Cudowna Boża łaska

Czyni nas współpracownikami Bożymi, 28 kwiecień

“Współpracownikami Bożymi jesteśmy”. 1 Koryntian 3,9. CBL 126.1

Bóg uczci i podtrzyma każdego szczerego sercem, gorliwego człowieka, który stara się chodzić przed Nim w doskonałości łaski Chrystusowej. Nigdy nie opuści ani nie porzuci pokornej, drżącej duszy. Czy mamy wierzyć, że On będzie działał w naszych sercach, a jeśli pozwolimy Mu, On uczyni nas czystymi i świętymi przez obfitą łaskę dającą nam kwalifikacje do współpracy z Nim? Czy możemy jasnym, uświęconym umysłem ocenić siłę Jego obietnic i przyjąć je, nie dlatego, żebyśmy byli tego godni, ale dlatego, że żywą wiarą trzymamy się sprawiedliwości Chrystusa? — Sons and Daughters of God 192. CBL 126.2

Bóg, dając światło swemu ludowi w dawnych czasach, nie powierzył swego dzieła jednej, uprzywilejowanej grupie. Daniel był księciem judzkim, Izajasz pochodził z linii królewskiej, ale Dawid był pasterzem, podobnie jak Amos. Zachariasz był jeńcem Babilonu, a Elizeusz rolnikiem. Pan powoływał na swych reprezentantów proroków i książąt, szlachetnie urodzonych i prostych, ucząc ich prawd, które mieli nieść światu. (...) CBL 126.3

Wszyscy powinniśmy rozwijać swoje fizyczne i umysłowe zdolności, jak tylko to jest możliwe, abyśmy mogli pracować dla Boga wszędzie tam, gdzie nas powoła. Ta sama łaska, która spływała na Pawła i Apollosa, przygotowując ich tak wyśmienicie, może być udzielona również obecnie misjonarzom Chrystusa. Bóg życzy sobie, aby Jego dzieci posiadały inteligencję i wiedzę, żeby wyraźnie i z mocą chwała Jego była objawiona światu. (...) CBL 126.4

Często ludzie ze skromnymi wiadomościami szkolnymi, o niskiej pozycji społecznej przez łaskę Chrystusa osiągali wspaniałe wyniki w zdobywaniu dusz. Tajemnica ich sukcesów leży w całkowitym zaufaniu Bogu. Codziennie uczyli się od Tego, który jest cudowny w radzie i potężny w czynie. — Śladami Wielkiego Lekarza 97-99. CBL 126.5

Każdy, w którego sercu mieszka Chrystus, każdy, kto chce Jego miłość oznajmić światu, jest współpracownikiem Bożym w błogosławieniu ludzkości: przyjąwszy od Zbawcy łaskę, staje się źródłem życia duchowego, jeśli udziela jej innym. — Działalność apostołów 9. CBL 126.6