Ze skarbnicy świadectw II

Oszczędność

Przy wznoszeniu budynków szkolnych, urządzaniu wnętrz i w zarządzaniu jakimkolwiek jej działem musi być zastosowana daleko idąca oszczędność. Nasze szkoły nie mogą być prowadzone według krótkowzrocznych czy egoistycznych planów. Powinny być tak przytulne i wygodne, jak tylko to jest możliwe, i wszystko w takiej szkole powinno udzielać właściwej lekcji prostoty, użyteczności, gospodarności i oszczędności. SS2 331.3

Uczniowie uczęszczają do naszych szkół, by otrzymać specjalne wykształcenie, zaznajomić się z wszelkimi gałęziami pracy, by umieli, gdy wyjadą jako misjonarze, poradzić sobie we wszystkim i dzięki swemu wyszkoleniu być w stanie zapewnić sobie niezbędne wygody i ułatwienia. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety powinni umieć prać, czyścić, naprawiać i utrzymywać w porządku własną odzież. Powinni nauczyć się sami przyrządzać sobie posiłki, mieć wiadomości z dziedziny rolnictwa i znać rzemiosło. W ten sposób będą w stanie zmniejszyć własne wydatki i swoim przykładem uczyć zasad oszczędności i gospodarności. Tych lekcji najlepiej można nauczyć się tam, gdzie wszystkim świadomie i umiejętnie się gospodaruje. SS2 331.4

Nie tylko dla dobra finansowego szkoły, ale również dla celu, jakim jest wykształcenie uczniów, winno się gorliwie i sumiennie zbadać zasadę oszczędności i pilnie ją stosować. Administratorzy muszą troskliwie czuwać nad każdą pozycją, żeby nie było niepotrzebnego wydatku, który obciąży szkołę długiem. Każdy uczeń, miłujący Boga ponad wszystko, pomoże w ponoszeniu tego rodzaju odpowiedzialności. Kto to potrafi, ten może nauką i przykładem wyłożyć zasady, które ustanowił nasz bezinteresowny Zbawiciel. Brak staranności i pobłażliwość to wielkie zło, które musi być pokonane. SS2 332.1

Niektórzy sprzeciwiają się temu, by zapoznawać uczniów z finansowymi kłopotami szkoły, ale daleko lepiej będzie dla nich, gdy będą wiedzieć o braku środków i zrozumieją tę sytuację, ponieważ wtedy mogą pomóc w oszczędzaniu. Wielu tych, którzy przychodzą do naszych szkół, opuściło przeciętne domy, w których przyzwyczajeni byli jeść posiłki proste, nie składające się z wielu dań. Jaki wpływ wywrze na nich nasz przykład? Nauczmy ich, że przy takich możliwościach wydawania pieniędzy, jak nasze, kiedy tysiące ludzi giną z głodu, chorób, z powodu rozlewu krwi czy ognia, każdy z nas powinien starannie przemyśleć każdy wydatek, czy przypadkiem pieniądze nie idą na coś niepotrzebnego, ot tak, dla zaspokojenia łakomstwa czy wzbudzenia podziwu. SS2 332.2

Przy właściwym zarządzaniu naszymi szkołami zadłużenia wzrastać nie będą, a mimo to uczniowie będą mieszkać wygodnie, a stół będzie wystarczająco zaopatrzony w smaczne, pełnowartościowe pożywienie. Nasza oszczędność nigdy nie może dotyczyć podawania marnego, skąpego posiłku. Uczniowie powinni otrzymywać pod dostatkiem zdrowego, pożywnego jedzenia. Spowodujcie jednak, by osoby odpowiedzialne za wyżywienie, zbierały wszystko, co zostało, żeby nic się nie zmarnowało. SS2 332.3

Uczniów powinno się nauczyć, jak mają się troszczyć o prywatną i szkolną własność. Powinno się ich uczyć obowiązku wyrzeczenia się wszelkich zbędnych wydatków w szkole i na podróże ze szkoły do domu i z powrotem. Wyrzeczenie się czegokolwiek jest istotną sprawą. Musimy przestrzegać udzielonych nam pouczeń, ponieważ zbliżamy się do końca czasu. W coraz to większym stopniu będziemy się czuli zobowiązani planować, myśleć, oszczędzać i postępować zgodnie z wymogami gospodarności. Nie możemy tak zarządzać, jak byśmy posiadali bank, z którego w razie nagłej potrzeby możemy czerpać do woli, bez narażania się na krytyczne położenie. Dlatego nie wolno nam stwarzać niebezpiecznych sytuacji. Jako zarządzający instytucjami Pańskimi musimy unikać wszystkiego, co zmierza do rozrzutności, a wydatki dostosowywać do dochodów. Poranne kazanie wygłoszone do kaznodziejów zebranych na Generalnej Konferencji w Battle Creek w 1883 roku. SS2 332.4