Prorocy i królowie

Rozdział 60 — Wizje przyszłej chwały

W najczarniejszych dniach długiej walki ze złem Kościół Boży otrzymywał objawienia wiecznych zamierzeń Pana. Jego lud mógł spojrzeć ponad zmaganiami doczesności ku triumfalnej przyszłości, gdy walka się zakończy, a odkupieni posiądą ziemię obiecaną. Te wizje przyszłej chwały, sceny przedstawione przez Boga, powinny być cenne także dla Jego Kościoła dzisiaj, gdy bój wieków szybko zmierza do końca, a obiecane błogosławieństwa wkrótce mają się całkowicie spełnić. PK 461.1

Liczne były przesłania wsparcia przekazane Kościołowi przez starożytnych proroków. “Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud” (Izajasza 40,1) — brzmiało Boże zlecenie, a wraz z nim udzielane były wspaniałe wizje niosące nadzieję i radość wierzącym przez wszystkie kolejne wieki. Wzgardzeni przez ludzi, prześladowani i odrzuceni wyznawcy Boga we wszystkich czasach byli podtrzymywani na duchu solidnymi Jego obietnicami. Przez wiarę oczekiwali czasu, gdy Pan spełni wobec Kościoła zapewnienie: “Uczynię cię wieczną chlubą, rozkoszą po wszystkie pokolenia”. Izajasza 60,15. PK 461.2

Nierzadko Kościół walczący duchowo jest powołany do znoszenia trudów i ucisków, gdyż zwycięstwo musi być okupione ciężką walką. Chleb niedoli i woda ucisku (patrz Izajasza 30,20) to wspólny los wszystkich, ale nie będzie pokonany nikt, kto pokłada ufność w Tym, który może uratować z każdej opresji. “Teraz tak mówi Pan, który cię stworzył, Jakubie, i który cię ukształtował, Izraelu: Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś! Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz, a płomień nie spali cię. Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem; daję Egipt na okup za ciebie, Etiopię i Sabę zamiast ciebie. Dlatego że jesteś w moich oczach drogi, cenny i Ja cię miłuję, więc daję ludzi za ciebie i narody za twoje życie”. Izajasza 43,1-4. PK 461.3

U Boga jest przebaczenie i zupełna akceptacja z łaski dzięki zasługom Jezusa, naszego ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana. Izajasz słyszał, jak Bóg oświadczył swoim wybranym: “Ja, właśnie Ja przekreślam twe przestępstwa i nie wspominam twych grzechów. Pobudź mą pamięć, rozprawmy się wspólnie, mów ty, ażeby się usprawiedliwić”. Izajasza 43,25-26 (BT). “Poznasz, że Ja, Pan, jestem twoim Zbawcą, a twoim Odkupicielem jest Mocarz Jakubowy”. Izajasza 60,16. PK 461.4

Prorok oświadczył: “Wszechmocny Pan (...) usunie hańbę swojego ludu na całej ziemi (...). I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana”. Izajasza 25,8; 62,12. Bóg postanowił dać im “zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha zwątpienia. I będą ich zwać dębami sprawiedliwości, szczepem Pana ku Jego wsławieniu”. Izajasza 61,3. PK 462.1

“Obudź się, obudź się, oblecz się w swoją siłę, Syjonie! Oblecz się w swoją odświętną szatę, Jeruzalem, ty święty grodzie, gdyż już nigdy nie wejdzie do ciebie nieobrzezany ani nieczysty! Strząśnij z siebie proch, powstań branko jeruzalemska, zdejmij z twojej szyi okowy, wzięta do niewoli córko syjońska! (...). O, ty nieszczęśliwe, burzą miotane, nie pocieszone! Oto Ja położę twoje fundamenty na turkusach, a twoje mury założę na szafirach. I uczynię twoje blanki z rubinów, a twoje bramy z karbunkułów, a wszystkie twoje wały z drogich kamieni. I wszyscy twoi budowniczowie będą uczniami Pana, a twoje dzieci będą miały wielki dobrobyt. Będziesz mocno ugruntowane na sprawiedliwości, dalekie od ucisku, bo nie masz powodu się bać, i od przestrachu, bo nie zbliży się do ciebie. Oto, gdy kto na ciebie będzie nastawać, to nie ode mnie to wyjdzie, gdy kto na ciebie będzie nastawać, padnie z twojej ręki. (...). Żadna broń ukuta przeciwko tobie nic nie wskóra, a każdemu językowi, który w sądzie przeciwko tobie wystąpi, zadasz kłam. Takie jest dziedzictwo sług Pana i ich sprawiedliwość ode mnie pochodzi — mówi Pan”. Izajasza 52,1-2; 54,11-15.17. PK 462.2

