Słudzy ewangelii

Rozdział 38 — Praca pasterza

Prawdziwy pasterz będzie się interesował wszystkim, co dotyczy dobra owiec. Będzie je karmił, prowadził i bronił. Będzie postępował z wielką mądrością, rozwagą i wyrozumiałością, zwłaszcza wobec kuszonych, uciśnionych i bezradnych. “Podobnie jak Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie swoje na okup za wielu”. Mateusza 20,28. “Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy nad pana swego ani poseł nie jest większy od tego, który go posłał”. Jana 13,16. Chrystus “wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem uniżył samego siebie”. Filipian 2,7. “A my, którzy jesteśmy mocni, winniśmy wziąć na siebie ułomności słabych, a nie mieć upodobania w sobie samych. Każdy z nas niech się bliźniemu podoba ku jego dobru, dla zbudowania. Bo i Chrystus nie miał upodobania w sobie samym, lecz jak napisano: Urągania urągających tobie na mnie spadły”. Rzymian 15,1-3. SE 129.1

*****

Wielu pracowników doznaje niepowodzenia w pracy, ponieważ nie nawiązują bliższej więzi z tymi, którzy najbardziej potrzebują pomocy. Z Biblią w ręku powinni w uprzejmy sposób zorientować się, co przysparza trudności tym, którzy zaczynają pytać: “Co to jest prawda?” Ostrożnie i delikatnie, jak uczniów w szkole, powinni nauczać tych ludzi. Wielu ludzi musi zrezygnować z teorii, które od dawna uważają za prawdę. Kiedy przekonają się, że byli w błędzie, jeśli chodzi o tematy biblijne, wywoła to ich zakłopotanie i wątpliwości. Potrzebują więc najczulszej sympatii i najrozsądniejszej pomocy. Trzeba ich z wielką ostrożnością nauczać, modlić się za nich i z nimi, strzec i chronić z największą troskliwością. SE 129.2

Współpraca z Chrystusem w dziele ratowania ludzi to wielki przywilej. Z cierpliwością, bez odrobiny egoizmu Zbawiciel podejmował wysiłki, aby dotrzeć do ludzi w ich upadłym stanie i uratować ich od skutków grzechu. Jego uczniowie, którzy są nauczycielami Jego Słowa, powinni ściśle trzymać się tego wielkiego wzoru. SE 129.3

*****

Na nowych terenach należy wiele się modlić i mądrze pracować. Potrzeba jak najmniej ludzi, którzy wygłaszają kazania, a jak najwięcej tych, którzy mają praktyczną znajomość tajemnicy pobożności i mogą wyjść naprzeciw potrzebom ludzi. Potrzeba pracowników, którzy zdają sobie sprawę z powagi swego stanowiska jako sług Jezusa i radośnie biorą na siebie krzyż, jaki On nauczył ich nieść. SE 130.1

Niezwykle ważne jest, by pastor przebywał wśród ludzi i w ten sposób zapoznawał się z różnymi aspektami ludzkiej natury. Powinien zapoznać się z funkcjonowaniem umysłu, aby umieć dostosowywać nauczanie do poziomu intelektualnego swoich słuchaczy. W ten sposób jego nauczanie będzie miało w sobie wielki urok właściwy jedynie tym, którzy bacznie studiują naturę i potrzeby ludzi. SE 130.2