Ewangelizacja

Część 13 — Śpiew

Śpiew w okresie ewangelizacji

Środkiem zbawienia dusz — Melodia wydobywająca się z wielu serc — dźwięczne wyrażenie uczuć, stanowi jeden ze środków Bożych w Dziele zbawienia dusz. — Testimonies for the Church V, 493 (1889). Ew 315.1

Siła pieśni — Lud Izraelski, wędrując przez pustynię podtrzymywał swego ducha muzyką i śpiewem nabożnych pieśni. W ten sam sposób nakazuje Bóg dzisiaj swoim dzieciom pocieszać się w swej pielgrzymce życia. Nie wiele jest środków, które by skuteczniej utwierdzały Słowa Boże w pamięci ludzkiej, jak powtarzanie ich w śpiewie. Pieśń posiada cudowną moc. Ma ona moc zmiękczenia twardych, surowych, opornych i nieogładzonych natur. Ma ona moc pobudzania myśli i wzbudzanie życzliwości. Ma moc krzewienia harmonii współpracy, niszczy mrok i uczucie zła, rzeczy, które odbierają odwagę i osłabiają pracę. Ew 315.2

Pieśń jest jednym z najskuteczniejszych sposobów wywierania wpływu na serca ludzkie. Jakże często uciśniona i niemal zrozpaczona dusza przywołuje na pamięć Słowo Boże, przywodzi na myśl dawno nie powtarzaną pieśń z okresu dzieciństwa, a wówczas pokusy tracą moc, życie nabiera nowego znaczenia i nowego celu, a odwaga i radość naszej duszy stają się udziałem innych osób. — Education 167.168 (1903). Ew 315.3

Nieustanne kazanie — Słowa pieśni Mojżesza powtarzane były całemu Izraelowi i utworzyły hymn, który często śpiewano, wygrywając go na strunach harf. Mojżesz w swej mądrości przedstawił ludowi prawdę w pieśni, aby zapoznali się z nią poprzez dźwięk i aby w ten sposób prawda wywarła głęboki wpływ na cały naród, na starych i młodych. Ważne znaczenie miało dla dzieci nauczenie sie na pamięć słów pieśni, ponieważ pieśni przemawiały do dzieci, ostrzegały, powstrzymywały, strofowały i dodawały otuchy. Było to stałe, nigdy nie kończące się kazanie. — Manuscript 71, 1897. Ew 315.4

Dalekosiężny wpływ — Śpiew stał się stałą częścią obrządku religijnego. Dawid skomponował psalmy nie tylko dla użytku kapłanów w służbie świątynnej, ale również po to, aby je lud śpiewał podczas swych podróży do świątyni z okazji dorocznych świąt. Wpływ wywierany przez te pieśni był wpływem dalekosiężnym, w rezultacie chronił naród przed bałwochwalstwem. Wiele otaczających Izrael narodów, które widziały rozkwit i pomyślność tego narodu, odnosiło się z uznaniem do Boga Izraelowego, który czynił tak wielkie rzeczy dla Swego ludu. — Patriarchs and Prophets 711 (1890). Ew 316.1

Przyciąga do prawdy — Przez kilka nocy dręczyło mnie rozmyślanie nad tym, co trzeba uczynić, aby zanieść prawdę ludziom mieszkającym w wielkich miastach. Jesteśmy pewni, że gdyby ci ludzie usłyszeli poselstwo, niektórzy by z nich przyjęli prawdę i przekazali ją innym. Ew 316.2

Duchowni innych wyznań przestrzegają swych wiernych mówiąc, że głosimy niebezpieczne nauki i gdy pójdą nas słuchać, zostaną tymi naukami oszukani i zwiedzeni. Uprzedzenie to możemy odeprzeć, gdy nakłonimy ludzi do wysłuchania nas. Modlimy się i wierzymy, że Pań znajdzie drogę, aby w ostatnim czasie poselstwo ostrzegawcze było głoszone i ludzie zostali powiadomieni o prawdzie. Ew 316.3

Pewnej nocy zdawało mi się, że znajduję się na zgromadzeniu, na którym te sprawy są omawiane, i pewien bardzo poważny i dostojny mężczyzna oświadczył: “Módlcie się o to, aby Pan pobudził mężczyzn i kobiety, którzy by tę pracę chętnie wykonali. Takie talenty znajdują się wśród was, trzeba je tylko rozpoznać”. Wysunięto kilka mądrych propozycji, a potem wypowiedziano słowa, które właśnie piszę. Otóż mężczyzna ten powiedział: “Zwracam waszą uwagę na talent śpiewu, który należy rozwijać i pielęgnować, ponieważ śpiew jest jednym z darów Boga; ten dar należy wykorzystać na Jego chwałę. Wróg sprawiedliwości wykorzystuje ten dar w swojej służbie. To, co jest darem Bożym i co powinno stać się błogosławieństwem dla dusz, zostaje użyte dla celów szatana, wypaczone i fałszywie stosowane. Dar głosu może się stać prawdziwym błogosławieństwem, jeżeli poświęcony zostanie Panu i będzie służył sprawie Pańskiej. Ktoś posiada głos, ale talent jego nie jest doceniony, należy rozważyć jego możliwości, talent śpiewu wykorzystać, niech przyciąga ludzi, a usłyszą oni poselstwo prawdy”. — Letter 62, 1893. Ew 316.4