Kościół, włożywszy zbroję sprawiedliwości Chrystusa, ma wejść w ostatni konflikt. Piękny jak księżyc, promienny jak słońce i groźny “jak hufce waleczne” (Pieśń nad pieśniami 6,10) ma iść na cały świat jako Kościół zwycięski i zwyciężający. PK 462.3

Najciemniejsza godzina zmagań Kościoła z mocami ciemności będzie bezpośrednio poprzedzać dzień ostatecznego wyzwolenia. Jednak nikt, kto ufa Bogu, nie musi się obawiać, bo chociaż poryw gniewu tyranów jest jak ulewa w zimie, Pan będzie dla swego Kościoła “ucieczką przed powodzią”. Izajasza 25,4. PK 462.4

W tym dniu jedynie sprawiedliwym obiecano wybawienie. “Grzesznicy w Syjonie zlękli się, drżenie ogarnęło niegodziwych. Kto z nas może przebywać przy ogniu, którzy pożera? Kto z nas może się ostać przy wiecznych płomieniach? Kto postępuje sprawiedliwie i mówi szczerze, kto gardzi wymuszonym zyskiem, kto cofa swoje dłonie, aby nie brać łapówki, kto zatyka ucho, aby nie słyszeć o krwi przelewie, kto zamyka oczy, aby nie patrzeć na zło, ten będzie mieszkał na wysokościach; jego ostoją twierdze na skałach, ten ma pod dostatkiem chleba i nie wysychają jego wody”. Izajasza 33,14-16. PK 462.5

Pan mówi swoim wiernym: “Wejdź więc, mój ludu, do swoich pokojów i zamknij swoje drzwi za sobą, skryj się na chwilkę, aż przeminie gniew! Bo oto Pan wyjdzie ze swojego miejsca, aby ukarać mieszkańców ziemi za ich winę”. Izajasza 26,20-21. PK 463.1

W wizjach wielkiego dnia sądu natchnieni posłańcy Jahwe ukazywali przerażenie ludzi nieprzygotowanych na spotkanie z Nim: “Oto Pan spustoszy ziemię i zniszczy ją, sprawi zamieszanie na jej powierzchni i rozproszy jej mieszkańców (...), gdyż przestąpili prawa, wykroczyli przeciwko przykazaniom, zerwali odwieczne przymierze. Dlatego klątwa pożera ziemię i jej mieszkańcy muszą odpokutować swoje winy; dlatego przerzedzają się mieszkańcy ziemi i niewielu ludzi pozostaje. (...). Ustało wesołe bicie w bębny, skończyły się krzyki weselących się, ustały wesołe dźwięki lutni”. Izajasza 24,1.5-6.8. “Ach! Cóż to za dzień! Bo bliski jest dzień Pana, a przychodzi jak zagłada od Wszechmocnego. (...) Ziarna wyschły pod swymi grudami, spichrze są spustoszone, stodoły rozwalone, gdyż zboże uschło. Jakże porykują zwierzęta! Stada bydła się błąkają, gdyż nie ma dla nich pastwisk; nawet stada owiec giną”. Joela 1,15.17-18. “Uschła winorośl, a drzewo figowe zwiędło; drzewo granatowe, palma i jabłoń, wszystkie drzewa polne uschły, u synów ludzkich znikła radość”. Joela 1,12. PK 463.2

Widząc zniszczenia dokonujące się w ostatnim okresie historii ziemi, Jeremiasz napisał: “Moje serce jest zaniepokojone, nie mogę milczeć, bo głos trąby słyszysz, moja duszo, zgiełk wojenny! Klęska następuje po klęsce; cały kraj jest spustoszony”. Jeremiasza 4,19-20. PK 463.3

Izajasz zapowiadał dzień pomsty Bożej: “Zniży się pycha człowieka, a wyniosłość ludzka opuści się, lecz jedynie Pan wywyższy się w owym dniu, a bożki doszczętnie zginą. (...). W owym dniu rzuci człowiek kretom i nietoperzom swoje bałwany srebrne i swoje bałwany złote, które sobie zrobił, aby im się kłaniać. A wejdzie do jaskiń skalnych i do szczelin między opokami ze strachu przed Panem i przed blaskiem jego majestatu, gdy powstanie, aby wstrząsnąć ziemią”. Izajasza 2,17-18.20-21. PK 463.4

O tych przełomowych wydarzeniach, gdy pycha ludzka zostanie poniżona, prorokował Jeremiasz: “Spojrzałem na ziemię — a oto pustka i próżnia, ku niebu — a nie było na nim jego światła. Spojrzałem na góry — a oto się trzęsły, na wszystkie pagórki — a one się chwiały. Spojrzałem — a oto nie było człowieka, a wszystkie ptaki niebieskie odleciały. Spojrzałem — a oto pole urodzajne stało się pustynią, a wszystkie jego miasta zburzone (...) Biada! Gdyż wielki to ów dzień, żaden do niego niepodobny. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wybawiony”. Jeremiasza 4,23-26; 30,7. PK 463.5

