Historia zbawienia

88/230

Rozdział 24 — Skrzynia Boża i losy Izraela

Rozdział napisany w oparciu o 1 Księgę Samuela 3-6; 2 Księgę Samuela 6; 1 Księgę Królewską 8.

Skrzynia Boża była świętą skrzynią do przechowywania przykazań — prawa reprezentującego samego Boga. Skrzynię tę uważano za chlubę i siłę Izraela. Znak Bożej obecności był widoczny nad nią dniem i nocą. Kapłani, którzy przy niej służyli, otrzymywali specjalne święcenia zezwalające na tę służbę. Nosili napierśniki wysadzane drogimi kamieniami rozmaitego gatunku, takimi samymi jak te, które stanowią dwanaście fundamentów miasta Bożego. Na napierśnikach widniały imiona dwunastu pokoleń izraelskich, wyrzeźbione na drogocennych kamieniach osadzonych w złocie. Był to kosztowny i ozdobny strój, który zwisał z ramion kapłanów i przykrywał piersi. HZ 110.1

Na prawym i lewym napierśniku umieszczone zostały dwa większe kamienie mieniące się niezwykłym blaskiem. Gdy przedkładano sędziom trudne sprawy, a oni nie mogli ich rozstrzygnąć, kamienie wnoszono przed kapłanów, którzy pytali o daną sprawę Boga, a Bóg im odpowiadał. Jeżeli Pan przychylał się do sprawy i chciał udzielić swej zgody, szczególna aureola światła i chwały otaczała drogocenny kamień z prawej strony. Jeżeli był przeciwny, kamień umieszczony po lewej stronie pokrywał się mglistą powłoką. Gdy pytano Boga, czy należy stoczyć bitwę, drogocenny kamień po prawej stronie otoczony światłością oznajmiał: idźcie a poszczęści się wam. Gdy kamień po lewej stronie pokrywał się mgłą, oznaczało to: nie idźcie, gdyż nie poszczęści się wam. HZ 110.2

Gdy raz w roku najwyższy kapłan wchodził do najświętszego miejsca, wykonując służbę przed Skrzynią Przymierza w przejmującej lękiem obecności Bożej, stawiał Panu pytanie, a Pan często odpowiadał. Jeżeli Pan nie odpowiadał głosem, wtedy swoją przychylność i zgodę wyrażał za pośrednictwem świętych promieni światła i chwały, jakie spoczywały na cherubie po prawej stronie skrzyni. Jeżeli odpowiedź była odmowna, obłok zakrywał cheruba z lewej strony. HZ 110.3

Czterech aniołów Bożych ustawicznie towarzyszyło Skrzyni Przymierza we wszystkich jej wędrówkach, aby jej strzec od niebezpieczeństwa i wykonywać wszelkie zlecenia z nią związane. Chrystus, Syn Boży, szedł w towarzystwie świętych aniołów przed Skrzynią. Kiedy Izraelici zbliżali się do Jordanu, w Jego obecności rozstąpiły się wody. Chrystus i aniołowie stali w korycie rzeki przy Arce i przy kapłanach, aż wszyscy Izraelici przeszli Jordan. Chrystus i aniołowie uczestniczyli w pochodach ze Skrzynią wokół Jerycha, by w końcu obalić masywne mury miasta. Jerycho dostało się w ręce Izraela. HZ 110.4