Historia zbawienia

Ogłoszenie prawa Bożego

Po tym, jak Bóg okazał ludowi dowody swej mocy, powiedział mu, kim jest: “Ja jestem Jahwe, twój Bóg, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli”. 2 Mojżeszowa 20,2 (BT). Ten sam Bóg, który okazał swą potęgę wśród Egipcjan, teraz oznajmiał swoje prawo: HZ 84.1

“Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! HZ 84.2

Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja, Jahwe, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą. Okazuję zaś łaskę aż do tysięcznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań. HZ 84.3

Nie będziesz wzywał imienia Boga twego, Jahwe, do czczych rzeczy, gdyż Jahwe nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy. HZ 84.4

Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci twego Boga, Jahwe. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy, ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram. Bo w sześciu dniach uczynił Jahwe niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Jahwe dzień szabatu i uznał go za święty. [W Słowniku Biblii Tysiąclecia czytamy: ‘Szabat — siódmy dzień tygodnia (sobota)’ — przyp. tłum.]. HZ 84.5

Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą twój Bóg, Jahwe, da tobie. HZ 84.6

Nie będziesz zabijał. HZ 84.7

Nie będziesz cudzołożył. HZ 84.8

Nie będziesz kradł. HZ 84.9

Nie będziesz mówił przeciw bliźnieniu twemu kłamstwa jako świadek. HZ 84.10

Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego. Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego”. 2 Mojżeszowa 20,3-17 (BT). HZ 84.11

Dwa pierwsze przykazania wypowiedziane przez Boga Jahwe są zakazem bałwochwalstwa. Ich lekkomyślnie naruszanie zakorzeni się jako grzech i bunt, aż wreszcie doprowadzi do składania ofiar z ludzi. Bóg przestrzega nas, abyśmy nawet w najmniejszym stopniu nie zbliżali się do tych obrzydliwości. Pierwsze cztery przykazania są dane, aby wskazać ludziom obowiązki wobec Boga. Czwarte jest ogniwem łączącym wielkiego Stwórcę z człowiekiem. Sobota dana była przede wszystkim dla dobra człowieka i chwały Boga. Sześć kolejnych przykazań wskazuje na obowiązki człowieka wobec bliźniego. HZ 84.12

Sobota miała być wiecznym znakiem między Bogiem a Jego ludem — wszyscy, którzy zachowują sobotę, świadczą, że są czcicielami żywego Boga, Stwórcy niebios i ziemi. Sobota ma być znakiem między Bogiem a Jego ludem tak długo, jak długo będą na ziemi ludzie, którzy będą Mu służyć. HZ 85.1

“A gdy wszystek lud zauważył grzmoty i błyskawice, i głos trąby, i górę dymiącą, zląkł się lud i zadrżał, i stanął z daleka, i rzekli do Mojżesza: Mów ty z nami, a będziemy słuchali; a niech nie przemawia do nas Bóg, abyśmy nie pomarli. Wtedy rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, bo Bóg przyszedł, aby was doświadczyć i aby bojaźń przed Nim była w was, byście nie zgrzeszyli. Lecz lud stał z daleka, a Mojżesz zbliżył się do ciemnego obłoku, w którym był Bóg. I rzekł Pan do Mojżesza: Tak powiedz do synów izraelskich: Widzieliście, że z nieba z wami mówiłem”. 2 Mojżeszowa 20,18-22. Majestat Boży na górze Synaj, trzęsienie ziemi spowodowane Jego obecnością, straszne gromy i błyskawice, jakie towarzyszyły nawiedzeniu Bożemu — wszystko to wywarło tak silne wrażenie na umysłach ludzi, wywołało strach i wzbudziło cześć przed Jego świętym majestatem, że lud odruchowo cofnął się przed budzącą grozę obecnością Bożą w obawie, że nie zdoła znieść Jego strasznej chwały. HZ 85.2