Śladami Wielkiego Lekarza

Nauczanie Chrystusa

Również w ten sposób Chrystus przedstawiał zasady prawdy w ewangelii. W Jego nauczaniu możemy pić z czystych strumieni wypływających od tronu Bożego. Chrystus był w stanie udzielić ludziom wiedzy, która przewyższa jakiekolwiek poprzednio ujawnione tajemnice i usuwa w cień wszystkie inne odkrycia. On mógł odsłaniać jedną tajemnicę za drugą i koncentrować wokół tych wspaniałych objawień twórczą, żarliwą myśl kolejnych pokoleń aż do końca czasu. Lecz On nie chciał ani na chwilę stracić możliwości przekazywania wiedzy o zbawieniu. Swój czas, swoje zdolności i swoje życie cenił i wykorzystywał jedynie jako środki do zrealizowania planu zbawienia ludzkich dusz. Przyszedł, aby szukać i zbawić to, co zginęło, i nie pozwolił się odwieść od swoich zamiarów. Nie dopuścił, aby cokolwiek mogło mu przeszkodzić. SWL 327.1

Chrystus przekazywał tylko taką wiedzę, jaka mogła być użyteczna. Jego wskazówki, udzielane ludziom, ograniczały się do potrzeb, jakie wynikały z ich codziennego życia. Nie odpowiadał na wścibskie pytania tych, którzy przychodzili do Niego. Tego rodzaju pytania wykorzystywał na wygłaszanie uroczystych, poważnych, życiowych apeli. Tym, którzy byli skorzy zrywać owoce z drzewa poznania, oferował owoc z drzewa życia. Wszelkie drogi, z wyjątkiem tej, która prowadzi do Boga, były przed nimi zamknięte. Wszystkie źródła były zapieczętowane, z wyjątkiem źródła wiecznego życia. SWL 327.2

Nasz Zbawiciel nie zachęcał nikogo do uczęszczania do ówczesnych szkół rabinackich z tej przyczyny, że ich umysły byłyby skorumpowane przez ciągłe powtarzanie: “Oni mówią” lub “Jest powiedziane”. Dlaczego więc mielibyśmy przyjmować niepewne słowa ludzkie jako wzniosłą mądrość, jeśli większa, pewna mądrość jest do naszej dyspozycji? SWL 327.3

To, co widziałam w odniesieniu do wiecznych spraw, i to, co widziałam w odniesieniu do ludzkiej słabości, wywarło wielkie wrażenie na moim umyśle i miało wpływ na dzieło mojego życia. Nie widzę żadnego powodu do czczenia i uwielbiania człowieka. Nie widzę żadnej podstawy do tego, by opinie mądrych tego świata i tak zwanych wielkich ludzi uważać za godne zaufania i stawiania ponad inne. Jak mogą ci, którzy są pozbawieni boskiego oświecenia korygować idee Bożych planów i dróg? Oni albo zaprzeczają Mu całkowicie i ignorują Jego istnienie, albo ograniczają Jego moc swoimi własnymi prymitywnymi koncepcjami. SWL 327.4

Wybierzmy sobie jako nauczyciela Tego, kto stworzył niebiosa i ziemię, Tego, który utrzymuje gwiazdy na firmamencie w ustalonym porządku a słońcu oraz księżycowi wyznacza zadanie do wykonania. SWL 328.1

Właściwą rzeczą jest, żeby młodzież czuła, iż musi osiągnąć najwyższy stopien rozwoju sił swojego umysłu. Nie chcielibyśmy ograniczać wykształcenia, dla którego Bóg nie ustanowił limitu. Ale nasze osiągnięcia będą niczym, jeśli nie będą zużyte na oddanie czci Bogu i dla dobra ludzkości. SWL 328.2

Niedobrze jest przeciążyć umysł naukami, które wymagają intensywnego wysiłku, a nie przynoszą pożytku w życiowej praktyce. Takie wykształcenie jest zgubne dla studenta. Przez takie studia zmniejszają się jego pragnienie i skłonność do studiów, które mogłyby go uczynić użytecznym i uzdolnić go do wypełniania obowiązków. Zajęcia praktyczne mają o wiele większą wartość niż czysta teoria. Nie wystarcza posiadać wiedzę, potrzebna jest umiejętność właściwego jej wykorzystania. SWL 328.3

Czas, środki i starania, które tak wielu zużywa na stosunkowo bezwartościowe wykształcenie, powinny być użyte na zdobycie wykształcenia, które uczyni z nich praktycznych ludzi, zdolnych do wzięcia na siebie życiowej odpowiedzialności. Takie wykształcenie będzie miało najwyższą wartość. SWL 328.4

Potrzebujemy wiedzy, która wzmocni umysł i duszę oraz uczyni nas lepszymi ludźmi. Ukształtowanie szlachetnego serca ma daleko większe znaczenie niż czysta wiedza książkowa. Dobrze jest, a nawet jest to konieczne, żeby znać świat, w którym żyjemy, lecz jeśli w naszej rachubie nie uwzględnimy wieczności, popełnimy błąd, którego nigdy nie będziemy w stanie naprawić. SWL 328.5

Student może poświęcić wszystkie swoje siły, żeby zdobyć wiedzę, ale jeśli nie pozna Boga i nie będzie posłuszny przykazaniom, które powinny rządzić jego istotą, zniszczy sam siebie. Przez złe przyzwyczajenia utraci poczucie własnej godności, straci panowanie nad sobą. Nie będzie mógł zająć właściwego stanowiska w sprawach, które go najbardziej dotyczą. Będzie lekkomyślny i nierozumny w obchodzeniu się ze swoim umysłem i ciałem. Przez zaniedbywanie pielęgnowania właściwych zasad, będzie zgubiony zarówno dla tego świata, jak i dla świata, który nastanie. SWL 328.6

Kiedy młodzież zrozumie swoją własną słabość, w Bogu powinna znaleźć siłę. Jeśli młodzi ludzie będą dążyć do tego, aby On ich uczył, staną się mądrymi w Jego mądrości, a ich życie będzie obfitym błogosławieństwem dla świata. Jednak jeśli będą zapełniać swoje umysły tylko świeckimi, teoretycznymi studiami, i tym samym odłączą się od Boga, utracą wszystko to, co ubogaca życie. SWL 329.1