Ze skarbnicy świadectw II

Praca rodziców

Rodzice, których dzieci pragną być ochrzczone, mają pewną pracę do wykonania i to zarówno, jeśli chodzi o zbadanie samych siebie, jak i o udzielenie właściwych pouczeń dzieciom. Chrzest — to święty i ważny obrządek. Trzeba mieć dokładne zrozumienie jego znaczenia. Oznacza on skruchę z powodu grzechu, a także wkroczenie w nowe życie w Chrystusie Jezusie. Nie należy z niestosownym pośpiechem nalegać na przyjęcie chrztu. Niech zarówno rodzice, jak i dzieci przemyślą tę sprawę. Wyrażając zgodę na ochrzczenie swych dzieci rodzice uroczyście przyrzekają, że będą ich wiernymi opiekunami i pokierują kształtowaniem ich charakterów. Przyrzekają strzec te owieczki z trzody Bożej ze szczególną troską, żeby nie zniesławiły wyznawanej przez siebie wiary. SS2 279.5

Od najwcześniejszych lat powinno się udzielać dzieciom wskazówek religijnych. Nie należy tego czynić w duchu potępienia, ale w duchu radości i szczęścia. Matki muszą stale czuwać nad tym, by pokusa nie dotarła do dzieci w takiej formie, żeby nie zdołały jej rozpoznać. Rodzice mają obowiązek strzec dzieci i rozumnie oraz uprzejmie ich pouczać. Jako najlepsi przyjaciele tych niedoświadczonych istot powinni dopomóc im w przezwyciężaniu pokus, ponieważ muszą stać się zwycięzcami. Rodzice muszą dobrze zrozumieć, że ich własne, drogie im dzieci, starające się postępować sprawiedliwie, są młodszymi członkami rodziny Pańskiej. Rodzice powinni pomagać im ze wszystkich sił kroczyć królewskimi ścieżkami posłuszeństwa. Z serdeczną gorliwością powinni je codziennie uczyć, co to znaczy być dzieckiem Bożym i podporządkować Mu swoją wolę. Uczcie je, że posłuszeństwo wobec Boga obejmuje także posłuszeństwo wobec rodziców. Musi to być powtarzane codziennie, ba, nawet co godzinę. Rodzice! Zwracajcie na tę rzecz baczną uwagę. Czuwajcie i módlcie się, uczyńcie dzieci swoimi współtowarzyszami. SS2 280.1

Gdy nadejdzie najszczęśliwszy czas w ich życiu, gdy umiłują Jezusa z całego serca i zechcą być ochrzczone, wtedy okażcie im zaufanie. Zanim przyjmą chrzest, zapytajcie je, czy pierwszym celem w ich życiu będzie praca dla Boga. Potem powiedzcie im, od czego mają zacząć. Właśnie te pierwsze pouczenia tak wiele znaczą! Uczcie dzieci prosto i zwyczajnie, jak mają pełnić swą pierwszą służbę dla Boga. Sprawcie, by zrozumiały tę pracę tak dokładnie, jak tylko to jest możliwe. Wyjaśnijcie, co to znaczy podporządkować swoje “ja” Panu, i tak postępować, jak tego wymaga Jego Słowo, słuchając przy tym rad chrześcijańskich rodziców. SS2 280.2

Gdy po tych wszystkich wyjaśnieniach z zadowoleniem stwierdzicie, że wasze dzieci zrozumiały znaczenie nawrócenia i chrztu, i że są rzeczywiście nawrócone, pozwólcie je ochrzcić! Ale, powtarzam, pierwszą rzeczą jest przygotować samych siebie do takiego działania, jakie powinno cechować wiernych pasterzy w prowadzeniu ich niedoświadczonych stóp po wąskiej ścieżce posłuszeństwa. Bóg musi pracować nad rodzicami, żeby dawali swym dzieciom dobry przykład miłości, uprzejmości, dobroci, chrześcijańskiej pokory oraz całkowitego poddania swego “ja” Chrystusowi. Jeśli zgadzacie się na chrzest waszych dzieci, a potem je opuścicie, żeby z powrotem czyniły to, co im się podoba, a wy nie będziecie uważać za swój obowiązek, by zatrzymać ich stopy na prostej ścieżce, to jesteście odpowiedzialni za utratę wiary, odwagi i umiłowania prawdy przez wasze dzieci. SS2 280.3