Ewangelizacja

Właściwy cel ewangelizacji

Pocieszanie i niesienie ulgi — Chrystus szukał ludzi wszędzie i odsłaniał im doniosłe prawdy dotyczące Jego królestwa. Wędrując z miejsca na miejsce błogosławił i pocieszał cierpiących oraz uzdrawiał chorych. Taka jest i nasza praca. Bóg chce, abyśmy nieśli ulgę cierpiącym i zaspokojali potrzeby opuszczonych. — Letter 54, 1898. Ew 328.3

Wzorzec u Izajasza w rozdziale 58 — W 58 rozdziale księgi Izajasza znajdujemy prawdę przeznaczoną dla ludu Bożego obecnego czasu. Widzimy jak praca na polu zdrowia oraz głoszenie Ewangelii mają łączyć się w jedną całość w zwiastowaniu poselstwa światu. Na tych, którzy przestrzegają soboty Pańskiej, spoczywa odpowiedzialność za prowadzenie pracy miłosierdzia i dobroczynności. Działalność na polu wstrzemięźliwości ma być połączona z poselstwem i opieczętowana pieczęcią samego Boga. — Manuscript 22, 1901. Ew 328.4

Pozyskuje i zmiękcza serca — Świat musi otrzymać jakąś odtrutkę na grzech. Gdy pracownik prowadzi swą działalność rozumnie, inteligentnie, niosąc ulgę w cierpieniu i ratując życie, zmiękcza i pozyskuje serca ludzkie. Ludzie, którym ulżono i dopomożono, odpłacają za to wdzięcznością. Ew 328.5

Gdy lekarz pracuje nad ciałem człowieka, Bóg pracuje nad sercem chorego. Łagodnie wypowiedziane słowa pociechy działają jak balsam, przynoszą poczucie bezpieczeństwa i przywracają zaufanie. Mówcie cierpiącym o miłości Bożej. — Manuscript 58, 1901. Ew 328.6

Przywrócenie wiary w Boga i człowieka — Wielu straciło wiarą w życie wieczne, zagubiło wyobrażenie o Bogu i trudno tym ludziom zrozumieć, że mogą być zbawieni lub potępieni. Utracili zarówno wiarę w Boga jak i zaufanie do człowieka. Gdy widzą kogoś, kto nie szukając ziemskiej chwały ani wynagrodzenia przychodzi do ich rozbitych domów, pomaga chorym, karmi głodnych, przyodziewa nagich i serdecznie ukazuje wszystkim miłość i miłosierdzie Chrystusa, którego jest tylko wysłannikiem, to serca tych ludzi wzruszają się. Rodzi się wdzięczność, która roznieca płomyk wiary. Widzą, że to Bóg troszczy się o nich i w ten sposób stają się ludźmi przygotowanymi na wysłuchanie Jego Słowa. Ew 329.1

Gdy dzieci Boże poświęcają się tej pracy, wielu ludzi uchwyci się ich rąk, aby dostąpić zbawienia. Zdecydują odwrócić się od swoich dotychczasowych złych dróg. Niektórzy z tych wybawionych od zguby przez wiarę w Chrystusa oddadzą się służbie Bożej i powierzana im będzie praca dla zbawienia dusz. Dzięki własnemu doświadczeniu poznają dobrze potrzeby tych, dla których pracują. Będą wiedzieli, jak należy im pomóc, będą wiedzieli, jakimi środkami najlepiej jest się posłużyć, aby uratować ginących. Będą pełni wdzięczności dla Boga za błogosławieństwa, które otrzymali. Serca ich ożyją pod wpływem miłości, energia otrzyma nowe siły i pójdą podnosić na duchu tych, którzy bez ich pomocy nigdy nie będą w stanie ocknąć się ze swej niemocy. — The Review and Herald, 3 sierpień 1905. Ew 329.2