Ogniwo łączące nas z Bogiem — Musi istnieć żywa łączność z Bogiem przez modlitwę, łączność z Bogiem w pieśni, składaniu hołdu i dziękczynienia. — Letter 96, 1898. Ew 316.5

Oprzeć się nieprzyjacielowi — Gdy Chrystus był dzieckiem, podobnym do obecnych tu dzieci, był kuszony do grzechu, ale nie uległ pokusie. Gdy był starszym, również był kuszony, ale pieśni, które nauczyła Go matka, przychodziły Mu wtedy na pamięć i głos Jego rozbrzmiewał pieśnią pochwalną, a współtowarzysze śpiewali wraz z nim. Bóg chce, abyśmy wykorzystali każdą umiejętność i możliwość daną nam przez niebo do przeciwstawienia się złu. — Manuscript 65, 1901. Ew 317.1

Niesie radość niebieską — Wczesnym rankiem znajdowano Go często w odludnym miejscu, pogrążonego w rozmyślaniach lub badaniu Pisma Świętego, albo zatopionego w modlitwie. Śpiewem witał światło poranka. Z pieśnią dziękczynną przystępował do pracy i przynosił radość niebieską wszystkim strudzonym i strapionym. — The Ministry of Healing 52 (1905). Ew 317.2

Pieśń pochwalna — Często Jezus dawał wyraz radości Swego serca śpiewając psalmy i pieśni pobożne. Mieszkańcy Nazaretu słyszeli często głos Jego, gdy śpiewał pieśni pochwalne i dziękczynne, ofiarując je Bogu. Pieśnią utrzymywał łączność z niebem, a współtowarzysze Jego, uznojeni i utrudzeni pracą, radowali się i przestawali narzekać, gdy z ust Jezusa płynęła ku nim słodka melodia. Chwała Jego zdawała się odpędzać anioły zła i jak kadzidło napełniała wonią i unosiła ich myśli ku ojczyźnie niebieskiej. — The Desire of Ages 73.74 (1905). Ew 317.3

Broń przeciwko zniechęceniu — Dużo by więcej zwycięstw dało się odnieść, gdyby więcej chwały oddawano Panu, a mniej narzekano, powtarzając słowa zniechęcenia i ubolewania. — Letter 53, 1896. Ew 317.4

Chwała i dziękczynienie niechaj znajdą wyraz w pieśni. Gdy napastują nas pokusy, starajmy się zamiast ulegać uczuciom, chwalić Boga pieśnią dziękczynną i w ten sposób wyrażać swoją wiarę. Ew 317.5

Pieśń stanowi broń, którą zawsze możemy się posłużyć w walce przeciwko zniechęceniu. Gdy własne serca otworzymy dla promieni słońca, bijących z obecności Zbawiciela, pozwoli to nam cieszyć się Jego błogosławieństwami. — The Ministry of Healing 254 (1905). Ew 317.6

Zdobywać doświadczenia chrześcijańskie — Odprawiajcie wraz z dziećmi nabożeństwa poranne i wieczorne czytając Słowo Boże i śpiewając pieśni. Uczcie dzieci przykazań prawa Bożego. Izraelitom udzielano takich oto wskazań na temat przykazań Bożych: “I będziesz je często przypominał synom twoim i rozmawiał o nich siedząc w domu i będąc w drodze i kładąc się i wstając”. 5 Mojżeszowa 6,7. Zgodnie z tym nakazem Mojżesz polecił Izraelitom utrwalić w muzyce słowa zakonu. Gdy starsze dzieci grały na instrumentach, młodsze śpiewały chórem pieśń o przykazaniach Bożych. W późniejszych latach przypominali sobie słowa zakonu, których nauczyli się w dzieciństwie. Ew 317.7

Skoro tak zasadnicze znaczenie miało dla Mojżesza utrwalenie przykazań w nabożnych pieśniach, aby w czasie wędrówki przez pustynię dzieci Izraela uczyły się śpiewać o zakonie werset po wersecie, to jakże zasadnicze znaczenie ma to w naszych czasach i jak ważne jest, abyśmy i my uczyli dziś nasze dzieci Słowa Bożego! Starajmy się z pomocą Boga uczyć je przestrzegać przykazań Bożych. Uczyńmy wszystko, aby w naszych domach Bóg przebywał i Jego rozbrzmiewała nauka. — The Review and Herald, 8 wrzesień 1904. Ew 318.1

Niebiosa rozbrzmiewają echem hymnów radości — Pamiętajmy o wielkiej radości, jaką okazał Pasterz przy znalezieniu zbłąkanej owcy; zawołał wtedy do swoich bliskich: “Radujcie się wraz ze mną, ponieważ znalazłem owcę moją, która zginęła”. Całe niebo rozbrzmiewa echem tych słów pełnych wesela. Sam Ojciec raduje się ze śpiewem echem tych słów pełnych wesela. Jaką świętą ekstazę radości wyraża ta właśnie przypowieść! Radość tego rodzaju może stać się naszym przywilejem. — Testimonies for the Church VI, 125 (1900). Ew 318.2