli uda mu się zaabsorbować mężczyzn i kobiety błahymi szczegółami, to większe kwestie pozostaną niezauważone. On dostarczy mnóstwo materiału do wiadomości tych, którzy chcą myśleć nad błahymi, nieważnymi tematami. Umysły faryzeuszy pochłonięte były kwestiami nie mającymi znaczenia. Pomijali milczeniem drogocenne prawdy Słowa Bożego, by omawiać tradycyjną naukę przekazywaną z pokolenia w pokolenie, która w żaden sposób nie dotyczyła ich zbawienia. I tak jest też dzisiaj, podczas gdy drogocenne chwile przechodzą do wieczności, wielkie kwestie zbawienia są pomijane milczeniem z powodu czczych bajek. WP1 163.4

Chciałabym powiedzieć do moich braci i sióstr: Trzymajcie się ściśle pouczenia znajdującego się w Słowie Bożym. Zastanawiajcie się nad głębokimi prawdami Pisma Świętego. Tylko w ten sposób możecie stać się jednością w Chrystusie. Nie macie czasu na angażowanie się w spory dotyczące zabijania owadów. Jezus nie nałożył na was tego ciężaru. “Cóż plewie do ziarna?”. Jeremiasza 23,28. Te uboczne, pojawiające się sprawy, są jak siano, drewno i ścierń w porównaniu z prawdą na ostatnie dni. Ci, którzy zostawiają wielkie prawdy Słowa Bożego po to, żeby mówić o takich sprawach, nie głoszą ewangelii. Zajmują się czczą sofistyką, wprowadzaną przez wroga w celu odwrócenia umysłu od prawd, jakie dotyczą ich wiecznego dobra. Nie mają żadnego słowa od Chrystusa na potwierdzenie swoich przypuszczeń. WP1 163.5

Nie poświęcajcie czasu na omawianie takich spraw. Jeśli macie jakieś wątpliwości co do tego, czego powinniście nauczać, jakieś wątpliwości co do tematów, na które powinniście kłaść nacisk, to sięgnijcie bezpośrednio do wypowiedzi Wielkiego Nauczyciela i podążajcie za jego pouczeniami... WP1 164.1

Nie pozwólcie, by cokolwiek odciągnęło waszą uwagę od pytania: “Co mam czynić, aby dostąpić żywota wiecznego?”. Łukasza 10,25. Jest to sprawa życia i śmierci, którą każdy z nas musi rozstrzygnąć na wieki. Niech umysł będzie obciążony doniosłością uroczystej, posiadanej przez nas prawdy. Ci, którzy pozwalają umysłowi błądzić w poszukiwaniu bezwartościowych, nieważnych teorii, muszą się nawrócić... WP1 164.2

Błędne teorie, które nie mają żadnego świadectwa ze Słowa Bożego, będą wkraczały z prawej i lewej strony, a ludziom słabego charakteru będą jawiły się jako prawda, która czyni człowieka mądrym. Są one jednak nicością. Mimo to wielu członków kościoła tak bardzo zadowalało się bezwartościowym pokarmem, że ich religia cierpi na niestrawność. Dlaczego mężczyźni i kobiety będą umniejszali swoje doświadczenie przez gromadzenie czczych bajek i przedstawianie ich jako spraw godnych uwagi? Lud Boży nie ma czasu na to, aby roztrząsać niejasne, błahe kwestie, które nie mają żadnego związku z Bożymi wymaganiami. WP1 164.3

Bóg pragnie, aby mężczyźni i kobiety myśleli trzeźwo i otwarcie. Mają wspinać się na coraz wyższy stopień, górujący nad coraz szerszym horyzontem. Patrząc na Jezusa, mają zostać przemienieni na jego obraz. Mają poświęcać czas na poszukiwanie głębokich, wiecznych prawd nieba. Wtedy w ich religijnym doświadczeniu nie będzie niczego błahego. Studiując wielkie prawdy Słowa Bożego, ostaną się, oglądając tego, który jest niewidzialny. Widzą, że najbardziej podnoszące na duchu, uszlachetniające prawdy to te, które są najbliżej związane ze źródłem wszelkiej prawdy. Gdy uczą się o nim, ich pobudki i wzajemne zrozumienie stają się mocne i stałe; ponieważ wrażenia wywierane przez Wszechmądrego są solidne i trwałe. Dawana przez Chrystusa woda żywota nie jest podobna do powierzchniowego źródła, które szemrze przez krótki czas, a potem wysycha. Woda żywota wytryskuje ku żywotowi wiecznemu. WP1 164.4

