Ewangelizacja

Część 1 — Wezwanie

Głoszenie poselstwa

Zlecenie Chrystusa — Ostatnie słowa Chrystusa skierowane do uczniów brzmiały: “I oto jam jest z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata”. “Przeto idźcie i nauczajcie wszystkie narody”. Idźcie do najdalszych zakątków ziemi, docierajcie wszędzie, gdzie tylko dotrzeć możecie, i pamiętajcie, że zawsze towarzyszyć wam będzie moja obecność... Ew 7.1

Polecenie to odnosi się także i do nas. Mamy więc iść, kroczyć naprzód, stać się wysłannikami Chrystusa, nauczać, instruować, przekonywać ludzi, kierować ich uwagę na słowo życia. Zapewnienie o stałej obecności Chrystusa jest też i dla nas. Jakiekolwiek trudności przyjdzie nam pokonywać, jakiekolwiek próby będziemy musieli znosić, łaskawa Jego obietnica zawsze pozostaje aktualna: “I oto jam jest z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata”. — Manuscript 24, 1903. Ew 7.2

Poselstwo — siła żywa — Wydając swym uczniom polecenie Chrystus nie tylko wytyczył kierunek ich pracy, ale obdarzył ich odpowiednim poselstwem. Powiedział: uczcie lud zachowywać wszystko to, com ja wam rozkazał. Uczniowie mieli obowiązek nauczać tego, czego nauczał Chrystus, a więc w zakres tej nauki wchodzi wszystko to, co On mówił nie tylko osobiście, ale również za pośrednictwem wszystkich proroków i nauczycieli Starego Testamentu. Wyłączone zostały nauki ludzkie. Nie ma tu miejsca na tradycje i na teorie stworzone przez ludzi, na ich wnioski, zarządzenia i na ustawy kościelne. Poselstwo Jego nie obejmuje żadnych praw ustanowionych przez jakąkolwiek władzę kościelną. Słudzy Chrystusa nic z tych rzeczy nauczać nie mają. Tylko “Zakon i Prorocy” z zapisem Jego nauk i czynów są skarbem przekazanym w depozyt uczniom i ten skarb ma być udostępniony światu... Ew 7.3

Ewangelia ma być przedstawiona nie jako teoria pozbawiona życia, lecz jako żywa siła, zdolna zmienić i przeobrazić życie. Bóg pragnie, aby wszyscy korzystający z Jego łaski byli świadkami jej mocy. — The Desire of Ages 826 (1898). Ew 8.1

Poselstwo powierzone Kościołowi — Żyjemy obecnie w ostatnich dniach historii świata. Przed naszymi oczami przesuwają się ostatnie sceny jego dziejów. Niech ludzie zadrżą przed odpowiedzialnością, jaka spada na nich na skutek poznania prawdy. Zbliża się koniec. Właściwe zrozumienie tych spraw powinno skłonić ludzi do całkowitego poświęcenia się i oddania Bogu wszystkiego, co posiadają... Ew 8.2

Na nas ciąży odpowiedzialność za ostrzeżenie świata przed nadchodzącym zniszczeniem. Ze wszystkich stron, z bliska i z daleka, dobiegają nas głosy wzywające pomocy. Kościół poświęcony i oddany swojej pracy powinien obwieścić światu poselstwo: przyjdźcie na ucztę, wieczerza jest już przygotowana, przyjdźcie!... Korony nieśmiertelności mają być wasze. Dla siebie macie zdobyć królestwo niebieskie. Ginący w grzechu świat musi być oświecony. Trzeba odszukać zgubioną perłę. Trzeba zbłąkaną owcę z powrotem przyprowadzić do stada w bezpieczne miejsce. Kto z was przyłączy się do tych poszukiwań? Kto zaniesie światło tym, co giną w ciemnościach błędu? — The Review and Herald, 23 lipiec 1895. Ew 8.3

Dzisiejszy kryzys — Powinniśmy poczuwać się do odpowiedzialności i gorliwie, z zapałem przekazywać innym te prawdy, które Bóg nam podał na czas obecny. W tej pracy żadna gorliwość nie może być za wielka. Teraz jest czas, aby głosić ostatnią przestrogę. W głoszeniu prawdy na czas obecny spoczywa szczególna moc. Jak długo ten czas jeszcze potrwa? Już niewiele go zostało. Jeżeli kiedykolwiek był jakiś kryzys, to właśnie teraz. Ew 8.4