Dzień gniewu na wrogów Boga jest dniem ostatecznego wyzwolenia dla Jego Kościoła. Prorok wzywa: “Wzmocnijcie opadłe ręce i zasilcie omdlałe kolana! Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! Sam On przychodzi i wybawi was!” Izajasza 35,3-4. PK 463.6

“Wszechmocny Pan zniszczy śmierć na wieki i zetrze łzę z każdego oblicza, i usunie hańbę swojego ludu na całej ziemi, gdyż Pan powiedział”. Izajasza 25,8. A gdy prorok widział Pana chwały zstępującego z nieba ze wszystkimi świętymi aniołami, aby zabrać resztę Kościoła spośród narodów ziemi, usłyszał oczekujących zjednoczonych w radosnym wołaniu: “Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia!” Izajasza 25,9. PK 464.1

Głos Syna Bożego obudzi śpiących świętych, a gdy prorok widział ich wychodzących z więzienia śmierci, oznajmił: “Ożyją twoi umarli, twoje ciała wstaną, obudzą się i będą radośnie śpiewać ci, którzy leżą w prochu, gdyż twoja rosa jest rosą światłości, a ziemia wyda zmarłych. (...) Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych”. Izajasza 26,19; 35,5-6. PK 464.2

W wizjach proroczych ci, którzy zwyciężyli grzech i śmierć, zostali ukazani jako pełni radości w obecności Stwórcy, rozmawiający z Nim swobodnie, jak człowiek rozmawiał z Bogiem na początku. Pan powiedział o nich: “Będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość! I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi”. Izajasza 65,18-19. “I żaden mieszkaniec nie powie: Jestem chory. Lud, który w nim mieszka, dostąpi odpuszczenia winy”. Izajasza 33,24. PK 464.3

“Wody wytrysną na pustyni i potoki na stepie. Rozpalona ziemia piaszczysta zmieni się w staw, a teren bezwodny w ruczaje; (...). Zamiast głogu wyrośnie cyprys, zamiast pokrzywy wyrośnie mirt”. Izajasza 35,6-7; 55,13. “I będzie tam droga bita, nazwana Drogą Świętą. Nie będzie nią chodził nieczysty; będzie ona tylko dla jego pielgrzymów. Nawet głupi na niej nie zbłądzi”. Izajasza 35,8. PK 464.4

“Mówcie do serca Jeruzalemu i wołajcie na nie, że dopełniła się jego niewola, że odpuszczona jest jego wina, bo otrzymało z ręki Pana podwójną karę za wszystkie swoje grzechy”. Izajasza 40,2. PK 464.5

Gdy prorok widział odkupionych mieszkających w Mieście Bożym, wolnych od grzechu i wszelkich oznak przekleństwa, napisał w uniesieniu: “Radujcie się z Jeruzalemem i cieszcie się z nim wszyscy, którzy je miłujecie! Wykrzykujcie radośnie z nim wszyscy”. Izajasza 66,10. “Już nie będzie się słyszeć o gwałcie w twojej ziemi ani o spustoszeniu i zniszczeniu w obrębie twoich granic, lecz nazwiesz swoje mury zbawieniem, a swoje bramy chwałą. Światłością w dzień nie będzie ci już słońce, a blask księżyca nie będzie ci już świecił, lecz Pan będzie twoją wieczną światłością, a twój Bóg twoją chlubą. Twoje słońce już nie będzie zachodziło, a twój księżyc znikał, gdyż Pan będzie twoją wieczną światłością i skończą się dni twojej żałoby. A twój lud będą stanowić tylko sprawiedliwi, na wieki posiądą ziemię jako latorośl zasadzona przeze mnie, dzieło moich rąk, aby się wsławić”. Izajasza 60,18-21. PK 464.6

Prorok usłyszał tam dźwięk muzyki i pieśni, jakiej poza tą wizją daną przez Boga nigdy i nigdzie nie słyszało ludzkie ucho ani nie może sobie wyobrazić ludzki umysł. “I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem. Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości, a troska i wzdychanie znikną. (...) radość i wesele zapanują w nim, pieśń dziękczynna i dźwięk pieśni”. Izajasza 35,10; 51,3. “Oni zaś tańcząc, będą śpiewać”. Psalmów 87,7 (BR). “Podniosą swój głos i wołać będą z radością i wysławiać wielkość Pana”. Izajasza 24,14 (BR). PK 465.1

