Przypowieści Chrystusa

Dary Ducha Świętego

Talenty, jakie Chrystus powierza swemu zborowi, to specjalne dary i błogosławieństwa Ducha Świętego. “Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy, inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.” 1 Koryntian 12,8-11. Nie wszyscy otrzymują jeden i ten sam dar, ale każdy sługa Mistrza ma obiecany pewien dar Ducha. PC 209.4

Nim Chrystus opuścił uczniów, rzekł im: “Weźmijcie Ducha Świętego”. Jana 20,22. Potem rzekł do nich: “A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca”. Łukasza 24,49. Jednak dopiero po wniebowstąpieniu otrzymali ów dar w całej pełni. Kiedy uczniowie w wierze i modlitwie składali dusze Bogu, spłynął na nich Duch Święty i otrzymali niebiańskie dary w wyjątkowy sposób. “Wstąpiwszy na wysokość, powiódł za sobą jeńców i ludzi darami obdarzył.” Efezjan 4,8. “A każdemu z nas dana została łaska według miary daru Chrystusowego” i Duch Święty rozdziela “swe dary każdemu poszczególnie, jak chce”. ; 1 Koryntian 12,11. Dary te w Chrystusie należą już teraz do nas, ale faktyczne posiadanie uzależnione jest od przyjęcia Ducha Świętego. PC 209.5

Nie ceni się obietnicy Ducha tak, jak powinna być ceniona, dlatego jej spełnienie nie urzeczywistnia się tak, jak powinno. Brak Ducha pozbawia kazanie ewangelii właściwej mocy i siły. Można być uczonym, posiadać talent, wymowę i wszelkie zdolności, a z powodu braku Ducha Świętego nie móc wzruszyć ani jednego serca, pozyskać dla Chrystusa choćby jednego grzesznika. Ale ludzi obdarzonych Duchem Świętym, choć skromnych i z podstawowym wykształceniem, uczyni Bóg przewodami, przez które przepływać będą najsilniejsze prądy wszechświata. PC 210.1