Słudzy ewangelii

Odwracanie umysłów od obecnych obowiązków

Wróg stara się odwrócić umysły naszych braci i sióstr od dzieła przygotowania ludzi do ostania się w tych ostatecznych czasach. Jego przebiegłe knowania zmierzają do tego, by odwieść umysły ludzi od obecnych niebezpieczeństw i obowiązków. Wskutek tego ludzie w niewielkim stopniu cenią światło, które Chrystus dał Janowi, aby ten przekazał je ludowi Bożemu. Uczą, że wydarzenia, które mają wkrótce nastąpić, nie są tak ważne, by zwracać na nie szczególną uwagę. Nie budzą w ludzie Bożym zainteresowania do prawdy zesłanej z nieba i ograbiają go z przeszłego doświadczenia, dając w zamian fałszywą naukę. A Pan mówi: “Przystańcie na drogach i patrzcie, pytajcie się o odwieczne ścieżki, która to jest droga do dobrego i chodźcie nią”. Jeremiasza 6,16. SE 204.2

Niech nikt nie próbuje usuwać podstaw naszej wiary — podstaw, które zostały przyjęte na początku rozwoju naszego dzieła dzięki połączonemu z modlitwą studiowaniu Słowa Bożego i dzięki Bożemu objawieniu. Na tych podstawach budowaliśmy ponad pięćdziesiąt lat. Ludzie mogą mniemać, że znaleźli nową drogę i położą trwalsze podwaliny wiary niż te, które zostały położone. Jednak jest to wielkim zwiedzeniem. “Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony”. 1 Koryntian 3,11. W przeszłości wielu zamierzało tworzyć nowe wyznania, ustalać nowe zasady, ale jak długo przetrwało to, co budowali? Wkrótce upadło, gdyż nie było zbudowane na Skale. SE 204.3

Czy pierwsi uczniowie nie musieli się przeciwstawić twierdzeniom ludzkim? Czy nie borykali się z fałszywymi teoriami, a gdy uczynili wszystko, by trwać mocno w prawdzie, czyż nie powiedzieli: “Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony”? Tak i my mamy do końca zachować naszą mocną ufność. SE 205.1

Bóg i Chrystus przekazał naszemu ludowi słowa pełne mocy, dzięki czemu zostaliśmy wyprowadzeni ze świata i krok po kroku dochodziliśmy do wyraźnego poznania prawdy na obecny czas. Słudzy Boży zwiastowali poselstwo ustami dotkniętymi świętym żarem. Boskie wypowiedzi przypieczętowały wiarygodność zwiastowanej prawdy. SE 205.2