Śladami Wielkiego Lekarza

Żywienie dziecka

Najlepszym pokarmem dla niemowlęcia jest pokarm przeznaczony przez naturę, dlatego bez słusznego powodu nie należy mu go odmawiać. Matka wykazuje brak serca, jeśli ze względu na wygodę czy inne, mniej ważne okoliczności unika obowiązku karmienia piersią swojego dziecka. Gdy powierza dziecko innej karmiącej, powinna przemyśleć skutki takiego postępowania. Osoba ta w mniejszym lub większym stopniu przekazuje niemowlęciu własne usposobienie i nastrój. SWL 271.3

Jest rzeczą niezmiernie ważną w wychowaniu dzieci przyzwyczajenie ich do prawidłowego sposobu odżywiania. Muszą wiedzieć, że jedzą po to, aby żyć, a nie żyją po to, aby jeść. Wychowanie w tym kierunku winno się rozpocząć w ramionach matki. Niemowlę ma otrzymywać pożywienie w regularnych odstępach czasu: w miarę wzrostu dziecka posiłki powinny być podawane rzadziej. Dopóki dziecko jest małe, nie jest wskazane podawanie mu słodyczy ani potraw przeznaczonych dla dorosłych. Troskliwość i regularność w odżywianiu niemowląt nie tylko zapewni zdrowie, ale uczyni z nich także dzieci opanowane, miłe, spokojne i grzeczne; będzie to podstawa przyzwyczajeń, które staną się błogosławieństwem w późniejszych latach życia. SWL 271.4

Gdy dzieci wyrosną z wieku niemowlęcego, należy z większą troskliwością zwrócić uwagę na wyrobienie u nich właściwego smaku i apetytu. Często zezwala się dzieciom jeść wtedy, kiedy chcą i co chcą, nie zwracając uwagi na to, czego wymaga zdrowie. Trud i pieniądze roztrwonione na przygotowanie smakołyków powodują u dzieci przekonanie, że jedzenie i picie jest najważniejszym celem w życiu i największym szczęściem. Takie wychowanie doprowadza do najgorszych konsekwencji. SWL 272.1

Zadaniem rodziców jest czuwanie nad apetytem dzieci i niezezwalanie im na jedzenie niezdrowych pokarmów. Należy przy tym zachować szczególny umiar; postępować ostrożnie, nie wpadać w skrajność, nie zmuszać dzieci do jedzenia potraw niesmacznych i większych posiłków aniżeli jest to konieczne. Dzieci mają swoje prawa, mają swoje ulubione potrawy i jeżeli te potrawy są nieszkodliwe, należy umieszczać je w ich jadłospisie. SWL 272.2

Regularności w jedzeniu należy ściśle przestrzegać. Niczego nie powinno się jeść między posiłkami, ani słodyczy, ani orzechów, owoców czy jakiegokolwiek innego pokarmu. Nieregularne jedzenie powoduje zaburzenia w organach trawiennych, ze szkodą dla zdrowia i umysłu. Gdy dzieci jedzą coś między posiłkami, wówczas nie chcą jeść właściwego posiłku i apetyt ich się wypacza. SWL 272.3

Matki zaspokajające zachcianki swych dzieci czynią to kosztem ich zdrowia i charakteru; zasiewają złe nasienie, które wzejdzie i przyniesie gorzki owoc. W miarę jak dzieci wzrastają, rosną także ich pragnienia, nie zawsze związane z dobrem ciała i duszy. Matki, zezwalające na to, zbiorą na swoje utrapienie to, co zasiały. Takie dzieci nie będą się zachowywać jak należy ani w domu, ani wśród ludzi. Niezdrowe pożywienie wpływa szkodliwie na siły ducha i ciała, wywołuje odrętwienie umysłu, zmniejsza wrażliwość na rzeczy dobre. SWL 272.4

Trzeba wyjaśnić dzieciom, że dla swojego dobra muszą panować nad chęcią jedzenia i spożywać jedynie to, co jest zdrowe, a odmawiać sobie wszystkiego, co by mogło przynieść szkodę, wybierając rzeczy lepsze. Na stole powinny znajdować się potrawy smaczne, odpowiednio przyrządzone i podane, których Bóg tak obficie użyczył człowiekowi. Pora jedzenia niech będzie radosną porą. Jeżeli cieszymy się darami Bożymi, dajemy tego dowód przez pełne wdzięczności uwielbienie Stwórcy. SWL 273.1