Historia zbawienia

Rozdział 7 — Set i Henoch

Rozdział napisany w oparciu o 1 Księgę Mojżeszową 4,25-26; 5,3-8.18-24; Judy 14-15.

Set miał dobry charakter, dlatego zajął miejsce Abla. Był synem Adama i wcale nie przejął z natury ojca więcej dobrych cech niż Kain. Urodził się grzeszny, lecz przez łaskę Bożą i dzięki przyjęciu nauk Adama czcił Boga, wykonując Jego wolę. Odłączył się od potomków Kaina i pracował tak, jak pracowałby Abel, gdyby żył — starał się nakłaniać umysły grzeszników do oddawania czci i do posłuszeństwa Bogu. HZ 35.1

Henoch był świętym człowiekiem i służył Bogu w prostocie serca. Widząc zepsucie rodzaju ludzkiego, odłączył się od potomków Kaina i ganił ich za wielką bezbożność. Na ziemi znajdowali się również ludzie, którzy uznawali Boga, bali się Go i kłaniali się Mu. Sprawiedliwy Henoch, przejęty wzrostem zła wśród bezbożnych, nie łączył się z nimi w życiu codziennym. Obawiał się, że przestanie odnosić się w myślach do Boga z taką świętą czcią, jakiej Pan się domagał. Duszę Henocha trapił codzienny widok deptania przez ludzi Bożego autorytetu. Odłączył się więc od nich i spędzał czas w samotności na rozmyślaniu i modlitwie. Korzył się przed Bogiem, modląc się o lepsze poznanie Jego woli i staranniejsze jej czynienie. Bóg obcował z Henochem za pośrednictwem aniołów i udzielał mu swoich nauk. Oznajmił mu, że dłużej nie będzie znosić ludzkiego buntu i ma zamiar zniszczyć ludzi, sprowadzając na ziemię potop. HZ 35.2

Piękny ogród rajski, z którego wygnano pierwszych rodziców, miał pozostać na ziemi do czasu zniszczenia ziemi potopem. Stwórca sam zasadził ten ogród i szczególnie go błogosławił. W swej cudownej opatrzności zabrał go z ziemi, by w przyszłości przywrócić raj w jeszcze wspanialszej krasie. Bóg zamierza zachować okaz swego doskonałego dzieła stworzenia wolny od przekleństwa. HZ 35.3

Pan szczegółowo objawił Henochowi plan zbawienia i pokazał bieg życia wszystkich pokoleń, jakie miały żyć po potopie, oraz wszystkie wydarzenia związane z powtórnym przyjściem Chrystusa i końcem świata. Judy 1,14. HZ 35.4

Henoch zwrócił uwagę na stan umarłych. Zdawało mu się, że sprawiedliwi wraz z bezbożnymi zejdą do grobu i będzie to ich wspólny koniec. Nie mógł dokładnie zrozumieć dalszego losu sprawiedliwych. W proroczym widzeniu otrzymał wskazówki dotyczące Syna Bożego, który miał umrzeć za człowieka. Ujrzał Chrystusa przychodzącego na obłokach niebieskich, w otoczeniu zastępów anielskich, który daje życie sprawiedliwym umarłym i uwalnia ich z grobu. Widział również przerażający stan ludzkości przed powtórnym przyjściem Chrystusa — widział pyszne, zarozumiałe, swawolne pokolenie nieliczące się z przykazaniami Bożymi i wypierające się jedynego Boga i Pana Jezusa, znieważające Jego krew i pojednanie. Widział sprawiedliwych ukoronowanych chwałą i czcią, zaś bezbożnych odłączonych od oblicza Pańskiego i spalonych ogniem. HZ 35.5

Henoch wiernie przedstawiał ludziom wszystko, co mu objawił Bóg. Niektórzy uwierzyli jego słowom, odwrócili się od zła i powrócili do bojaźni i czci Bożej. HZ 36.1