Podążajmy za objawioną wolą Bożą. Wtedy poznamy, że przyjmowane przez nas światło pochodzi z boskiego źródła wszelkiego prawdziwego światła. Współpracujący z Chrystusem znajdują się na bezpiecznym gruncie. Bóg obficie ich błogosławi, gdy poświęcają swoje siły w pracy dla ratowania świata przed zepsuciem. Chrystus jest naszym przykładem. Oglądając go mamy zostać przemienieni na jego obraz, z chwały w chwałę, z charakteru w charakter. Takie jest nasze dzieło. Niech nam Bóg pomoże właściwie reprezentować Zbawiciela przed światem. — The Review and Herald, 13 sierpień 1901. WP1 165.1

Przypuszczenia dotyczące przyszłego życia

Niektórzy wyrażają przekonanie, jakoby na nowej ziemi miały być zawierane małżeństwa i rodzić się dzieci; ale ci, którzy wierzą Pismu Świętemu, nie mogą zaakceptować takich doktryn. Nauka, że dzieci będą się rodzić na nowej ziemi, nie jest częścią “słowa proroczego jeszcze bardziej potwierdzonego”. 2 Piotra 1,19. Słowa Chrystusa są zbyt jasne, aby można je było źle zrozumieć. WP1 165.2

Powinny one na zawsze rozstrzygnąć kwestię małżeństw i narodzin na nowej ziemi. Ani ci, którzy zostaną wzbudzeni z martwych, ani ci, którzy zostaną przemienieni nie oglądając śmierci, nie będą się żenili ani za mąż wydawali. Będą jak aniołowie Boży, członkami królewskiej rodziny. WP1 165.3

Chciałabym powiedzieć do tych, którzy mają poglądy przeciwne do tego jasnego oświadczenia Chrystusa: W takich sprawach milczenie jest elokwencją. Zuchwałością jest snucie przypuszczeń i teorii, dotyczących spraw nie objawionych przez Boga w jego Słowie. Nie powinniśmy wydawać się w spekulacje, dotyczące naszego przyszłego stanu. WP1 165.4

Do moich usługujących braci chciałabym powiedzieć: “Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny”. 2 Tymoteusza 4,2. Nie wkładajcie w fundament drewna, siana i ścierniska — waszych własnych domysłów i spekulacji, które nikomu nie mogą przynieść pożytku. WP1 165.5

Chrystus nie zataił żadnych prawd istotnych dla naszego zbawienia. Rzeczy objawione należą do nas i do naszych dzieci, lecz nie możemy pozwolić na to, żeby nasza wyobraźnia formułowała doktryny dotyczące spraw, jakie nie zostały objawione. WP1 165.6

Pan zapewnił wszystko dla naszego szczęścia w przyszłym życiu, ale nie przekazał żadnego objawienia, dotyczącego tych planów i nie możemy snuć domysłów na ten temat. Nie możemy też mierzyć warunków przyszłego życia warunkami obecnego życia. WP1 166.1

Sprawy o zasadniczym znaczeniu zostały jasno objawione w Słowie Bożym. Tematy te są godne naszego najgłębszego namysłu. Jednak nie możemy badać spraw, co do których Bóg zachował milczenie. Niektórzy wysunęli domysły, że odkupieni nie będą mieli siwych włosów. Wysuwane były też inne głupie przypuszczenia, tak jakby te sprawy miały duże znaczenie. Oby Bóg pomógł swemu ludowi myśleć racjonalnie. Gdy pojawiają się pytania dotyczące tego, czego nie jesteśmy pewni, powinniśmy zapytać: “Co mówi Pismo?” WP1 166.2

Niech ci, którzy pragną czegoś nowego, szukają nowości życia wynikającej z nowonarodzenia. Niech oczyszczą swe dusze przez posłuszeństwo prawdzie i postępują zgodnie z pouczeniem, jakie Chrystus dał uczonemu w zakonie, który zapytał, co ma czynić, aby dostąpić żywota wiecznego. WP1 166.3

“Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej, a bliźniego swego, jak siebie samego... Czyń to, a będziesz żył”. Łukasza 10,27-28. Wszyscy, którzy dostosują swoje życie do jasnych wymagań Słowa Bożego dostąpią żywota wiecznego. — Manuscript 28, 1904. WP1 166.4

Tematy trudne do zrozumienia

W tym dziele istnieje niebezpieczeństwo przedstawiania ludowi teorii, które chociaż mogą być całkowicie prawdziwe, wywołają spory i nie zaprowadzą ludzi na wielką wieczerzę dla nich przygotowaną. Chcemy, aby ukształtowana wewnątrz miłość Boża ujarzmiła i złagodziła naszą ludzką naturę i doprowadziła nas do zgodności z jego świętym charakterem. Wtedy będziemy głosić ludowi niezgłębione bogactwa Chrystusa w całej ich obfitości. Zaproszenie zostało wystosowane przez samego Chrystusa i dziełem wszystkich jego naśladowców jest zwracanie uwagi na zastawiony pożywieniem stół, który został udostępniony wszystkim. Niech zatem tematy trudne do zrozumienia nie zajmują pierwszego miejsca. Chrystus wzywa ludzi na ucztę i niech przyjdą wszyscy, którzy pragną. — Letter 89, 1898. WP1 166.5

Sto czterdzieści cztery tysiące

Chrystus mówi, że znajdą się w kościele ludzie przedstawiający bajki i przypuszczenia, podczas gdy Bóg dał wielkie, podnoszące, uszlachetniające prawdy, które zawsze powinny być zachowywane w skarbnicy umysłu. Gdy ludzie podnoszą tą teorię i tamtą teorię, gdy są ciekawi poznania czegoś, co nie koniecznie muszą poznać, to Bóg ich nie prowadzi. Nie jest jego zamierzeniem, aby jego lud miał przedstawiać coś, czego trzeba się domyślać, co nie jest nauczane przez Słowo. Nie jest jego wolą, by wdawano się w spory, dotyczące kwestii, które nie pomogą im duchowo, takie jak ta: Kto będzie należeć do stu czterdziestu czterech tysięcy? Ci, którzy są wybranymi Bożymi bez wątpienia wkrótce się o tym dowiedzą. WP1 167.1

Moi bracia i siostry, doceniajcie i studiujcie prawdy dane przez Boga wam i waszym dzieciom. Nie poświęcajcie waszego czasu, starając się poznać to, co nie będzie duchową pomocą. “Co mam czynić, aby dostąpić żywota wiecznego?” Łukasza 10,25. Jest to bardzo ważne pytanie i została na nie wyraźnie udzielona odpowiedź. “Co napisano w zakonie? Jak czytasz?” Łukasza 10,26. — Manuscript 26, 1901. WP1 167.2

Chrystus wzywa do jedności

Członkowie naszego kościoła widzą, że wśród przywódców istnieją różnice zdań i sami wdają się w spory dotyczące tematów, będących przedmiotem dyskusji. Chrystus wzywa do jedności. Jednak nie wzywa nas do tego, abyśmy jednoczyli się w złych praktykach. Bóg niebios nakreśla wyraźny kontrast pomiędzy czystą, podnoszącą, uszlachetniającą prawdą, a fałszywymi, wprowadzającymi w błąd doktrynami. Nazywa grzech i brak skruchy właściwym imieniem. Nie upiększa złego postępowania warstwą niezmieszanej zaprawy. Namawiam naszych braci, aby zjednoczyli się na prawdziwej, biblijnej podstawie. — Manuscript 10, 1905. WP1 167.3

Żadnej walki o panowanie

Gdy pracownicy będą mieć zamieszkującego w ich duszach Chrystusa, gdy wszelkie samolubstwo zostanie uśmiercone, gdy nie będzie żadnej rywalizacji, żadnego dążenia do wywyższenia siebie, gdy zapanuje jedność, gdy każdy podda się uświęceniu, aby wzajemna miłość mogła być widziana i odczuwana, wówczas na pewno spłyną na nich strumienie łaski Ducha Świętego, tak jak pewne jest to, że Boża obietnica nie zawiedzie ani o jotę czy kreskę. Jeśli jednak praca innych jest lekceważona, aby pracownicy mogli wykazać swoją własną wyższość, dowodzą, że ich własna praca nie nosi pieczęci, jaką powinna posiadać. Bóg nie może ich błogosławić. — Manuscript 24, 1896. WP1 167.4