Cudowna Boża łaska

Wzajemny układ, 22 maj

“Dzisiaj oświadczyłeś Panu, że będzie twoim Bogiem i że będziesz chodził jego drogą, i przestrzegał jego ustaw, przykazań i praw, i słuchał jego głosu. Pan zaś oświadczył dzisiaj co do ciebie, że jako lud będziesz wyłączną jego własnością, jak ci obiecał, i że ty masz przestrzegać wszystkich jego przykazań”. 5 Mojżeszowa 26,17-18. CBL 150.1

Nie możemy zatrzymywać naszej służby i naszych środków, jeśli mamy wypełnić nasze przymierze z Bogiem. (...) Celem wszystkich Bożych przykazań jest objawianie obowiązków człowieka nie tylko wobec Boga, ale także wobec bliźnich. W tych końcowych czasach dziejów świata nie wolno nam wskutek egoizmu naszych serc kwestionować czy dyskutować prawa Bożego do stawiania wymagań wobec nas, gdyż w ten sposób sami siebie będziemy zwodzić i okradać nasze dusze z największych błogosławieństw łaski Bożej. Serce, umysł i dusza mają się zupełnie zjednoczyć z wolą Bożą. Wówczas przymierze, niepodlegające dyktatowi ograniczonej mądrości, obowiązujące w mocy i autorytecie Króla królów i Pana panów, będzie naszą radością. (...) Wystarczy, że On powiedział, iż posłuszeństwo Jego ustawom i prawom jest życiem i powodzeniem Jego ludu. CBL 150.2

Błogosławieństwa przymierza Bożego są wzajemne. (...) Bóg akceptuje tych, którzy będą pracować dla chwały Jego imienia, aby sławić Jego imię w świecie pełnym odstępstwa i bałwochwalstwa. Będzie On wywyższany przez Jego lud zachowujący Jego przykazania, aby wywyższyć ich “ponad wszystkie narody, które stworzył, ku chwale, sławie i chlubie”. 5 Mojżeszowa 26,19. CBL 150.3

Przez nasze ślubowanie przy chrzcie przyjęliśmy i wyznaliśmy Pana Jahwe, jako naszego Władcę. Złożyliśmy uroczystą przysięgę w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego, iż odtąd nasze życie będzie połączone z życiem tych trzech wielkich mocy, tak iż życie, które będziemy wieść w ciele, będzie pełne wierności i posłuszeństwa prawu Bożemu. Uznaliśmy się za martwych, a nasze życie zostało ukryte z Chrystusem w Bogu, abyśmy odtąd chodzili z Nim w nowości żywota, jako ci, którzy doświadczyli nowonarodzenia. Uznaliśmy Boże przymierze z nami i zobowiązaliśmy się szukać tego, co w górze, gdzie zasiada Chrystus po prawicy Bożej. Przez nasze wyznanie wiary uznaliśmy Pana jako naszego Boga i poddaliśmy się pod posłuszeństwo Jego przykazaniom. — Manuscript 67, 1907. CBL 150.4