Ewangelizacja

Zapotrzebowanie na pracowników ewangelizacyjnych

Żniwo jest wielkie — Uroczyste ostrzegawcze poselstwo musi być ogłoszone w miejscowościach bardzo trudnych i miejscach pełnych grzechu, a także wszędzie, gdzie światło trójanielskiego poselstwa jeszcze nie dotarło. Każdy człowiek musi usłyszeć ostatnie wezwanie na ucztę weselną Baranka... Ew 11.4

Krainy, do tej pory zamknięte przed poselstwem Ewangelii, otwierają obecnie drzwi i upominają się o słowo Boże. Żniwo naprawdę jest wielkie. Jedynie wieczność objawi skutki dobrze prowadzonej pracy ewangelizacyjnej, którą obecnie wykonujemy. — Gospel Workers 27 (1915). Ew 11.5

Ambasadorowie Chrystusa — Kaznodzieje Boży, których serca przenika miłość Chrystusa i bliźnich, starają się obudzić tych, co pogrążeni są w martwocie występku i grzechu. Niechże wasze żarliwe nalegania i przestrogi przenikną ich sumienia! Niech wasze gorące modlitwy poruszą serca i niech tych ludzi skruszonych przyprowadzą do Zbawcy! Jesteśmy ambasadorami Chrystusa, musimy głosić Jego poselstwo zbawienia. — Gospel Workers 35 (1915). Ew 12.1

Stu pracowników na miejscu jednego — Czas mija i niewiele go już zostało do końca. Wszędzie potrzebni są pracownicy Chrystusowi. Tam, gdzie obecnie pracuje jeden pracownik, powinno pracować stu gorliwych, wiernych... Leżą odłogiem tereny przy głównych i bocznych drogach, należy usilnie obudzić tych, którzy powinni pracować dla Chrystusa. — Fundamentals of Christian Education 488 (1903). Ew 12.2

Rozumne rozmieszczenie sił — Ażeby wykonać wszystko, czego Bóg wymaga, to jest ostrzegać mieszkańców miast, słudzy Jego muszą ułożyć plan rozumnego wykorzystania i podziału wszystkich środków i sił pracowniczych. Często angażuje się do innej pracy ludzi, którzy by mogli wiele dobrego zdziałać w pracy ewangelizacyjnej. Ta inna praca nie pozwala im na aktywną ewangelizację z powodu braku czasu. Ci, którzy ponoszą za to odpowiedzialność, powinni dla spraw administracyjnych różnych ośrodków naszego dzieła zatrudniać ludzi tej sprawie oddanych i w tym kierunku wyszkolonych. Stale trzeba czuwać, stale przeciwdziałać uleganiu tendencji do wiązania pracą administracyjną w rozmaitych ośrodkach ludzi mogących wykonać większą i ważniejszą pracę — głosić ludziom prawdy słowa Bożego.. — The Review and Herald, 7 kwiecień 1910. Ew 12.3

Najwyższe powołanie — W żaden sposób nie wolno pomniejszać znaczenia kaznodziejów Ewangelii. Nie wolno nic czynić, co by pozwolilo uważać stanowisko kaznodziei za funkcję o niższym znaczeniu. Tak nie jest. Ci, którzy pomniejszają znaczenie kaznodziejstwa, pomniejszają znaczenie Chrystusa. Najwznioślejsza ze wszystkich prac jest praca kaznodziei w różnych jej aspektach. Zwłaszcza młodzież powinna mieć to stale na uwadze i być przekonana, że nie ma pracy, którą by Bóg bardziej błogosławił od pracy kaznodziei Ewangelii. Ew 12.4

Niech więc nasi młodzi ludzie nie unikają pracy kaznodziejskiej. Jest niebezpieczeństwo, że przez pomniejszanie znaczenia kaznodziejstwa niektórzy dadzą się odciągnąć od tej drogi, na którą Bóg ich zaprasza; niektórych zachęcano do innych studiów, a powinni byli przygotować się do służby kaznodziejskiej. — Testimonies for the Church VI, 411 (1900). Ew 12.5

Młodzież zajmuje miejsce starszych — Starsi kaznodzieje z powodu wieku muszą odejść z pracy. Trzeba przygotować młodych, aby mogli zająć ich miejsca, by poselstwo mogło być dalej głoszone. Trzeba podjąć większą akcję. Młodzi i silni kaznodzieje muszą udać się na trudne tereny, aby tam wzywać do pokuty ginące dusze. — Gospel Workers 104 (1915). Ew 12.6

Szybkie przygotowanie do służby — Szkoły nasze zostały ustanowione przez Boga. Jeżeli prowadzi się je w zgodzie z Jego zamierzeniami, to posyłana do szkół młodzież szybko przygotuje się do zajęcia miejsca w rozmaitych dziedzinach pracy Kościoła. Niektórzy z niej zdobędą kwalifikacje pielęgniarek, inni zostaną kolporterami, jeszcze inni — ewangelistami, nauczycielami, a niektórzy kaznodziejami Ewangelii. — Letter 113, 1903. Ew 13.1

Uczcie ich wykonywać pracę ewangelizacyjną — Pan wzywa wszystkich, którzy kierują Dziełem, aby uczyli młodzież i przygotowywali ją do pracy ewangelizacyjnej. Czasu i energii nie należy w tak dużym stopniu przeznaczać na zakładanie nowych obiektów użyteczności publicznej, zaniedbując przez to inne dziedziny pracy. Młodzi mężczyźni i młode kobiety, mający brać udział w pracy kaznodziejskiej, w pracy biblijnej i kolporterskiej, nie powinni być zatrudniani przy innych pracach. — The Review and Herald, 16 maj 1912. Ew 13.2

Apel do zdrowych i silnych młodzieńców — Gdzież są młodzi ludzie, którzy by przystąpili do pracy, całkowicie zaufali Bogu i pracowali odważnie? Bóg woła: Synu, idź dziś pracować w winnicy mojej. Bóg chce młodzieńców naszego czasu, jeżeli tylko oddadzą się Bogu, uczynić przedstawicielami niebios, którzy będą głosili ludziom prawdę przeciwną błędom i zabobonom. Oby Bóg złożył to brzemię na barki młodych, silnych ludzi, którzy będą trwali przy słowie Bożym i przekazywali prawdę innym. — Manuscript 134, 1898. Ew 13.3

Ludzie, którzy nie cofną się — Bóg powołuje poświęconych pracowników, którzy pozostaną mu wierni. Szuka pokornych, którzy uznają pracę ewangelizacyjną za rzecz konieczną i nie cofną się, lecz wykonają wiernie swe codzienne zadania, polegając jedynie na Bogu i od Niego oczekując pomocy we wszystkich swych przedsięwzięciach i poczynaniach. Wezwanie to przyjmą ci, którzy miłują Boga i czują bojaźń dla Niego. Nie składaj swego obowiązku na zjednoczenie! Idź naprzód i jako ewangelista z pokorą przedstawiaj swym słuchaczom prawdę zaczynającą się od słów: “Tak mówi Pismo św.”. — Letter 43, 1905. Ew 13.4