Wychowanie

Rozdział 10 — Bóg w przyrodzie

Na każdej rzeczy stworzonej wyryte jest imię Boże. Wrażliwy umysł po zetknięciu się z cudownymi objawami i tajemnicami wszechświata musi uznać działanie mocy najwyższej. Nie dzięki własnej energii dokonuje ziemia obrotów i krąży dookoła słońca. Niewidzialna ręka kieruje biegiem planet we wszechświecie. Życie przenika całą przyrodę, od najdrobniejszych owadów — do potworów morskich, od najmniejszej roślinki do potężnych drzew puszczy. Wszystko żyje i wszystko się mnoży w celu utrzymania swego gatunku. Wy 71.1

Ta sama moc, która utrzymuje przyrodę, działa także w człowieku. Te same potężne prawa, które rządzą ciałami niebieskimi i atomem — rządzą życiem ludzkim. Prawa rządzące działaniem serca; regulujące bieg życia są prawami tej samej Istoty, która dała prawa dla duszy. Od Niego pochodzi wszelkie życie, dlatego musimy żyć z Nim w idealnej harmonii. Dla wszystkich Jego tworów istnieje tenże warunek — życie musi być podtrzymywane przez przyjmowanie go od Boga i ma się rozwijać zgodnie z Jego wolą. Przekraczając prawo Boże pod względem fizycznym, psychicznym lub moralnym, wytwarza się zamęt i anarchię w całym systemie wszechświata, co prowadzi do ruiny. Wy 71.2

Wszystko staje się jasne i zrozumiałe dla człowieka, który właściwie i prawidłowo potrafi wytłumaczyć sobie lekcje pobierane z przyrody. Świat jest otwartą księgą, a życie szkołą. Wszystko, co się działo i dzieje, musi wpłynąć na ukształtowanie charakteru ludzkiego: społeczność z Bogiem i przyrodą, powszechne działanie prawa, skutki przestępstwa. Wy 71.3

Wszystkie te wyżej wspomniane czynniki są lekcjami, które dzieci muszą sobie przyswoić. Dla małego dziecka, które jeszcze nie uczęszcza do szkoły i niewiele mówią mu książki, przyroda jest źródłem wiedzy i nieustannym powodem zachwytu. Serce, nietknięte złem, łatwo przyjmuje Boga i widzi, jak On przenika wszystko, co żyje. Świeży, delikatny umysł, nie stępiony fałszem i dysonansem hałasów świata, słyszy w przyrodzie głos, który do niego przemawia. Dla dorosłych, wymagających podświadomego nieustannego przypominania o sprawach ducha i wieczności, przyroda staje się również źródłem wiedzy i radości. Tak jak cudownym sposobem uczyli się mieszkańcy raju z księgi przyrody, tak jak Mojżesz dostrzegał pismo Boże na równinach i wzgórzach Arabii i jak Dziecię Jezus na wzgórzach Nazaretu poznawało Boga, tak dzisiejsze dzieci mogą uczyć się o Nim. Liczne znaki widzialne świadczą o Niewidzialnym. Wszystko mówi nam o Nim, począwszy od potężnych drzew do ukrytego w skale mchu, od oceanu do maleńkiej muszelki na jego wybrzeżu. Wy 71.4

Od najwcześniejszych lat należy zapoznawać dziecko z księgą przyrody. Niech patrzy i utrwala w pamięci obrazy przepojone chwałą Bożą, namalowane ręką Największego Mistrza. Niech dzieci zapoznają się z cudami ziemi i mórz. Niech śledzą z uwagą zmiany zachodzące w porach roku oraz w całym Jego wielkim dziele, które uczy o Stwórcy. Wy 72.1

Metoda ta jest wypróbowana i pewna oraz stwarza bezpieczną ostoję w wychowaniu dzieci w prawdzie. Nie wolno od niej odstępować. Nawet małe dziecko może dostrzec w przyrodzie w bezpośrednim z nią zetknięciu pewne odchylenia, co rozbudzi jego ciekawość. Samo dojdzie do zrozumienia działania wrogich sił w naturze. Wówczas należy je uświadomić. Przyroda wymaga wyjaśnień. Spostrzegając działanie złych mocy w przyrodzie, dzieci muszą zrozumieć, że uczynił to “nieprzyjaciel”. Mateusza 13,28. Wy 72.2

Jedynie w świetle Golgoty można należycie interpertować nauki wypływające z przyrody. Dzieje poczęte w Betlejem, a zakończone na krzyżu, wykazują jak pięknym jest zwycięstwo nad złem. W świetle tym równocześnie widzimy i to, że każde błogosławieństwo, które nas nawiedza, jest darem odkupienia. Wy 72.3

Niszczące zło przejawia się w cierniach i kolcach. Śpiew ptaków, rozwijające się kwiaty, słońce i deszcz, i tysiące innych rzeczy w przyrodzie, od potężnych dębów w lasach do ukrytych w trawie delikatnych fiołków, ukazują nam działanie odradzającej miłości. Przyroda i dziś, tak jak niegdyś, mówi o nieskończenie wielkiej dobroci Bożej. Wy 72.4

“Albowiem Ja wiem, jakie myśli mam o was — mówi Pan — myśli o pokoju, a nie o niedoli, aby zgotować wam przyszłość i natchnąć nadzieją”. Jeremiasza 29,11. Oto poselstwo, które w świetle krzyża może być odczytane w przyrodzie. Niebo objawia chwałę Bożą, a ziemia nasycona jest Jego bogactwem. Wy 72.5