Cudowna Boża łaska

Teraz uczmy się pieśni zwycięstwa, 10 grudzień

“Zaśpiewam Panu, gdyż nader wspaniałym się okazał”. 2 Mojżeszowa 15,1. CBL 352.1

Ta pieśń i wielkie wybawienie, które upamiętnia, wywarły wrażenie, które nigdy nie zostało wymazane z pamięci Hebrajczyków. We wszystkich kolejnych wiekach wspominali je prorocy i pieśniarze Izraela, świadcząc, że Jahwe jest siłą i wybawieniem tych, którzy Mu ufają. Ta pieśń jednak nie należy jedynie do narodu żydowskiego. Wskazuje także na przyszłe zniszczenie wszystkich wrogów sprawiedliwości i ostateczne zwycięstwo Izraela Bożego. Prorok z wyspy Patmos ujrzał wielki tłum ludzi, ubranych w białe szaty, którzy “odnieśli zwycięstwo”, stojących nad morzem szklistym, zmieszanym z ogniem i trzymających “harfy Boże. I śpiewali pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka”. Objawienie 15,2.3. CBL 352.2

“Nie nam, Panie, nie nam, ale imieniu swemu daj chwałę, dla łaski swojej, dla wierności swojej!” Psalmów 115,1. Takim duchem tchnęła pieśń wybawienia śpiewana przez Izraelitów i taki duch powinien zamieszkać w sercach tych wszystkich, którzy kochają Boga i boją się Go. Bóg wyzwolił nasze serca z niewoli grzechu i to wyzwolenie jest większe niż wyswobodzenie Hebrajczyków nad Morzem Czerwonym. (...) Codzienne błogosławieństwa, które otrzymujemy z ręki Bożej, a nade wszystko śmierć Jezusa, udostępniająca nam szczęście i niebo, powinny być powodem nieustannej wdzięczności. Jakież współczucie, jaką niezrównaną miłość okazał Bóg nam, zgubionym grzesznikom, przez to, że połączył nas ze sobą i uczynił swoim szczególnym skarbem! (...) Powinniśmy chwalić Boga za błogosławioną nadzieję darowaną nam w planie odkupienia, powinniśmy wielbić Go za niebiańskie dziedzictwo i Jego cenne obietnice, sławić Go za to, że Jezus żyje, by wstawiać się za nami. (...) CBL 352.3

Wszyscy mieszkańcy nieba łączą się w uwielbieniu Boga. Nauczmy się już teraz pieśni aniołów, abyśmy mogli ją śpiewać, gdy dołączymy do ich świetlanych szeregów. Wołajmy razem z psalmistą: “Chwalić będę Pana, pókim żyw, śpiewać będę Bogu memu, dopóki żyć będę”. “Niech sławią cię, Boże, ludy; niech sławią cię wszystkie ludy!” Psalmów 146,2; 67,6. — Patriarchowie i prorocy 210-211. CBL 352.4