Cudowna Boża łaska

Niepokonana, 28 wrzesień

“Błogosławieństwo Pana wzbogaca, lecz własny wysiłek nic do niego nie dodaje”. Przypowieści 10,22. CBL 279.1

Kiedy Jakub uchwycił się w rozpaczy Anioła i błagał go ze łzami w oczach, niebiański Posłaniec, aby wypróbować jego wiarę, także przypomniał mu jego grzech i starał się uwolnić od niego. Jednak Jakub nie dał się odprawić. Poznał, że Bóg jest miłosierny i zdał się całkowicie na Jego miłosierdzie. Wskazał na swoją skruchę za grzech i błagał o wybawienie. Gdy patrzył wstecz na swoje życie, niemal był doprowadzony do rozpaczy, ale trzymał się mocno Anioła i płacząc, żarliwym, zbolałym głosem, powtarzał swą prośbę, aż zwyciężył. CBL 279.2

Takie będzie doświadczenie ludu Bożego w jego ostatnim boju z mocami zła. Bóg podda próbie wiarę, wytrwałość i ufność wiernych w Jego moc, która może ich wyzwolić. Szatan będzie usiłował przestraszyć ich myślą, że ich przypadek jest beznadziejny (...). Będą głęboko odczuwać swoje wady i gdy będą przeglądać swoje życie, ich nadzieje osłabną. Pamiętając jednak o wielkości Bożego miłosierdzia i o swej szczerej skrusze, będą powoływać się na obietnice, które Bóg za pośrednictwem Chrystusa dał bezradnym, skruszonym grzesznikom. Ich wiara nie załamie się, chociaż ich modlitwy nie zostaną wysłuchane natychmiast. Uchwycą się mocy Bożej, tak jak Jakub uchwycił się Anioła, i powiedzą: “Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. (...) CBL 279.3

Historia Jakuba jest zapewnieniem, że Bóg nie odrzuci tych, którzy zostali zwiedzeni do grzechu, ale wrócili do Niego w prawdziwej skrusze. To przez poddanie się i ufną wiarę Jakub zyskał to, czego nie mógł zyskać dzięki walce o własnych siłach. W ten sposób Bóg nauczył swego sługę, że jedynie Boża moc i łaska mogą dać mu błogosławieństwo, którego pragnął. Tak będzie i z tymi, którzy będą żyć w czasach końca. Gdy ze wszystkich stron grozić im będzie niebezpieczeństwo, a rozpacz ściśnie duszę, muszą polegać wyłącznie na zasługach odkupienia. Sami z siebie nie możemy nic uczynić. W całej naszej żałosnej niemocy musimy ufać w zasługi ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Zbawiciela. Nikt, kto tak uczyni, nie zginie. — Patriarchowie i prorocy 147-149. CBL 279.4