Na odnowionej ziemi odkupieni będą cieszyć się zajęciami i przyjemnościami, które na początku przynosiły radość Adamowi i Ewie. Życie w Edenie będzie upływać w otoczeniu przyrody. “Gdy pobudują domy, zamieszkają w nich, gdy zasadzą winnice, będą spożywać ich plony. Nie będą budować tak, aby ktoś inny mieszkał, nie będą sadzić tak, aby ktoś inny korzystał z plonów, lecz jaki jest wiek drzewa, taki będzie wiek mojego ludu, i co zapracowały ich ręce, to będą spożywać moi wybrani”. Izajasza 65,21-22. PK 465.2

Tam wszystkie zdolności będą się rozwijać, a możliwości wzrastać. Największe przedsięwzięcia będą możliwe do zrealizowania i najwznioślejsze aspiracje zostaną spełnione. Będzie można realizować największe ambicje. Wciąż będą nowe wyżyny do osiągnięcia, nowe cuda do podziwiania, nowe prawdy do zrozumienia i nowe obiekty do studiowania, wymagające sił ciała, umysłu i ducha. PK 465.3

Prorocy, którym zostały ukazane wspaniałe sceny, pragnęli zrozumieć ich znaczenie. “Wywiadywali się o nie (...), starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy (...). Im to zostało objawione, że nie sobie samym, lecz wam usługiwali w tym, co teraz wam zostało zwiastowane”. 1 Piotra 1,10-12. PK 465.4

Jakżeż doniosłe i jakżeż ważne są dla nas, stojących u progu ich spełnienia, te zapowiedzi przyszłych wydarzeń, na które oczekiwały z tęsknotą i modlitwą dzieci Boże od czasu, gdy nasi prarodzice opuścili Eden! PK 465.5

Współpielgrzymi, oto wciąż jeszcze panują ciemności i zmagamy się z trudami doczesności, ale wkrótce nasz Zbawiciel przyjdzie, by przynieść nam wyzwolenie i odpoczynek. Przez wiarę wyglądajmy błogosławionej przyszłości ukazanej nam przez Boga. Ten, który oddał życie za grzechy świata, szeroko otwiera bramy raju przed wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Wkrótce walka się zakończy i zwycięstwo zostanie osiągnięte. Wkrótce ujrzymy Tego, w którym są wszystkie nasze nadzieje na życie wieczne. W Jego obecności trudy i cierpienia doczesności wydadzą się niczym. “Nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu”. Izajasza 65,17. “Nie porzucajcie więc ufności waszej, która ma wielką zapłatę. Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał. Bo jeszcze tylko mała chwila, a przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał”. Hebrajczyków 10,35-37. “Zbawienie Izraela w Panu, zbawienie wieczne, nie będziecie zawstydzeni ani nie doznacie hańby na wieki wieków”. Izajasza 45,17. PK 465.6

Spójrz w górę, spójrz w górę i niech twoja wiara się umacnia. Niech ta wiara prowadzi cię wąską ścieżką wiodącą przez bramy do miasta przyszłości — nieograniczonej i chwalebnej przyszłości odkupionych. “Bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście Pana jest bliskie”. Jakuba 5,7-8. PK 466.1

Zbawieni z różnych ludów nie będą znać żadnego innego prawa poza prawem nieba. Wszyscy odkupieni będą jedną szczęśliwą rodziną odzianą w szaty chwały i dziękczynienia. Na ich widok gwiazdy poranne zaśpiewają razem, a synowie Boży wykrzykną z radości, gdy Bóg i Chrystus wspólnie oświadczą: PK 466.2

— Nigdy więcej nie będzie już grzechu ani śmierci. PK 466.3

“I będzie tak, że w każdy nów i w każdy sabat przychodzić będzie każdy człowiek, aby mi oddać pokłon — mówi Pan”. Izajasza 66,23. “I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu (...). Bo jak ziemia wydaje swoją roślinność i jak w ogrodzie kiełkuje to, co w nim zasiano, tak Wszechmocny Pan rozkrzewi sprawiedliwość i chwałę wobec wszystkich narodów”. Izajasza 40,5; 61,11. “W owym dniu będzie Pan Zastępów ozdobną koroną i wspaniałym diademem dla resztki swojego ludu (...). Gdyż Pan pocieszy Syjon, pocieszy wszystkie jego rozpadliny. Uczyni z jego pustkowia Eden, a z jego pustyni ogród Pana”. Izajasza 28,5; 51,3. “Chwała Libanu będzie mu dana, świetność Karmelu i Saronu (...). Już nie będą mówić o tobie: ‘opuszczona’, a o twojej ziemi nie będą mówić:‘pustkowie’, lecz będą cię nazywali: ‘Moja Rozkosz’, a twoją ziemię: ‘Poślubiona’ (...). Bo jak młodzieniec poślubia pannę, tak poślubi cię twój Odnowiciel, a jak oblubieniec raduje się z oblubienicy, tak twój Bóg będzie się radował z ciebie”. Izajasza 35,2; Izajasza 62,4-5. PK 466.4