Wszyscy sami decydują o swoim wiecznym przeznaczeniu. Trzeba ludzi pobudzić, aby zdali sobie sprawę z uroczystej powagi chwili i z bliskości dnia, w którym czas łaski się skończy. Trzeba podjąć zdecydowane wysiłki, aby poselstwo na czas obecny dotarło wszędzie. Poselstwo trzeciego anioła musi szerzyć się z wielką mocą. — Testimonies for the Church VI, 16 (1900). Ew 8.5

Ewangelizacja — nasza istotna praca — Wykładanie innym nauk Pisma św., ostrzeganie ludzi przed nadchodzącymi wydarzeniami w świecie jest rzeczą, na którą sługi Boże mają przeznaczać coraz więcej czasu. — The Review and Herald, 2 sierpień 1906. Ew 8.6

Przyśpieszenie głoszenia poselstwa — Jako lud Boży jesteśmy szczególnie zobowiązani ukorzyć serce przed Bogiem, prosząc Go o przebaczenie wszystkich naszych zaniedbań w wypełnieniu głoszenia Ewangelii. W kilku miejscach stworzyliśmy większe ośrodki, zaniedbując wiele innych miast. Podejmijmy pracę nam zleconą i głośmy poselstwo, aby wzruszyć ludzi i dać odczuć sens grożącego im niebezpieczeństwa. Gdyby każdy Adwentysta Dnia Siódmego wykonał tę część pracy, która do niego należy, liczba wierzących byłaby obecnie znacznie większa. — Testimonies for the Church IX, 25 (1909). Ew 8.7

Wezwanie do gorliwej pracy — Gdyby nasi kaznodzieje uświadomili sobie, jak szybko mieszkańcy tego świata zostaną wezwani przed sąd Boży, aby zdać rachunek ze swoich czynów, z jaką by gorliwością zabrali się do pracy, aby, działając wspólnie z Bogiem, ogłosić ludziom prawdę! Z jaką by gorliwością walczyli o to, by skłonić ludzi do przyjęcia i uznania tej prawdy! Jak niestrudzenie by pracowali dla rozwoju dzieła Bożego na ziemi, głosząc słowami i uczynkami, że “wszystkiemu się koniec przybliża”. — Letter 43, 1902. Ew 9.1

Zamieszanie ostatnich dni — Słowa Jezusa Chrystusa, wypowiedziane do nas, żyjących w ostatnich dniach historii tej ziemi, brzmią: “A gdy te rzeczy zaczną się dziać, podnieście wasze głowy i spójrzcie z ufnością, ponieważ odkupienie wasze jest blisko”. Narody ogarnął niepokój. Nadciągają czasy zamieszek i wielkich wzburzeń. Fale oceanu wydają już gwałtowny poszum, serce ludzkie ogarnia strach, lęk w oczekiwaniu rzeczy, które spaść mają na ziemię. Ci jednak, którzy wierzą w Syna Bożego, usłyszą wśród burzy głos Jego: “To ja, nie lękajcie się...” Widzimy, jak świat pogrąża się w przestępstwie i odstępstwie. Bunt przeciwko przykazaniom Bożym staje się niemal powszechny. Pracę naszą musimy wykonać wśród niepokoju i zamieszek, opanywujących wszystkie miejsca naszej ziemi. — Manuscript 44, 1900. Ew 9.2

Wzniesienie sztandaru na miejscach nieoświeconych — Liczne są zastępy wojsk szatańskich, lud Boży musi się rozprzestrzenić po całym świecie, wznosząc sztandar prawdy na każdym miejscu ziemi. — Letter 91, 1900. Ew 9.3

Najwyższa, najwznioślejsza praca — Bóg postanowił, że głoszenie Jego poselstwa ma być najważniejszą, najwznioślejszą pracą, wykonywaną w świecie w czasach obecnych. — Testimonies for the Church VI, 11 (1900). Ew 9.4

Większy postęp — Zarówno w naszej ojczyźnie, jak i poza nią głoszenie prawdy na czas obecny powinno osiągnąć postęp większy, aniżeli dotychczas. Jeżeli lud Boży będzie kroczył w wierze, czyniąc wszystko co może, by dać dobry początek zgodnie ze wskazówkami Chrystusa, wtedy otworzy się przed nim droga wszelkich możliwości. Jeżeli lud nasz wykaże energię, niezbędną do uzyskania sukcesu, jeżeli wykaże bezwzględne posłuszeństwo rozkazom Bożym, osiągnie wspaniały rezultat. Musimy iść naprzód tak daleko i tak szybko, jak to jest tylko możliwe. Musimy dokładnie wykonać wszystko, co Pan kazał wykonać i co ma być — wedle Jego woli — wykonane. Lud nasz musi wykazać gorliwą, niezachwianą wiarę... Świat musi usłyszeć poselstwo przestrogi. — Manuscript 162, 1905. Ew 9.5